"H πρώτη ματιά"

Μυρωδιά στριφτού τσιγάρου ανακατωμένη με αρώματα. Τα περισσότερα φορεμένα σε γυναικείους λαιμούς, μεθυστικά περιδέραια.  Χαμηλός φωτισμός. Μπρούτζινα λαμπατέρ με διαφορετικά καπέλα.  Ημίψηλα με καφέ οργάντζα. Οβάλ ντυμένα με πάπυρο και ρετρό με πράσινο γυαλί οπαλίνα. Πάνω από το κεφάλι κρεμασμένα ανάποδα ποτήρια περιμένουν το ακριβό μπράντι να τα γεμίσει. Μια μακρόστενη μπάρα, περιτριγυρισμένη από ξύλινα σκαμπό με δερμάτινο κάθισμα, που δίνει την εντύπωση πως μόλις πριν από λίγη ώρα έχει στεγνώσει το τελευταίο χέρι λούστρο. Απέναντι ένας τεράστιος καθρέπτης και στο κάτω μέρος του ένα μεγάλο ράφι με στοιχισμένα μπουκάλια αλκοόλ. Τζίν, ουίσκι, βότκα, λικέρ. Τοίχοι βαμμένοι σε πορφυρές αποχρώσεις με τελειώματα από ταπετσαρία λαχούρι. Παλιά πνευστά μουσικά όργανα και vintage ρεκλάμες γαλλικών καμπαρέ και κινηματογραφικών ταινιών συνθέτουν τον διάκοσμο του φιλόξενου και ζεστού μπαρ.

Ήταν μια από αυτές τις ημέρες που αν την ήξερες από την αρχή θα προσπαθούσες να την αποφύγεις. Ευτυχώς πλησίαζε πια στο τέλος της. Είχε νυχτώσει εδώ και αρκετή ώρα. Καλή μουσική, ήρεμη ατμόσφαιρα και αλκοόλ. Να χαλαρώσουν οι αισθήσεις, να ζαλιστεί το μυαλό και να σε αφήσει για λίγο στην ησυχία σου. Μόνος. Δεν ήταν άλλωστε τυχαία η επιλογή του συγκεκριμένου χώρου. Τρεις παρέες όλες και όλες. Σκέτο ουίσκι σε χαμηλό ποτήρι και ένα μπουκαλάκι νερό …ενημέρωσα τον μπάρμαν που είχε έρθει για να πάρει παραγγελία. Τα άφησε μπροστά μου, πάνω σε δυο διαφημιστικά σουβέρ. Στην υγεία σας… είπε. Δεν έδινα καμία σημασία στο τι συνέβαινε τριγύρω, μόνο κάποιες σκόρπιες λέξεις περνούσαν βιαστικά από τα αυτιά μου, χωρίς να σταματούν. Ασχολιόμουν με τις, σπάνιες και άγνωστες σε μένα, ετικέτες των μπουκαλιών, τις επίχρυσες αντλίες μπύρας και τον ιδρώτα που είχε αρχίσει να τρέχει στο χαμηλό ποτήρι μου.  Και από ώρα είχα πάψει να σκέφτομαι.  ....All of me, why not take all of me.. από την περήφανα θλιμμένη φωνή της Billie Holiday και μια απόκοσμη σιωπή απλώθηκε στην ατμόσφαιρα, όπως τότε στα θέατρα και τα καφέ της Νέας Υόρκης που τραγουδούσε.

Γύρισα την ώρα που τα χείλη της ακουμπούσαν το κρυστάλλινο ποτήρι και ήταν έτοιμα να βραχούν από τους μεστωμένους χυμούς του σταφυλιού. Καθόταν στο μπαρ, λίγο παραπέρα από εμένα. Με την παρέα της. Μιλούσε χαμηλόφωνα και δεν χαμογελούσε. Το πρόσωπο της όμως ήταν καθαρό και λαμπερό. Τα μάτια της, αθέατα. Τα μαλλιά της πιασμένα ψηλά στο κεφάλι. Κάλυπτε τον λευκό αδύνατο λαιμό της από τα αδιάκριτα βλέμματα με ένα μονόχρωμο φουλάρι. Χρωματιστό υφασμάτινο παντελόνι και ένα ιδιαίτερα απλό κοντομάνικο μπλουζάκι. Φορούσε ανοιξιάτικες μπαλαρίνες στα πόδια της. Μπορεί  και να συνοδευόταν. Μου ήταν αδιάφορο. Τέτοιο θράσος. Είμαι σίγουρος πως θα το πληρώσω αυτό το θράσος κάποια στιγμή. Τι να κάνουμε; Όλες οι επιλογές και οι ενέργειες στην ζωή κουβαλούν και το τίμημα τους. Και είμαι πρόθυμος να το καταβάλω όταν χρειαστεί, χωρίς να απαιτήσω ουδεμία έκπτωση. Έκλεισα για λίγο τα μάτια μήπως και καταφέρω να μυρίσω το άρωμα της. Να αισθανθώ την αύρα της. Εννοείται βέβαια πως δεν τα κατάφερα ούτε καν να το φανταστώ.  Μάταια πάλευα να πάρω το βλέμμα μου από πάνω της και να το αφήσω στην ασφάλεια των μπουκαλιών, που στέκονταν απέναντι μου. Το κεφάλι μου έκλεινε συνεχώς επ’ αριστερά, υπακούοντας στα παραγγέλματα του έρωτα με την πρώτη ματιά.

Η ώρα περνούσε. Κόντευαν μεσάνυχτα. Η ένταση της μουσικής είχε χαμηλώσει και στο μπαρ είχαμε απομείνει ελάχιστοι θαμώνες.  Κάποιος από την παρέα της έκανε νόημα στον μπάρμαν για λογαριασμό. Αυτή συνέχιζε να μιλάει και εγώ να την κοιτάζω. Ήταν το μόνο που μπορούσα να κάνω.  Πλήρωσαν και έφυγαν από το μπαρ. Δεν μου επέτρεψε ποτέ να απευθυνθώ στα μάτια της. Καιρό μετά μου εξομολογήθηκε πως εκείνο το βράδυ δεν πρόσεξε ότι την κοιτούσα. Ήταν στον κόσμο της. Την ενημέρωσαν αργότερα, όταν πια είχαν αποχωρήσει από το μπαρ.

Είναι κάποιες μέρες δύσκολες. Στραβώνουν από την αρχή και δεν ισιώνουν με τίποτα. Θαρρείς και αποτελείς μοναδικό στόχο και όλα βάλουν εναντίον σου κατά ριπάς. Και έρχεται μια στιγμή από το πουθενά και με ένα αθόρυβο κλικ δίνει άλλο νόημα σε όλα. Ακόμα και στην πρώτη ματιά που εκείνο το βράδυ δεν κατόρθωσες να πάρεις….