Θρήνος: Πέθανε ο θρυλικός Γρηγόρης Αγανιάν με θητεία σε Ολυμπιακό και Παναιγιάλειο

Στα 82 του χρόνια «έφυγε» από τη ζωή ο θρυλικός Γρηγόρης Αγανιάν, βασικό στέλεχος της ομάδας του Μάρτον Μπούκοβι.

Ο Αρμενικής καταγωγής παλαίμαχος ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού αγωνίστηκε στην ομάδα του Πειραιά από το 1964 έως το 1971 και άφησε το αποτύπωμά του στην ιστορία του συλλόγου. Μάλιστα είχε αγωνιστεί και στον Παναιγιάλειο.

Με τον Ολυμπιακό είχε 158 συμμετοχές και 30 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις και είναι 80ός στη σχετική λίστα των 837 ποδοσφαιριστών που έπαιξαν στους Πειραιώτες.

Γεννήθηκε στην Κοκκινιά το 1943 και πέθανε την Δευτέρα 9 Ιουνίου. Αντιμετώπιζε χρόνια προβλήματα υγείας. Ο Γρηγόρης Αγανιάν ήταν χαφ και σέντερ μπακ και ήταν μέλος της μεγάλης ομάδας του Μπούκοβι η οποία κατέκτησε το πρωτάθλημα το 1966 και το 1967.

Ο Γρηγόρης (Κρικόρ) Αγανιάν (γένν. 7 Αυγούστου 1943, Παλαιά Κοκκινιά) είναι Έλληνας διεθνής παλαίμαχος ποδοσφαιριστής, αρμενικής καταγωγής.

Βιογραφικά στοιχεία
Οι γονείς του υπήρξαν πρόσφυγες, ο πατέρας από το Αντάπαζαρι και η μητέρα από το Αφιόν Καραχισάρ. Ήρθαν στην Ελλάδα το 1922, με την πατρική οικογένεια να εγκαθίσταται στον Πειραιά κατόπιν μερικών ετών στη Χίο. Τελειώνοντας ο ίδιος το δημοτικό του Ζαβαριάν, φοίτησε σε τεχνική σχολή και ταυτόχρονα εργαζόταν ως τορναδόρος, ενώ αργότερα στην οικογενειακή επιχείρηση (κρεοπωλείο). Η συγκεκριμένη απασχόληση, τον οδήγησε να απορρίψει θέση δημοσίου υπαλλήλου ως παροχή για την ποδοσφαιρική του μετακίνηση στον Ολυμπιακό Πειραιώς, αντιπροτείνοντας να διοριστεί κάποιος συγγενής του. Το 2008 διατηρούσε πρακτορείο ΠΡΟ-ΠΟ στον Κορυδαλλό.

Χαρακτηρίζει τον εαυτό του αυστηρών αρχών και δύσπιστο, ανεξάρτητο, κλειστό και δύσκολο σε φιλίες.[1] Θεωρεί το έθνος του αδικημένο για το Αρμενικό ζήτημα και τα επακόλουθά του από τους Νεότουρκους, όπως επισημαίνει και τα αρνητικά σχόλια που ενίοτε δεχόταν εξαιτίας της καταγωγής του (αρμενισμού) πριν γίνει γνωστός με τον αθλητισμό, δικαιολογώντας τα ωστόσο πλέον ως σημεία των τότε καιρών. Δηλώνει υπερήφανος για την Αρμενία, την οποία επιθυμεί να επισκεφτεί, και τη ζωή του σε έναν φιλόξενο τόπο.

