Μια επίσκεψη στο Βιολογικό Καθαρισμό της Κάτω Αχαγιάς

Η θάλασσα στον Αλισσό ζέχνει. Η εμπειρία όλων όσοι κολυμπάμε εκεί φέτος το καλοκαίρι είναι απογοητευτική.
Κάποια στιγμή μάθαμε ότι η μονάδα Βιολογικού Καθαρισμού της Κάτω Αχαγιάς δεν λειτουργεί. Λύματα έμπαιναν, λύματα έβγαιναν που κατέληγαν κατ’ ευθείαν στη θάλασσα.

Ανήσυχοι οι κάτοικοι, δραστήριος ο Σύλλογος, ακολούθησαν διαβήματα και κινητοποιήσεις. Κάποια στιγμή, πριν λίγες ημέρες, κλείστηκε ένα ραντεβού. Να πάμε να δούμε τη μονάδα. Πήγαμε.

Όσοι υπηρετήσαμε στο στρατό το θυμώμαστε πολύ καλά. Όταν ήταν να έλθει για επιθεώρηση ο στρατηγός όλα έλαμπαν. Γιαλισμένες αρβύλες και όπλα, πεντακάθαρα οχήματα, αστραφτεροί θάλαμοι. Ίδια ήταν και η εικόνα στο Βιολογικό μόλις φτάσαμε. Κομμένα τα χόρτα, κλαδεμένες οι δάφνες, καθαρισμένοι οι δρόμοι. Και ο Βιολογικός να λετουργεί.

Κάποια στιγμή έπιασα τον εαυτό μου να κοιτάζω στους ώμους μου. Μη τυχόν υπήρχαν εκεί τίποτε αστέρια στρατηγού. Τόσο εντάξει ήταν όλα για την επιθεώρηση.

Βεβαίως λυματολάσπη δεν υπήρχε πουθενά, γεγονός που σημαίνει ότι όλο το προηγούμενο διάστημα δεν λειτουργούσε. Βεβαίως καθημερινός έλεγχος της σύνθεσης των λυμάτων ώστε αναλόγως να ρυθμίζεται η ποσότητα των βακτηρίων δεν συμβαίνει. Βεβαίως μας προέκυψε και ένας αγωγός που εκβάλλει λύματα κάπου διακόσια μέτρα από τις εκβολές του Πείρου, αγωγός αγνώστου πατρός. Κανείς δεν ξέρει τι είναι και από που είναι. Είναι by pass του βιολογικού, είναι παλιός παντορροϊκός, τι είναι κανείς αρμόδιος δεν ήταν σε θέση να απαντήσει.

Είναι γεγονός ότι είδαμε το Βιολογικό να λειτουργεί. Για μια ημέρα, για μια ώρα. Για τώρα που μιλάμε δεν έχω ιδέα, κι ούτε ξέρω αν έχει προγραμματιστεί και νένα επιθεώρηση των λουομένων στρατηγών.

Στο μεταξύ, απλώς δεν κολυμπάμε στην παραλία μας.