Ιστορίες της Τύχης και της Φαντασίας" στην Κινηματογραφική Λέσχη Πάτρας

Το φιλμα "Ιστορίες της Τύχης και της Φαντασίας", μια βραβευμένη στη Μπερλινάλε ταινία που θα μιλήσει στις καρδιές μας, προβάλει στις 14 Μαρτίου η Κινηματογραφική Λέσχη της Πάτρας, στην Odeon Veso Mare.

·         Σκηνοθεσία - Σενάριο: Ριγιουσούκε Χαμαγκούτσι

·         Ηθοποιοί: Κοτόνε Φουρουκάουα, Κιγιοχίκο Σιμπουκάουα, Κατσούκι Μόρι, Φουσάκο Ουράμπε, Αόμπα Καουάι.

·         Φωτογραφία: Γιουκίκο Ιιόκα

·         Χώρα:  Ιαπωνία (Έγχρωμη)

·         Διάρκεια: 121΄    

             Πρώτη προβολή:    7.00 μ.μ

             Δεύτερη προβολή:  9.30 μ.μ.

Διακρίσεις:  4 Βραβεία και 13 Υποψηφιότητες

 
Berlin International Film Festival 2021, Βραβείο Αργυρή ΄Άρκτος
Chicago International Film Festival 2021, Βραβείο Αργυρός Q Hugo
Haifa International Film Festival 2021, Βραβείο –Ειδική Μνεία στον Ryusuke Hamaguchi
Jameson CineFest - Miskolc International Film Festival 2021, Βραβείο Καλύτερης ταινίας
 

Για τον σκηνοθέτη Ριγιουσούκε Χαμαγκούτσι

Για τον Ιάπωνα σκηνοθέτη Χαμαγκούτσι το 2021 ήταν μια «χρυσή» χρονιά αφού η ταινία του «Ιστορίες της Τύχης και της Φαντασίας» απέσπασε την Αργυρή Άρκτο –Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής στην Μπερλινάλε.  Λίγο αργότερα η τελευταία του ταινία “Drive my car” τιμήθηκε στο Φεστιβάλ των Κανών με το βραβείο Σεναρίου, ενώ η ένωση κριτικών κινηματογράφου της Νέας Υόρκης, μια από τις σημαντικότερες στον κόσμο,  ανέδειξε το «Drive my car» ως καλύτερη ταινία του 2021. Το “Drive my car” έχει 4 Υποψηφιότητες στα επερχόμενα  Όσκαρ 2022,  για πρώτη φορά για μια ταινία από την Ιαπωνίa: Καλύτερης ταινίας, Σκηνοθεσίας, Διασκευασμένου Σεναρίου και Διεθνούς ταινίας.   

Για την ταινία «Ιστορίες της Τύχης και της Φαντασίας»

Γλυκόπικρη, πονεμένη, θλιμμένη, τρυφερή, με στιγμές που αγγίζουν την ποίηση, η σπονδυλωτή ταινία του Ριγιουσούκε Χαμαγκούτσι, αυτό το κινηματογραφικό “sachiko” κεντάει διακριτικά τα μηνύματά του.  Και σταματάει με αυτοπεποίθηση τον τροχό των συναισθημάτων όταν το βέλος συναντά την καρδιά.

Αργυρή Αρκτος, Βερολίνο 2021.

Σπονδυλωτό φιλμ τριών ιστοριών με πρωταγωνιστές φίλες που μοιράζονται ένα απροσδόκητο κοινό, μια φοιτήτρια που θέλει να εκδικηθεί τον καθηγητή της και δύο παλιές συμμαθήτριες, οι οποίες επανενώνονται συνάπτοντας μια ιδιαίτερη σχέση.

Η χαμηλότονη ποίηση του Όζου και οι ρομαντικές ανησυχίες του Ρομέρ σμίγουν σε ένα γλυκόπικρο ανθολόγιο από σινε-χαϊκού, τα οποία μας προκαλούν να συμφιλιωθούμε με τα προσωπικά ελαττώματα και τις αντιφάσεις μας, με αφορμή τρεις ιστορίες μεθυστικού ρομαντισμού.

