Το σπίτι του Νικηταρά γλύτωσε τον πλειστηριασμό!

Νικήτας Σταματελόπουλος, γνωστότερος ως Νικηταράς, ένας από τους αγνότερους και τους πιο ανιδιοτελείς αγωνιστές του 1821. Ανιψιός του Κολοκοτρώνη από τη μητέρα του, συμπολεμιστής του Καραϊσκάκη, του Ανδρούτσου, του Δημητρίου Υψηλάντη και τόσων άλλων τρανών του ΄21. Ο Νικηταράς, το καύχημα της Πελοποννήσου, το φόβητρο της Τουρκιάς, μετά από την αποκατάσταση της Ελευθερίας «υπερήφανος αφ’ ενός και ανίκανος εξάλλου προς κολακείας εγκαταλείφθη και ελησμονήθη». Κυνηγήθηκε από την Αντιβασιλεία. Αργότερα στις 22 Δεκεμβρίου 1839 για τη συμμετοχή του στη Φιλορθόδοξη Εταιρεία, προφυλακίστηκε από τον Όθωνα, δικάστηκε και μολονότι αθωώθηκε, εξορίστηκε στην Αίγινα, όπου έμεινε περιορισμένος μέχρι τις 18 Σεπτεμβρίου 1841. Στην εξορία πέρασε δεκατέσσερεις φρικτούς μήνες που επιδείνωσαν την ήδη κλονισμένη υγεία του. Επιστρέφοντας στο φτωχόσπιτό του στον Πειραιά, η μοίρα του επεφύλαξε ένα ακόμη «σκληρό παιχνίδι», το χειρότερο που μπορεί να αντέξει ένας πατέρας. Όταν η μικρότερη κόρη του ─ η οποία είχε χάσει τα λογικά της από τη στεναχώρια της για την περιπέτεια του πατέρα της ─ έσπευσε κλαίγοντας να τον αγκαλιάσει, εξαιτίας της μεγάλης συγκίνησης που την κατέβαλε, λέγεται ότι πέθανε στην αγκαλιά του…

Τον ήρωα δεν τον πόνεσαν τόσο οι σκληροί πολεμικοί αγώνες, όσο η αχαριστία και η αγνωμοσύνη των ανθρώπων για την ελευθερία των οποίων ο ίδιος αγωνίστηκε με όλες του τις δυνάμεις. Η οικογένειά του, πάππου – προσπάππου, πότιζε  με το αίμα της το δέντρο της ελευθερίας του Γένους. Ένας αναίσθητος και παραδόπιστος μικρέμπορος επωφελήθηκε από τη φυλάκιση του Νικηταρά και για ένα μικρό χρέος της φτωχής οικογένειάς του, έβγαλε στο σφυρί το σπίτι του ήρωα στον Πειραιά.