Η Λέσχη Ανάγνωσης Πάτρας "ΑΝΘΕΙΑ", συζήτησε την «Μαρία των Μογγόλων» και έκοψε την πίτα της στο Vino Vina

Η Λέσχη Ανάγνωσης Πάτρας "ΑΝΘΕΙΑ", την Δευτέρα, 12 του μήνα, υποδέχθηκε τη νέα χρονιά με τον καλύτερο δυνατόν τρόπο και ένα βιβλίο, τελικά, επίκαιρο, στον ίδιο γνωστό, φιλικό χώρο, του wine bar Vino Vina (Τριών Ναυάρχων).

Η Ανδρονίκη Χρυσάφη και ο Νίκος Γαλάτης διάβασαν το βιβλίο της Μαριάννα Κορομηλά, «Η Μαρία των Μογγόλων» και μίλησαν στους παρόντες και συμμετέχοντες, για μια …Μαρία και μια …Μαριάννα, τους έβαλαν σε μια χρονοκάψουλα και τους ταξίδεψαν στο Βυζάντιο, σε μυστηριώδεις μισοκατεστραμμένες επιγραφές, αινιγματικά ψηφιδωτά, αυτοκράτορες, πριγκίπισσες με περίεργη μοίρα, διάσημες μέχρι σήμερα μονές, Μογγόλους βασιλιάδες και Σέρβους ηγεμόνες, και είδαν την αγωνία της Κωνσταντινούπολης λίγο πριν το τέλος.

Με την αυτοβιογραφούμενη Μαριάννα Κορομηλά μας έφεραν, όμως, και στη σύγχρονη Ελλάδα των τελευταίων δεκαετιών, τους ταξίδεψαν στα ένδοξα Παρίσια, στα ερτζιανά της πάλαι ποτέ ΕΡΑ, μίλησαν για τα δύσκολα και ανεξάντλητα μονοπάτια της ιστορικής έρευνας και την παλαιότατη τέχνη της περιπλάνησης.

Μέσα από την ανεξίθρηση μογγολική πρωτεύουσα Ταμπρίζ (Ταυρίδα), που ήταν γεμάτη εκκλησίες όλων των δογμάτων και θρησκειών, από τζάμια, πυρολατρικά τεμένη, νεστοριανές εκκλησιές έως και βουδιστικές παγόδες, είδαν τα πρόσφατα αιματηρά γεγονότα του Παρισιού με τις επιθέσεις των τζιχαντιστών… Και όλα αυτά με «κάνα δυο στιχάκια μου για πρόσχημα», όπως λέει ο γνωστός στίχος: με αφορμή λίγες χαμένες ψηφίδες σε μια επιγραφή στη Μονή της Χώρας, στην Κωνσταντινούπολη.

Η Ανδρονίκη μίλησε για τη βυζαντινή πριγκίπισσα και ο Νίκος για τη σύγχρονη Μαριάννα.

Η Ανδρονίκη είπε: Η «Μαρία των Μογγόλων» δεν είναι ένα απλό βιβλίο. Είναι, κατά κάποιον τρόπο, ένα βιβλίο για μυημένους, αλλά και ένα «συμπυκνωμένο» ανάγνωσμα. Εκτός από τα απαραίτητα χρονικά πισωγυρίσματα, έχει δυσνόητη κάποιες στιγμές ορολογία, περιεκτική και πυκνή πλοκή: συναντάμε μια σειρά από ονόματα αγνώστων Μογγόλων ηγετών που διοικούν σε πρωτεύουσες της Ανατολής με περίεργα ονόματα (Κορακορούμ), διαβάζουμε για τη Λευκή και Χρυσή Ορδή, τον Μεγάλο – Χαν και τον Ιλ – Χαν, τους Τσεγκισχανίδες, τις σασανιδικές πρωτεύουσες, τα τουρκομανικά εμιράτα, το σελτζουκικό σουλτανάτο, ερχόμαστε αντιμέτωποι με τίτλους δύσκολων μεσαιωνικών ή βυζαντινών συγγραμμάτων που κυνηγούσε η συγγραφέας και επέβαλε στον εαυτόν της με αυστηρότητα και στρατιωτική πειθαρχία να διαβάσει.

Παρόλα αυτά, διαθέτει μια γλαφυρή, οικεία, θερμή και θαυμαστή αφήγηση: με πάθος αλλά και απόλυτη τρυφερότητα προσεγγίζει την ιστοριογραφία και σε κάνει να παραβλέπεις τις δυσκολίες και τις κουραστικές λεπτομέρειες.

Πίσω από αυτά, πίσω από τις λέξεις, βρίσκεις και απολαμβάνεις την οικουμενική της γενναιοδωρία, τη βαθιά συνείδηση της ανοιχτοσύνης του παλαιού ελληνικού ορίζοντα και την πλατιά χειρονομία, με την οποία αγκαλιάζει και ενσωματώνει στο παραμύθι της τους αφανείς, «τους ανώνυμους, αθέατους, εξόριστους της Ιστορίας», και άντρες, ναι, αλλά κυρίως γυναίκες.

Και ο Νίκος συμπλήρωσε: Τις δυο γυναίκες συνάντησα και εγώ διαβάζοντας. Πρώτα τη Μαριάννα και μετά τη Μαρία και σιγά σιγά και τις δυο μαζί. Στη μέση του βιβλίου και του ταξιδιού ήμουν και εγώ μαζί τους, περπάτησα τους ίδιους δρόμους, σκονίστηκαν τα ρούχα και τα παπούτσια μου, άνοιξαν το μυαλό και τα μάτια μου και άρχισα να ζω εμπειρίες πρωτόγνωρες, αυτές που η ανάγνωση ενός σημαντικού βιβλίου μπορεί να προσφέρει στον αναγνώστη. Σε ευχαριστώ Μαριάννα που μου γνώρισες τη Μαρία και μου ‘δωσες την ευκαιρία να κάνω ένα ταξίδι που δεν το είχα στο πρόγραμμα. Αλλά ήταν αποκαλυπτικό.

Και το φλουρί στην Μαρία Σκαμνάκη

Το ίδιο βράδυ και αφού ολοκληρώθηκε η πρώτη ανάγνωση της χρονιάς, η ΑΝΘΕΙΑ έκοψε και την πρώτη βασιλόπιτά της, προσφορά του μέλους της Λέσχης Δημήτρη Φάκαλου, ενώ το επίσης μέλος της Λέσχης, εκδότης Γιάννης Πικραμένος πρόσφερε το δώρο, στον τυχερό που θα έβρισκε το φλουρί.

Η Νίκη Πετσάλη με τη Βικτωρία Αγγελοπούλου ανέλαβαν τη δύσκολη και ισότιμη διαίρεση της πίτας και τυχερή υπήρξε η Μαρία Σκαμνάκη!

Η «ΑΝΘΕΙΑ» εύχεται Καλή Χρονιά σε όλους, μέλη της και μη και καλές αναγνώσεις στη Λέσχη!