Άραγε δεν έχουν ειπωθεί τα πάντα γύρω από την ερωτική επιθυμία και τον τρόπο που οι πληγές των σχέσεων σμιλεύουν το χαρακτήρα μας; Για ένα σκηνοθέτη όπως ο Ριουσούκε Χαμαγκούτσι («Η Διπλή Ζωή της Ασάκο»), ο οποίος υπηρετεί τη σχολή της αθόρυβης ποίησης του Όζου και των ρομαντικών ανησυχιών του Ρομέρ, η απάντηση στο παραπάνω ερώτημα δε θα μπορούσε να είναι παρά ένα εμφατικό «όχι». Κάτι που αποδεικνύεται εν προκειμένω χάρη στο σπονδυλωτό του φιλμ, όπου αναπτύσσονται τρεις γλυκόπικρες ιστορίες με μοναδική κοινή συνισταμένη διαφορετικά ζευγάρια, τα οποία έρχονται αντιμέτωπα με το πιο αγαπημένο κλισέ των rom coms: την παρεξήγηση. Και αυτό είναι μόνο ένα από τα στερεότυπα του είδους, που μέσα από το φακό του Χαμαγκούτσι όχι απλώς δε μοιάζουν αναμασημένα, αλλά αποκτούν μια καθησυχαστικά οικεία αλήθεια.

Αθροιστικά, οι σύντομες αφηγήσεις της ταινίας συνθέτουν ένα ανθολόγιο από μελαγχολικά κινηματογραφικά χαϊκού, πυκνά σε νόημα αλλά με συναισθήματα που αφήνουν ένα έντονο, διαπεραστικό αποτύπωμα. Στην πρώτη ιστορία, δύο φίλες συνειδητοποιούν πως μοιράζονται με απροσδόκητο τρόπο έναν κοινό γνωστό. Έπειτα, στην καλύτερη βινιέτα όλων, μια φοιτήτρια επιχειρεί να εκδικηθεί έναν επιτυχημένο συγγραφέα-καθηγητή της, παγιδεύοντάς τον σεξουαλικά. Στο φινάλε, δύο παλιές συμμαθήτριες επανενώνονται τυχαία, μόνο για συνειδητοποιήσουν πως τα πράγματα μεταξύ τους δεν είναι όπως φαίνονται.

Οι άβολες καταστάσεις που είναι αναπόφευκτες σε μια σχέση και ο μαγικός ρόλος της τύχης, η οποία μπορεί να φέρει τη λύτρωση από το πουθενά, διασκεδάζοντας με τα παιχνιδίσματα της μοίρας, δίνουν τον τόνο αλλά δεν αποτελούν το μείζον στοιχείο της υπόθεσης. Οι μεγάλης έκτασης και μελετημένοι μέχρι τελείας διάλογοι, οι οποίοι εκφέρονται με ακρίβεια μετρονόμου, λειτουργούν ως πεδίο εκδήλωσης των ανομολόγητων παθών και βαθύτερων ελαττωμάτων που κρύβουν οι χαρακτήρες. Ανάμεσά τους ο βλαπτικός άκρατος εγωισμός, η σεξουαλική ανασφάλεια και η ντροπή που συνοδεύει το αδιόρθωτο λάθος. Και ενώ οι ήρωες του Χαμαγκούτσι, ειδικά το ζευγάρι της φοιτήτριας και του καθηγητή, υποκύπτουν σε οδυνηρά φάουλ, ο σκηνοθέτης δε σπεύδει να τους κρίνει. Αντίθετα, φέρνει σε σύγκρουση τα καλύτερα με τα χειρότερα χαρακτηριστικά τους, ώστε να καταστεί σαφές ότι καθορίζονται −όπως και όλοι μας− από τις αντιφάσεις τους. Είναι αυτές που προσδίδουν υφές στον ανθρώπινο ψυχισμό και εντυπώνουν την αντανάκλασή μας στο βλέμμα του Άλλου που τόσο αποζητούμε. Το μόνο που απομένει τότε, για όσο καιρό απομένει, είναι να αναμετρηθούμε με τα προσωπικά λάθη ώστε να «φτιάξουμε τις καρδιές μας, ειδάλλως ας πεθάνουμε», όπως λέει και ο πράκτορας Γκόρντον Κόουλ στο «Twin Peaks». Κάτι με το οποίο σίγουρα θα συμφωνούσε και ο Χαμαγκούτσι…

