Ένας χρόνος κύλησε χωρίς τον «καλό μας άνθρωπο»

Ο Θανάσης Βέγγος αγαπούσε πολύ και την Πάτρα όπου είχε επανειλημμένα παίξει στο Αρχαίο Ωδείο αλλά και στο Πάνθεον

Ένας χρόνος συμπληρώνεται ακριβώς σήμερα 3 Μαίου από το θάνατο του σπουδαίου μας ηθοποιού, του «Καλού μας ανθρώπου» Θανάση Βέγγου. Ο χαρισματικός αυτός κωμικός αλλά και δραματικός ηθοποιός ήταν όπως είχε πει σε συνέντευξη του στα «Νέα» ο σκηνοθέτης και για χρόνια συνεργάτης του Ντίνος Κατσουρίδης (έφυγε από τη ζωή τον Νοέμβριο του 2011) η προσωποποίηση της αυθεντικότητας.

Ήταν ένα επικών διαστάσεων ακατέργαστο ταλέντο, που μόνος του ανακάλυψε τη ρότα της θεόμουρλης κωμωδίας, κουρδισμένος να την υπηρετεί από τα νύχια μέχρι την κορυφή. Ο Θανάσης Βέγγος είχε γεννηθεί στις 29 Μαΐου του 1927 και το πατρικό του σπίτι ήταν στο Νέο Φάληρο στην οδό Μοσχοπούλου 10. Ήταν ο μοναχογιός του Βασίλη και της Ευδοκίας Βέγγου. Ο πατέρας του ήταν δημόσιος υπάλληλος αλλά και ήρωας της Εθνικής Αντίστασης και λόγω των πολιτικών του φρονημάτων μετά την λήξη του πολέμου και έχοντας ξεκινήσει ο εμφύλιος, εκδιώχθηκε από την δουλειά του. Σε αυτό το σπίτι του Φαλήρου, πρόχειρα φρεσκοασβεστωμένο, όπως είχε γράψει το περιοδικό Status σε αφιέρωμα του τον περασμένο Ιούνιο, ο Θανάσης Βέγγος είχε πάει νύφη το 1956 την αγαπημένη του Μίνα, τη σύζυγο του για πενήντα πέντε χρόνια με την οποία απέκτησε δύο γιους, το Βασίλη και τον Χάρη Βέγγο.

«Τετάρτη βράδυ, 3 μέρες πριν από το γάμο, με θυμάμαι να μεταφέρω στον ώμο μέσα στη νύχτα για να μην με δουν από το εργοστάσιο κρεβατιών του Κουγιούλη, ένα ημίδιπλο σιδερένιο κρεβάτι γεμάτο κοφτερές λάμες, αυτή τη διαδρομή δεν πρόκειται να την ξεχάσω ποτέ μέχρι να πεθάνω», είχε εκμυστηρευθεί ο Θανάσης Βέγγος στον Τάκη Τσιρτσώνη στο Status. Το ίδιο άρθρο μάλιστα σημείωνε ότι μία από τις πρώτες αναγκαίες παρεμβάσεις στη διαρρύθμιση του εν λόγω σπιτιού περιλάμβανε και την εγκατάσταση κλειδαριάς στην ενδιάμεση πόρτα που χώριζε την κρεβατοκάμαρα των γονέων από εκείνη του νιόπαντρου ζευγαριού! Από τις πιο δύσκολες και καθοριστικές στιγμές της ζωής του Θανάση Βέγγου που τον στιγμάτισαν ήταν η περίοδος στη Μακρόνησο όπου έκανε τεσσεράμιση χρόνια άοπλη θητεία στο Β’ Ειδικό Τάγμα οπλιτών. Στη Μακρόνησο μεταφέρθηκε ως χαρακτηρισμένος αριστερός λόγω των οικογενειακών καταβολών και όπως είχε πει ο Ντίνος Κατσουρίδης, «η Μακρόνησος τον στοίχειωσε στην κυριολεξία, λειτούργησε πάνω του σαν ηλεκτροσόκ. Στην προσωπική του ζωή ο Βέγγος ήταν σοβαρός, μετρημένος ενώ το Α και το Ω της καθημερινότητας του ήταν η οικογένεια του».

