Σκέψεις για το προσυνέδριο της Νέας Δημοκρατίας

Ήταν από την αρχή κάτι διαφορετικό. Μόλις έμπαινες σε έβαζαν σε καρέκλα για να καθίσεις. Δεν σε άφηναν όρθιο για μπούγιο, ούτε σε κοίταζαν καχύποπτα μήπως τους πάρεις τη θέση.

Οι Πατρινοί Νεοδημοκράτες είδαν κάτι  εντελώς διαφορετικό το Σάββατο  το πρωί. Συνηθισμένοι απλά για  κοινωνικές συναθροίσεις και μπούρου μπούρου παραξενεύτηκαν με αυτό που γινόταν στις δύο αίθουσες του Αστέρα. Ο λόγος για το προσυνέδριο της Νέας Δημοκρατίας με τίτλο «Για τους Νέους» που διεξήχθη στο γνωστό ξενοδοχείο.

Υπήρχε μία ηρεμία στις αίθουσες όπου απουσίαζαν οι κομματικές σημαίες και οι θορυβώδεις κλακαδόροι είχαν μετατραπεί σε ένα κοινό με προβληματισμό. Άκουγαν να συζητάνε για θέματα που αφορούν αυτούς και οι μεγαλύτεροι τα παιδιά τους. Τράπεζες για τη διαρροή εγκεφάλων στις χώρες του εξωτερικού, συζητήσεις για όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης και για τις μεταλυκειακές προοπτικές. Βουλευτές, στελέχη και απλά μέλη άκουγαν από αυτούς που ξέρουν. Επιστήμονες, καθηγητές, άνθρωποι της αγοράς  ανέφεραν τη γνώση τους πάνω στα θέματα και όχι τη γνώμη τους κουνώντας το δάχτυλο. Ήταν τυχερός όποιος άκουσε την τοποθέτηση του Απόστολου Δοξιάδη για την έρευνα και αριστεία. Το αστείο ήταν πως οι άνθρωποι που θα τους έλεγες πετυχημένους  είχαν ύφος πιο προσγειωμένο από αυτό των τοπικών στελεχών. Όλοι μέρος- χωρίς να φταίνε προσωπικά- ενός άρρωστου κλίματος που οδήγησε τη Νέα Δημοκρατία να παίρνει ποσοστό στο νομό όσο  Ηράκλειο και στο Φαραί.

Ο Μητσοτάκης παρών παντού άκουγε τα πάνελ χωρίς να παρεμβαίνει. Ο πρόεδρος συνόψισε στο τέλος των συζητήσεων και των παρεμβάσεων θέσεις και προτάσεις. Δεν αναφέρθηκε περιφρονητικά στην κυβέρνηση για να γεμίσει το 30 δευτερόλεπτα των δελτίων ειδήσεων με ένα ευφυολόγημα. Ανακοίνωσε ενιαίο ψηφοδέλτιο στους φοιτητικούς συλλόγους για να ξεφύγουμε από το καρκίνωμα των φοιτητικών παρατάξεων. Ανακοίνωσε τη μη συμμετοχή των φοιτητών στις πρυτανικές, για να μην ορίζουν 18χρονοι έφηβοι τις τύχες των πανεπιστημίων μέσα από τη συνήθη άθλια συναλλαγή. Αξιολόγηση των ιδρυμάτων από εξωτερικούς παράγοντες. Πρότυπα σχολεία σε κάθε περιφέρεια. Και πολλά άλλα σε ένα κοινό που αν δεν τα επικρότησε όλα τουλάχιστον τα άκουσε με ενδιαφέρον.

Δεν ήταν κάτι τρομερό αυτό που έγινε αλλά σίγουρα ήταν κάτι. Αυτονόητο  για ένα ανοιχτό, ευρωπαϊκό δημοκρατικό κόμμα πρωτόγνωρό όμως για τη Νέα Δημοκρατία. Ήταν από τις λίγες φορές που δεν έφευγες ζαλισμένος από τη βαβούρα αλλά κάτι σου έμενε. Και αυτό δεν ήταν το κομμάτι της βασιλόπιτας στην τσέπη αλλά η αίσθηση πως προχωράμε μπροστά χωρίς να ξύνουμε πληγές που δεν είναι δικές μας. Για να δούμε τι ακριβώς θα κάνουν, πως θα απασχοληθούν οι απόφοιτοι του 2030 που βρίσκονται τώρα στη προσχολική αγωγή όπως είπε χαρακτηριστικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Το ζήτημα ήταν να έβλεπαν όλη αυτή την τουλάχιστον ικανοποιητική εικόνα και άλλος κόσμος πέρα από μερικές εκατοντάδες που παραδοσιακά χτυπάνε κάρτα στις συγκεντρώσεις της Νέα Δημοκρατίας.  Να διοχετευτεί αυτό το μήνυμα σε μία μπερδεμένη κοινωνία και σε μία εποχή που μόδα είναι να ξεφτιλίζεσαι κάνοντας λάθη στα Αγγλικά και  λέγοντας όσο το δυνατόν μεγαλύτερα ψέματα για να ταυτιστείς με τον μέσο φουκαρά.