Οι 7 ασυνείδητες συμπεριφορές που αποκαλύπτουν τραύματα από την παιδική ηλικία

Έχετε κατακλυστεί ποτέ από έντονα συναισθήματα, χωρίς ακριβή αιτία; Μήπως βιώνετε συχνά πανικό όταν τα πράγματα δεν πηγαίνουν καλά;

Οι δυσανάλογες αντιδράσεις, όσο αναίτιες και αν φαίνονται, μπορεί να συνδέονται με τις εμπειρίες της παιδικής ηλικίας.

Το σώμα αναπτύσσει τους δικούς του τρόπους να αποκρίνεται στις τραυματικές εμπειρίες, που δεν μπορεί να κατανοήσει το συνειδητό τμήμα του μυαλού.

 Αν λοιπόν αναρωτιέστε για ποιον λόγο κάποιος, ή εσείς, αντιδράτε έντονα σε μικρές δυσκολίες, αξίζει να γνωρίσετε ποιες είναι οι επτά συμπεριφορές της ενήλικης ζωής οι οποίες στην πραγματικότητα τραύματα από την παιδική ηλικία.

Οι 7 ασυνείδητες συμπεριφορές που είναι αποκαλύπτουν τραύματα από την παιδική ηλικία

• Υπερβολική αντίδραση σε μικρές δυσκολίες
• Δυσκολία να εμπιστευτούν
• Προβλήματα με την αυτοεκτίμηση
• Φόβος συγκρούσεων
• Υπερβολική ανάγκη να ευχαριστούν τους άλλους
• “Μούδιασμα” ή αποσύνδεση
• Χρόνιο αίσθημα ενοχών ή ντροπής

Υπερβολική αντίδραση σε μικρές δυσκολίες
Έχει τύχει ποτέ να “εκραγείτε” με αφορμή μια μικρή δυσκολία ή ένα μικρό εμπόδιο; Οι καταστάσεις αυτές, μπορεί να πυροδοτούν μια απόκριση τραύματος που ανάγεται στην παιδική ηλικία.

Η εμπειρία του τραύματος σε μικρή ηλικία, θέτει τον εγκέφαλο σε “κατάσταση συναγερμού”.

Η διαρκής επαγρύπνηση, κάνει τον άνθρωποι να περιμένει διαρκώς να προκύψει κάποιος κίνδυνος – ακόμη και αν στην πραγματικότητα, πρόκειται για μια μικρή δυσκολία.

 Η αναγνώριση αυτού του μοτίβου, είναι το πρώτο σημαντικό βήμα προς την αναγνώριση. Υπάρχει λόγος που έχετε διαμορφώσει αυτές τις συμπεριφορές. Με αυτογνωσία, θα καταφέρετε να διαχειρίζεστε τις αποκρίσεις σας με πιο υγιή τρόπο.

Δυσκολία να εμπιστευτούν
Πώς αντιδράτε όταν ματαιώνουν τα σχέδιά σας οι φίλοι σας; Μήπως, αντί να το θεωρήσετε κάτι φυσιολογικό, αρχίζετε ν’ αμφιβάλλετε για τις προθέσεις τους ή συνολικά, για τη σχέση σας;

Η δυσκολία να εμπιστευτούμε, είναι ένα σημάδια παιδικού τραύματος. Όταν στην παιδική ηλικία, οι άνθρωποι απογοητεύονται από τους σημαντικούς ενήλικες της ζωής τους, αναπτύσσουν μηχανισμούς άμυνας.

Είναι μια αόρατη πανοπλία που προστατεύει τους ανθρώπους από τον ψυχικό πόνο. Είναι πολύ επιφυλακτικοί σχετικά με τις προθέσεις των άλλων και δυσκολεύονται να εμπιστευτούν.

Το καλό είναι πως, αναγνωρίζοντας αυτή τη συμπεριφορά, οι άνθρωποι καταφέρνουν να απεγκλωβιστούν από το μοτίβο της δυσπιστίας.

Προβλήματα με την αυτοεκτίμηση
Οι άνθρωποι που έχουν βιώσει ματαίωση κατά την παιδική ηλικία, έχουν έλλειμμα εμπιστοσύνης. Είναι σε μια διαρκή διαμάχη με την αυτό – αντίληψή τους.

Το χαμηλό αίσθημα προσωπικής αξίας, μπορεί να είναι σημάδι που μαρτυρά παιδικό τραύμα που εξακολουθεί να υπάρχει στο υποσυνείδητο.

Αν στην παιδική σας ζωή, σας επέκριναν, σας μείναν και σας έκαναν να νιώθετε ασήμαντοι, είναι λογικό να έχετε χαμηλή αυτοεκτίμηση.

Να θυμάστε πως αξίζετε.  Η κατανόηση της συμπεριφοράς αυτής, είναι καθοριστικής σημασίας για την καλλιέργεια της αυτοεκτίμησης. Αντικαταστήστε τα αφηγήματα της εσωτερικής σας φωνής με θετικές επιβεβαιώσεις αγάπης και αποδοχής του εαυτού σας.

Μην κάνετε τον καθρέφτη σας εχθρό. Να θυμάστε πως, η αξία σας δεν καθορίζεται από εξωτερικούς παράγοντες ή εμπειρίες του παρελθόντος.

Φόβος συγκρούσεων
Σε όλους έχει συμβεί να διστάσουν να ρισκάρουν μια σύγκρουση, να υπερασπιστούν τον εαυτό τους. Ως αποτέλεσμα, οι άνθρωποι “καταπίνουν” τα λόγια τους, καταπιέζουν τα συναισθήματά τους, και αποφεύγουν, πάση θυσία, τις συγκρούσεις.

