Του Ανδρέα Μπαγιώργου
Καρναβάλι έχουμε οπότε… Οι άνθρωποι με προσπερνούν και εγώ πλανιέμαι ανάμεσα τους.
Πόσο θα ήθελα να πω ένα τραγούδι, πόσο θα ήθελα να κλάψω αλλά σκέφτομαι ότι θα χαλάσει η μπογιά στα μάτια μου.
Τα όνειρα μου δραπετεύουν την νύχτα, τα δάκρυα μου γίνονται αιώνια δεν θα ξεβάψουν ποτέ και περιφέρομαι μέσα στους ανθρώπους και αυτοί είναι προβληματισμένοι, αγχωμένοι, άλλου αγωνιούν , άλλοι γελούν και εγώ τους κουνώ το χέρι και φωνάζω!!!
Διασκεδάστε η κάθε μέρα είναι δώρο ζωής… !!!
Φοράω ένα χαμόγελο βάζω κόκκινο στη μύτη και στο στόμα , στο τσαλακωμένο μου καπέλο ένα φρέσκο λουλούδι και τα φαρδιά μου ρούχα που χωράνε όλες τις διαθέσεις μου και περιφέρομαι μέσα στους ανθρώπους.
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr