Η απόλυτη συνταγή για το λιμοντσέλο

Σερβίρεται παγωμένο ως «χωνευτικό» μετά το δείπνο ή το επιδόρπιο

To λιμοντσέλο, το λικέρ με το φωτεινό κίτρινο χρώμα και το φίνα άρωμα, έχει γίνει συνώνυμο του καλοκαιριού και της λιακάδας στην Ιταλική Ριβιέρα. Ακόμη και αν δεν την επισκεφθούμε αυτό το καλοκαίρι, αξίζει να φτιάξουμε στο σπίτι το ποτό που θα μας ταξιδέψει νοερά μέχρι εκεί, σε κάθε γουλιά.

Αυτό το γλυκό και ελαφρώς ξινό ποτό, παραδοσιακά σερβίρεται παγωμένο ως «χωνευτικό» μετά το δείπνο ή το επιδόρπιο. Προερχόμενο από την περιοχή της Καμπανίας, στη νοτιοδυτική Ιταλία, το λιμοντσέλο ήταν ένα από τα πιο κλασικά, σπιτικά λικέρ και αποτελεί μέρος των οικογενειακών παραδόσεων και των τελετουργιών του δείπνου.

Έγινε ιδιαίτερα δημοφιλές από τα τέλη της δεκαετίας του 1980 και πλέον, παράγεται ευρέως τόσο στην Ιταλία όσο και στη Γαλλία, με ποικιλία εσπεριδοειδών και αλκοολούχων ποτών. Ωστόσο, το αυθεντικό λιμοντσέλο φτιάχνεται με λεμόνια sfusato, την τοπική ποικιλία που καλλιεργείται στο πλούσιο ηφαιστειακό έδαφος του Σορρέντο και διακρίνονται για το μεγάλο μέγεθός τους, την παχιά και λιπαρή φλούδα τους, το έντονο άρωμα τους, καθώς και την υψηλή περιεκτικότητά τους σε βιταμίνη C. Αξίζει να αναφέρουμε επίσης, ότι τα λεμόνια του Σορρέντο είναι ΠΟΠ (Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης) και γι αυτό, ένα αυθεντικό, εμφιαλωμένο λιμοντσέλο από το Αμάλφι και το Σορρέντο, θα πρέπει να φέρει πιστοποίηση ΠΓΕ (Προστατευόμενης Γεωγραφικής Ένδειξης).

Πώς φτιάχνεται το λιμοντσέλο
Το λιμοντσέλο βασίζεται σε μια πολύ απλή συνταγή, που έχει μόλις τέσσερα υλικά: λεμόνια, αλκοόλ, ζάχαρη και νερό. Η πλειονότητα των εργασιών για την παρασκευή του δε, γίνεται από τη φύση και το χρόνο.

Ειδικότερα, ξεκινάμε με μια παρτίδα φρέσκα λεμόνια, τα οποία καθαρίζονται και ξεφλουδίζονται και στη συνέχεια, αφαιρούμε τη σάρκα και το άσπρο μέρος κάτω από τη φλούδα, κρατώντας στην ουσία μόνος τις φλούδες των λεμονιών. Οι καθαρές φλούδες βυθίζονται στη συνέχεια σε αλκοόλ και αφήνονται να μουλιάσουν σε σκοτεινό μέρος για τουλάχιστον 45 ημέρες. Όσο περισσότερο μένουν οι φλούδες λεμονιών στο αλκοόλ, τόσο περισσότερο εξάγονται τα έλαια και η γεύση τους, δημιουργώντας ένα λικέρ με πιο πλούσιο χρώμα και πιο έντονη γεύση εσπεριδοειδών. Στη συνέχεια, τα λεμόνια στραγγίζονται και συνδυάζονται με ένα σιρόπι από ζάχαρη και νερό και μπαίνουν ξανά σε δοχείο, για τουλάχιστον 30 ημέρες ακόμη ή και περισσότερο, μέχρι να είναι έτοιμα να φιλτραριστούν, να εμφιαλωθούν και να σερβιριστούν.

Ανάλογα με τον αριθμό των λεμονιών, την ποσότητα της ζάχαρης και τον χρόνο που μαρινάρονται, κάθε μπουκάλι λιμοντσέλο θα ποικίλει σε χρώμα και γεύση, αλλά το τελικό αποτέλεσμα θα πρέπει να είναι ένα λικέρ με γλυκόξινη γεύση και κίτρινη απόχρωση.

Σπιτικό λιμοντσέλο

Υλικά
10 βιολογικά λεμόνια, πλουμένα και στεγνωμένα καλά
1 φιάλη (750 ml) βότκα (80 ή 100 proof)
400 γρ. ζάχαρη
500 ml νερό

Διαδικασία
Με πίλερ βγάζουμε τις φλούδες από τα λεμόνια, προσπαθώντας να μην παίρνουμε μαζί και το άσπρο μέρος. Με μαχαίρι αφαιρούμε τυχόν μεγάλα κομμάτια από το άσπρο μέρος, κάτω από τις φλούδες. Μεταφέρουμε τις φλούδες σε μεγάλο μπουκάλι που κλείνει με καπάκι και καλύπτουμε με την βότκα. Κλείνουμε με το καπάκι και αφήνουμε στην άκρη, σε σημείο που δεν έρχεται σε απευθείας επαφή με τον ήλιο για 15 ημέρες με 1 μήνα. Όσο περισσότερο το αφήνουμε, τόσο πιο αρωματικό θα γίνει το λιμοντσέλο.

Στη συνέχεια σουρώνουμε τη βότκα σε άλλο σκεύος, φιλτράροντας σε χωνί στο οποίο έχουμε βάλει ένα χάρτινο φίλτρο του καφέ ελαφρά βρεγμένο.

Ετοιμάζουμε το σιρόπι: βάζουμε τη ζάχαρη με το νερό σε κατσαρόλα και βράζουμε μέχρι να λιώσει η ζάχαρη. Αφήνουμε το σιρόπι να κρυώσει. Ανακατεύουμε το σιρόπι με την βότκα και μεταφέρουμε το λιμοντσέλο σε γυάλινα μπουκάλια, με καπάκι. Βάζουμε το λιμοντσέλο στο ψυγείο να παγώσει καλά, πριν το σερβίρουμε. Το διατηρούμε στο ψυγείο, για να έχουμε πάντα παγωμένο το ποτό μας.

ΠΗΓΗ