Από τα πιο αγαπημένα του σημεία στην Αθήνα ήταν η εκκλησία της Αγίας Μαρίνας στο Θησείο εκεί όπου και έγινε η κηδεία του την Τετάρτη 4 Μαίου 2011 το μεσημέρι παρουσία πλήθους κόσμου που ήσαν όλοι βαθιά συγκινημένοι και δακρυσμένοι σαν να είχαν χάσει κάποιον πολύ κοντινό τους άνθρωπο όπως τον πατέρα ή τον αδελφό τους. Η εκκλησία της Αγίας Μαρίνας και η γύρω περιοχή είχε χρησιμεύσει ως φυσικό ντεκόρ σε πολλές ταινίες του, ανάμεσα τους «Ο Θανάσης στη χώρα της σφαλιάρας» και «Τρελός και πάσης Ελλάδος». Τα τελευταία χρόνια ο Θανάσης Βέγγος διέμενε με την οικογένεια του στην Αγία Παρασκευή ενώ αγαπημένος του τόπος διαφυγής ήταν το εξοχικό του σπίτι στον Άσσο Κορινθίας.

Την Πάτρα την αγαπούσε πολύ, είχε εξάλλου παίξει πολλές φορές στο Πάνθεον αλλά και στο Αρχαίο Ωδείο. Όλοι τον θυμόμαστε από τις δύο εξαιρετικές εμφανίσεις του σε παραστάσεις αρχαίου δράματος σε σκηνοθεσία του Γιώργου Μιχαηλίδη, την «Ειρήνη» του Αριστοφάνη όπου υποδύθηκε τον Τρυγαίο και τους «Αχαρνής» όπου έκανε τον Δικαιόπολι. Και οι δύο αυτές παραστάσεις είχαν παρουσιαστεί στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Πάτρας του Οργανισμού Καλλιτεχνικών Πολιτιστικών Εκδηλώσεων ενώ όπως μας θύμισε ο πρόεδρος του Φεστιβάλ Πάτρας Ανδρέας Ανδριόπουλος είχαν τιμήσει τον Βέγγο με το μετάλλιο και την περγαμηνή του Οργανισμού για την ανεκτίμητη προσφορά του. Επίσης στην Πάτρα και δη στο Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο στο Ρίο είχε νοσηλευτεί για ένα διάστημα το φθινόπωρο του 2010 ο Θανάσης Βέγγος όπου τον παρακολουθούσε ο γιατρός του, ο καθηγητής νευρολογίας Παναγιώτης Παπαθανασόπουλος ο οποίος μάλιστα εκφώνησε και επικήδειο την ημέρα της κηδείας.

Τέλος μιλώντας σε προσωπικό επίπεδο, στην οικογένεια μου υπήρχε μία ξεχωριστή λατρεία για τον Θανάση Βέγγο καθώς ο αδελφός μου, Χρήστος Γ. Μαρτάτος είναι μεγάλος θαυμαστής του από μικρό παιδί, έχοντας δει όλες τις ταινίες του και τις παραστάσεις του στο Δελφινάριο και σε άλλες σκηνές.

Θυμάμαι με συγκίνηση πως μία φορά που ο Θανάσης Βέγγος είχε έρθει για να παίξει στην Πάτρα στο Πάνθεον, είχε τηλεφωνήσει στο σπίτι μας ενώ δεν ξεχνούσε ποτέ την πηγαία αγάπη του θαυμαστή του Χρήστου ο οποίος είχε πάει να τον δει και όταν νοσηλευόταν στο Νοσοκομείο «Γεννηματάς» μετά το τρακάρισμα του αυτοκινήτου του με το τρένο αλλά και στον "Ερυθρό Σταυρό" όπου νοσηλεύτηκε το τελευταίο διάστημα μέχρι το θάνατο του. Τέλος θυμάμαι πόσο ζεστός, φιλικός και επικοινωνιακός ήταν όταν είχαμε πάει να τον χαιρετήσουμε στα παρασκήνια του Αρχαίου Ωδείου αλλά για δηλώσεις στους δημοσιογράφους ούτε λόγος, το απέφευγε, δεν ήθελε με τίποτα να πει το οτιδήποτε.

(Στις φωτ. Εικονίζονται ο γράφων σε στιγμιότυπο με τον Θανάση Βέγγο στο Αρχαίο Ωδείο και ο Χρήστος Γ. Μαρτάτος με τον αξέχαστο ηθοποιό στα παρασκήνια του Πάνθεον).