Ποδοσφαιρική σταδιοδρομία
Πρωτόπαιξε ποδόσφαιρο στην Αρμενική Ένωση και το 1959 μεταπήδησε στον Εθνικό Πειραιώς. Αργότερα αγωνίστηκε με υποσχετική στην ΑΕ Νικαίας και από το 1960 στον Παναιγιάλειο. Οι εμφανίσεις του με την ομάδα του Αιγίου είχαν ως αποτέλεσμα τη μεταγραφή του το 1964 στον Ολυμπιακό. Αν και στην αρχή δεν μπόρεσε να προσαρμοστεί, η έλευση του Μάρτον Μπούκοβι τον ωφέλησε με αποτέλεσμα τα υπόλοιπα χρόνια του στους ερυθρόλευκους,με εξαίρεση τις δύο τελευταίες σεζόν όπου είχε ελάχιστο χρόνο συμμετοχής,να αποτελέσει βασικό στέλεχος της ομάδας. Στον Ολυμπιακό αγωνίστηκε μέχρι το 1971 λόγω μιας προσωπικής αντιπαράθεσης με τον τότε προπονητή των Ερυθρόλευκων και ταυτόχρονα της εθνικής Ελλάδας, Λάκη Πετρόπουλο. Έπειτα, αγωνίστηκε για ένα χρόνο στην ελβετική ΦΚ Λα Σω-ντε-Φον όντας επιλογή του Νταν Γεωργιάδη, τεχνικού του συλλόγου και πριν του Ολυμπιακού. Μάλιστα, μετά την απομάκρυνση του Έλληνα τεχνικού ανέλαβε προσωρινά χρέη προπονητή. Επέστρεψε στον Παναιγιάλειο ως παίκτης-προπονητής, μέχρι και το 1978 όταν και αποσύρθηκε από την ενεργό δράση.

Οι φίλοι των Πειραιωτών είχαν συνθέσει το εξής δίστιχο για τις μονομαχίες του με το Μίμη Δομάζο, ηγέτη του αιώνιου αντιπάλου Παναθηναϊκού:

Ποιος είναι αυτός που έκανε το Στρατηγό, λοχία;
Είν' ο Γρηγόρης Αγανιάν από την Αρμενία.

Με την εθνική Ελλάδας
Χρίστηκε μία φορά διεθνής με την ομάδα Ανδρών, όταν στις 28 Οκτωβρίου 1970 κατά την ήττα με 2-1 από την Ισπανία σε φιλικό στη Σαραγόσα, αντικατέστησε τον κεντρικό αμυντικό Τόλη Τόσκα από το 73'.[3] Ο Αγανιάν οριοθετεί την έναρξη της δυσαρέσκειάς του προς τον ομοσπονδιακό τεχνικό Πετρόπουλο για άνιση αντιμετώπιση παικτών σε ζητήματα εξωαγωνιστικής πειθαρχίας,[1] λίγες εβδομάδες νωρίτερα και κατά την προετοιμασία για την εκτός έδρας αναμέτρηση με τη Μάλτα (1-1) στα προκριματικά του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος 1972 (τότε κύπελλο Εθνών).

Αποτελεί τον δεύτερο και τελευταίο ποδοσφαιριστή αρμενικής καταγωγής που αγωνίστηκε στο δεδομένο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα έπειτα από τον Δανιήλ Δανελιάν (Τανιέλ Τανιελιάν), κεντρώο του Άρη Θεσσαλονίκης με 8 εμφανίσεις το διάστημα 1933-1935[5] (ακόμα, σε προεπιλογή ή και αποστολή ενδέχεται να κλήθηκε ο συμπαίκτης του τελευταίου αμυντικός Βαχάκν Απραχαμιάν, χωρίς τελικά να μετάσχει σε συνάντηση αναγνωρισμένη από την Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία)

Τίτλοι
Με τον Ολυμπιακό

2 Πρωταθλήματα Ελλάδας: 1966 και 1967
2 Κύπελλα Ελλάδας: 1965 (χωρίς συμμετοχή στον τελικό) και 1968 – δεν έλαβε μέρος σε κάποιο αγώνα για την επίσης νικηφόρα διοργάνωση 1970-71

Επαγγελματική καριέρα*
Περίοδος Ομάδα Συμμ.† (Γκ.)†
1959-1960 Εθνικός Πειραιώς 0 (0)
1960 →Α.Ε. Νικαίας
1960-1964 Παναιγιάλειος 73 (16)
1964-1971 Ολυμπιακός Πειραιώς 127 (25)
1971-1972 Λα Σω-ντε-Φον
1971-1978 Παναιγιάλειος