Προτιμούν τη δυσφορία και τον σιωπηρό πόνο, παρά το ενδεχόμενο μιας σύγκρουσης. Ο φόβος της σύγκρουσης, είναι απόκριση του ανθρώπου στο τραύμα.

Αν κάποιος έχει μεγαλώσει σε περιβάλλον όπου, οι συγκρούσεις ήταν συνώνυμες με τη συναισθηματική ή τη σωματική κακοποίηση, είναι λογικό να έχει μάθει να συνδέει τη σύγκρουση με τον κίνδυνο.

Η κατανόηση της συμπεριφοράς αυτής, μπορεί να σας δώσει τη δύναμη να κάνετε μικρά και ουσιαστικά βήματα ώστε να μην φοβάστε τη σύγκρουση. Βρείτε το θάρρος να εκφράζετε τη γνώμη και τα συναισθήματά σας, χωρίς φόβο.

Να υπερασπίζεστε τον εαυτό σας και να θυμάστε ότι, καμιά φορά, η αυθεντικότητα οδηγεί σε συγκρούσεις.

Υπερβολική ανάγκη να ευχαριστούν τους άλλους
Σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Journal of Personality and Social Psychology, οι άνθρωποι που έχουν βιώσει παιδικό τραύμα, έχουν την τάση να είναι “καλά παιδιά” στην ενήλικη ζωή τους. Έτσι, θυσιάζονται για να ικανοποιούν τους άλλους, ακόμη και εις βάρος της δικής τους ευημερίας.

Μήπως η συμπεριφορά αυτή σας μοιάζει οικεία; Η παρόρμηση των ανθρώπων να έχουν όλους τους άλλους ευχαριστημένους, μαρτυρά απόκριση στο τραύμα των πρώτων χρόνων της ζωής.

Αν αυτός ήταν ο τρόπος με τον οποίον, ως παιδί, διασφαλίζατε την αποδοχή και την ηρεμία, μπορεί να εξακολουθείτε να κουβαλάτε το μοτίβο αυτό και στην ενήλικη ζωή.

Δεν είστε υπεύθυνοι για την ευτυχία όλων των άλλων. Η αναγνώριση της συμπεριφοράς αυτής, θα σας δώσει τη δυνατότητα να θέσετε υγιή όρια και να δίνετε σημασία στις δικές σας ανάγκες.

Μπορείτε να λέτε “όχι” και να μεριμνάτε για τις δικές σας ανάγκες.

“Μούδιασμα” ή αποσύνδεση
Υπάρχουν στιγμές που, η ζωή μοιάζει με ταινία. Εσείς νιώθετε απλός παρατηρητής, που τα βλέπει όλα απ’ έξω, από απόσταση και δεν έχετε επαφή με τις εμπειρίες σας.

Το μούδιασμα ή το αίσθημα αποσύνδεσης, μπορεί να είναι η απόκρισή σας στο παιδικό τραύματα. Πρόκειται για έναν μηχανισμό προστασίας, έναν τρόπο να αποφύγετε τις επώδυνες εμπειρίες και τις μνήμες.

Η αναγνώριση του αισθήματος της αποσύνδεσης, μπορεί να σας οδηγήσει στην καλλιέργεια της ουσιαστικής σύνδεσης και της υπέρβασης του πόνου. Αναζητήστε βοήθεια αν την έχετε ανάγκη. Να μην βιάζεστε, μην πιέζετε τον εαυτό σας.

Χρόνιο αίσθημα ενοχών ή ντροπής
Τα συναισθήματα αυτά, έχουν τις ρίζες τους σε παιδικά τραύματα. Τα παιδιά που έχουν βιώσει την παραμέληση, την κακοποίηση ή άλλης μορφής τραυματική εμπειρία, έχουν εσωτερικεύσει το αίσθημα της ευθύνης και των ενοχών και το κουβαλούν μέχρι την ενήλικη ζωή.

Να θυμάστε πως οι εμπειρίες αυτές δεν μπορούν να σας καθορίσουν.

Tip:Αναγνωρίστε τα συναισθήματά σας όπως πραγματικά είναι

Αναγνωρίστε τα συναισθήματά σας όπως πραγματικά είναι -αποκρίσεις στο παιδικό τραύμα. Έτσι, δίνετε στον εαυτό σας την ευκαιρία να απελευθερωθεί από τις ενοχές και τη ντροπή, να αποδεχτείτε και να συγχωρήσετε τον εαυτό σας.

Σας αξίζει αγάπη, συμπόνοια και κατανόηση – τόσο από τους άλλους αλλά κυρίως, από τον εαυτό σας. Μην το ξεχνάτε αυτό.

Αν στα παραπάνω, έχετε αναγνωρίσει δικές σας συμπεριφορές, πρέπει να ξέρετε ότι δεν είστε μόνοι και δεν είναι δικό σας φταίξιμο. Έτσι ξεκινά το ταξίδι της αποδοχής.

Το ταξίδι αυτό δεν είναι αγώνας δρόμου. Μην βιάζεστε. Παρατηρήστε τις συμπεριφορές σας χωρίς να κρίνετε.

Προσέξετε πότε εμφανίζετε τις συμπεριφορές αυτές και ρωτήστε τον εαυτό σας ποιες είναι οι αιτίες τους.

Δεν είναι πάντα εύκολο όμως, κάθε στιγμή αυτογνωσίας είναι ένα βήμα προς τα εμπρός. Κάθε στιγμή αυτό – συμπόνοιας, είναι αναγνώριση της δύναμης και της ανθεκτικότητάς σας.

Είστε πολλά περισσότερα από τις εμπειρίες και τα τραύματά σας. Μπορείτε να θεραπευτείτε και να προοδεύσετε. Σας αξίζει η αγάπη και η κατανόηση.

ΠΗΓΗ enikos.gr