Δημοσκοπήσεις και προβλέψεις

Παγιωμένη είναι η πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ σε όλες τις Δημοσκοπήσεις εδώ και πολύ καιρό. Δεκαπέντε ημέρες πριν τις εκλογές ο μέσος όρος διαφοράς ανέρχεται στις 4, τουλάχιστον,  μονάδες.

Η συσπείρωση έχει ανέβει σημαντικά , του ΣΥΡΙΖΑ αγγίζει το 85 % και της ΝΔ το 75 % ,όπερ σημαίνει ότι πλησιάζουμε την οροφή και των δύο. Με βάση αυτή τι διαπίστωση το ερώτημα είναι τι μπορεί να αλλάξει . Σχεδόν τίποτα . Εκτός εαν..

Εάν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κάνει κάποιο σοβαρό λάθος , πράγμα απίθανο με τα μέχρι τώρα δεδομένα , τουναντίον δείχνει να είναι ένα βήμα μπροστά σε κάθε  πολιτική πρωτοβουλία έναντι όλων των άλλων.

Εαν η Ν. Δ μπορεί να βγάλει λαγούς απο το καπέλο , πράγμα επίσης απίθανο, εκτός και αν η ακροδεξιοί σύμβουλοι του Πρωθυπουργού το ωθήσουν σε απονενοημένες αποφάσεις ή ενέργειες,  αυτό όμως ενέχει τον κίνδυνο της καταβαράθρωσης.

Άρα τι ..απομένει, τι διεκδικούν τα  μεγάλα κόμματα αλλά και τα μικρότερα;

Ο ΣΥΡΙΖΑ διεκδικεί αυτοδυναμία ώστε απερίσπαστος να μπορεί να εφαρμόσει το πρόγραμμα του αλλά παράλληλα ν’ αποφύγει τις πιέσεις ή «εκβιασμούς» από τους πιθανούς αναγκαίους εταίρους. Η αυτοδυναμία θα του επιτρέψει να κάνει μεν ανοίγματα προς άλλους χώρους που θα εκπροσωπούνται στην βουλή αλλά με βασικό επιχείρημα την ισχυροποίηση του εγχειρήματος που θα κληθούν από κοινού να αναλάβουν.

Η Ν.Δ  και κυρίως ο Αντώνης Σαμαράς επιδιώκουν τη συγκέντρωση όσο γίνεται μεγαλύτερο ποσοστό ώστε να μην αμφισβητηθεί η ηγεσία του και να παραμείνει πρόεδρος του κόμματος ελπίζοντας σε μιά ρεβάνς σε εύθετο χρόνο.

Γεγονός είναι πάντως ότι σημαντικός αριθμός στελεχών και μελών –παρότι -εκόντες , άκοντες- θα ψηφίσουν , απεχθάνονται την ακροδεξιά «εκτροπή» της ηγεσίας τους αλλά και την «κουτσαβάκικη» αισθητική του κ. Σαμαρά.

Το ΠΑΣΟΚ του κ. Βενιζέλου επιδιώκει να είναι ο τρίτος πόλος , όπως λέει, με την προσδοκία να επιβάλει την ατζέντα του , ιδιαίτερα αν κληθεί να συνεργαστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ. Προφανώς με την Ν.Δ δεν τίθεται θέμα «βέτο» τα έχουν βρει προ πολλού , συμφωνούν και , αν τους προκύψει, θα συνεχίσουν ανέφελα…

Το Ποτάμι του κ. Θεοδωράκη επίσης επιδιώκει να είναι εκείνος ο σχηματισμός που θα «στριμώξει» του μεγάλους σε περίπτωση συνεργασίας.

Είναι προφανές πως το Ποτάμι προτιμά να συνεργαστεί με τη Ν.Δ καθώς η κυρίαρχη εσωκομματική «τάση» είναι οι νεοφιλελεύθεροι της Δράσης  αλλά και οι «εκσυγχρονιστές» Λυκούδης-Ψαριανός κλπ. Οι γενικότερες θέσεις και απόψεις του Ποταμιού είναι μνημονιακές , οπότε δύσκολα θα βρεθεί κοινός τόπος με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Το ΚΚΕ συνεχίζοντας την  «παράδοση» της απομόνωσης αρνείται κατηγορηματικά ακόμα και την ψήφο ανοχής σε περίπτωση ανάγκης , προς τον ΣΥΡΙΖΑ.

Παρά τον σοβαρό  κίνδυνο περαιτέρω συρρίκνωσης  η ηγεσία επιμένει σε αυτή την πολιτική. Ήδη τα μέλη του ΚΚΕ έχουν αποδεχτεί –έναντι της καθαρότητας- όλα τα ενδεχόμενα.

Το ΚΙΔΗΣΟ του κ. Παπανδρέου στόχευε, αρχικά,  στην «ανακατανομή» του πασοκικού χώρου, υπέρ του βεβαίως. Οι πρώτες δημοσκοπήσεις όμως επέβαλλαν αναπροσαρμογή στόχων. Επιδίωξη πλέον είναι να μείνει ΚΑΙ το ΠΑΣΟΚ Βενιζέλου έξω από τη Βουλή ώστε αμέσως μετά να προχωρήσουν, από κοινού, σε ανασύνθεση της κεντροαριστερής παράταξης. Ο στόχος θεωρείται εφικτός και ο σκοπός ιερός , όπως λένε…

ΟΙ ΑΝΕΛ και ο Πάνος Καμένος νοιώθουν μεγάλη αβεβαιότητα ως προς την κοινοβουλευτική του εκπροσώπηση. Μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων τους έχει ήδη επαναστεγαστεί  στη ΝΔ ενώ οι σκληροί αντιμνημονιακοί βρίσκουν πιό σωστή την «γνήσια» αντιμνημονιακή δύναμη , τον ΣΥΡΙΖΑ.

Η ΔΗΜΑΡ αυτοχειριάστηκε, οι αντιφάσεις και οι επιλογές της δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αισιοδοξίας και προοπτικής , το πιθανότερο είναι πως οι επιδόσεις της θα είναι κατώτερες των Ευρωεκλογών παρά την παρουσία του κ. Χρυσόγελου.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν θα ξεπεράσει τις προηγούμενες επιδόσεις της καθώς η πόλωση μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ μπορεί τους δώσει πολύ μεγάλα ποσοστά , ίσως και 70%, σε βάρος βεβαίως των μικρότερων. Επιπλέον , είναι γεγονός ότι ένα μικρό (;) τμήμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (από Αριστερή Ανασύνθεση, ΑΡΑΝ κ.α) έχει ήδη εκδηλωθεί υπέρ μιας κυβέρνησης της Αριστεράς.

Η Χ.Α στοχεύει (πάντα…) να κρατήσει τις δυνάμεις της  και είναι αλήθεια πως η ακροδεξιά ρητορική του κ Σαμαρά τους περιορίζει σημαντικά. Σε κάθε περίπτωση έχει «ξεφουσκώσει» σημαντικά  πλέον, αυτό το μόρφωμα μετά και την –καθυστερημένη – αποκάλυψη της δολοφονικής και εγκληματικής της δραστηριότητας.