Ένας «κλασικός» εξυμνεί τον Ψαραντώνη

Ο Μάνος Παναγιωτάκης γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης το 1982. Σπούδασε μουσικολογία στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, θεωρητικά με το Δημήτρη Συκιά, φλάουτο με την Iwona Glinka και σύνθεση με το Θόδωρο Αντωνίου στο ωδείο «Μουσικοί Ορίζοντες» στην Αθήνα.

Το 2007 πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στη σύνθεση στο πανεπιστήμιο του York της Αγγλίας με τον Thomas Simaku. ‘Ηταν ο μοναδικός υπότροφος στην κατηγορία σύνθεση του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών (ΙΚΥ), την τριετία 2006-2008, και υποψήφιος διδάκτορας στο πανεπιστήμιο του York με τον ίδιο καθηγητή.

Το Σεπτέμβριο 2008 παίρνει το τρίτο βραβείο στην κατηγορία solo όργανο με το έργο του: Lux Perpetua για φλάουτο στον 6ο Διεθνή Διαγωνισμό Σύνθεσης Βόλου ενώ το έργο του Talus για πίκολο και ταμ-ταμ παίρνει το πρώτο βραβείο στην κατηγορία μουσική δωματίου. Το ίδιο έργο επίσης πήρε πρώτο βραβείο στο Παγκόσμιο Φεστιβάλ InterArtia 2008.

Το ευρύ κοινό δε γνωρίζει τον ίδιο, όπως και το μουσικό αντικείμενο που μελετά στη σύγχρονη μουσική. Τα τελευταία πέντε χρόνια μέσω εμπεριστατωμένης έρευνας, αναζητά τη δική του μουσική γλώσσα.

Ερευνά πώς φασματική μουσική μπορεί να περιέχει στοιχεία της παραδοσιακής μουσικής, πάνω σε αυτό χτίζει και τη δική του μουσική σύνθεση. Ψάχνει δηλαδή να βρει πως τα μαθηματικά και η φυσική συνδέονται με την παραδοσιακή μουσική και πως αυτή η σύνδεση βρίσκει εφαρμογή στη σύγχρονη μουσική.

Αυτήν την εποχή μάλιστα έχει επιστρέψει από την Αγγλία και διδάσκει μουσική στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση.

Παρά τις πανεπιστημιακές του γνώσεις στο χώρο της μουσικής όμως, έχει απόλυτο σεβασμό στην παραδοσιακή μουσική και στους ανθρώπους που την «έχτισαν» και τη συνεχίζουν.  Ένας από αυτούς το κεφάλαιο «Ψαραντώνης».

Όπως είπε μιλώντας στο MadeinCreta ο κ. Μάνος Παναγιωτάκης από την παραδοσιακή μουσική κανείς αντιλαμβάνεται την κουλτούρα του λαού, είναι ο καθρέπτης της.

«Στην κρητική αλλά και ποντιακή μουσική ακούς ήχους πολέμου. Αυτό το στοιχείο μου είχε κάνει φοβερή εντύπωση από μικρή ηλικία και είναι και κάτι που προσπαθώ να ενσωματώσω και στις δικές μου συνθέσεις. Ακούγοντας κάποιος κρητική μουσική μπορεί να φανταστεί και το τοπίο της Κρήτης την αγριάδα ,τα βουνά, τις χαράδρες. Αυτό το έχει πει, άλλωστε, και ο  μεγάλος παραδοσιακός δημιουργός Ψαραντώνης. «Το  παίξιμό μου συμβαδίζει με τους ήχους της Κρήτης» τον είχα ακούσει να λέει και το ασπάζομαι πλήρως».

Συνεχίζοντας ο Κρητικός συνθέτης ανέφερε πως«τέτοιου  είδους άνθρωποι που είναι δημιουργοί, της παραδοσιακή μας μουσικής συνήθως λέγονται «εμπειρικοί» όμως στην ουσία δεν είναι «εμπειρικοί». Δε χρειάζονται την παιδεία που οι  υπόλοιποι χρειαζόμαστε, είναι το είδος της μουσικής τέτοιο, που είναι μακριά από την ακαδημαϊκή παιδεία φτιάχνεται και συντηρείται κυρίως με τον προφορικό λόγο».