Γιάννης Καντέας-Παπαδόπουλος
 

Κεφάλαιο Ι: «Μαγεία, Ή Κάτι Λιγότερο Από Βεβαιότητα». Δύο κολλητές φίλες συζητούν σ' ένα ταξί την απρόσμενη ερωτική γνωριμία της μίας με έναν άντρα. Την οικειότητα που το ζευγάρι ένιωσε από την πρώτη στιγμή, τη «μαγεία». Οταν η πρόσφατα ερωτευμένη κοπέλα βγαίνει από το ταξί, η άλλη σκοτεινιάζει. Κεφάλαιο ΙΙ: «Πόρτα Ορθάνοιχτη». Ενας καθηγητής λογοτεχνίας έχει ξεκάθαρη πολιτική στο γραφείο του: η πόρτα μένει ανοιχτή, ακόμα και στις πιο δύσκολες αντιπαραθέσεις με τους μαθητές του, ακόμα κι όταν αποβάλει έναν ντροπιασμένο φοιτητή μπροστά στα μάτια των φίλων του. Λίγους μήνες μετά, μία φοιτήτριά του επισκέπτεται το γραφείο του για να της υπογράψει το βιβλίο που πρόσφατα έχει εκδώσει. Του διαβάζει το κεφάλαιο που τη συγκλόνισε: μία λεπτομερή σεξουαλική φαντασίωση. Θα παραμείνει η πόρτα ορθάνοιχτη; Κεφάλαιο ΙΙΙ: «Πάμε σαν Αλλοτε». Μία ντροπαλή κοπέλα αποφασίζει να επιστρέψει στην γενέτειρά της και να παραστεί στο reunion του σχολείου της. Θέλει να ξαναβρεί την χαμένη της αγάπη, μία γυναίκα που ήταν ο ήλιος στη ζωή της, όταν στην μοναχική της εφηβεία κατάλαβε ότι ήταν γκέι. Τρόμαξε όμως και το έσκασε για σπουδές στο Τόκιο. Εκεί έμαθε ότι η αγάπη της παντρεύτηκε κι έκανε παιδιά. Με απογοήτευση συνειδητοποιεί ότι εκείνη δεν εμφανίζεται ποτέ στο πάρτι. Ομως, η μοίρα της παίζει ένα παιχνίδι: την βλέπει στο σταθμό του τρένου το άλλο πρωί.

Ο Ιάπωνας σεναριογράφος/σκηνοθέτης των «Happy Hour» και «Αsako I & II» επιστρέφει με μία σπονδυλωτή ταινία συμπτώσεων, ένα μελαγχολικό ανθολόγιο (λανθασμένων) επιλογών, μοίρας και εξιλέωσης. Εξομολογήσεις, ανατροπές, ανθρωπιά, έκπληξη, συγκίνηση. Πώς θα ήταν οι ζωές μας αν είχαμε πάρει άλλες αποφάσεις, αν είχαμε στρίψει σε άλλα μονοπάτια, αν τολμούσαμε να πάμε μπροστά όταν οι φόβοι μάς κράτησαν πίσω; Αν ο τροχός της τύχης μάς είχε βοηθήσει και λίγο;

Ο Χαμαγκούτσι συνθέτει ένα κολάζ ιστοριών, ένα δράμα δωματίου με ανθρώπους που μιλούν αδιάκοπα, συγκρούονται, αναμετριούνται, μετανιώνουν, μονιάζουν, χωρίζουν, στηλώνονται ή καταρρέουν στην αγκαλιά του άλλου. Η μελαγχολία των άδειων χώρων που τοποθετεί τη δράση του, θυμίζει τις ζωές μας – τη στιγμή που κρισάρουμε και σκεφτόμαστε πώς αλλιώς θα μπορούσαμε να τις έχουμε διαχειριστεί. Ταυτόχρονα η μητροπολιτική κίνηση (έξω από τα ταξί, τα λεωφορεία και τα τρένα όπου συναντιούνται οι ήρωες) τρέχει μπροστά. Κανείς δεν σε περιμένει να αποφασίσεις.

Αριστοτεχνικά γραμμένες, οι ιστορίες του Χαμαγκούτσι ανατρέπουν όσα νομίζουμε ότι βλέπουμε. Ή όσα νομίζουν οι ήρωες ότι ζουν. Ο σκηνοθέτης τραβάει συνεχώς το χαλί, μάς/τους αφαιρεί τον έλεγχο. Οχι γιατί θέλει να δείξει ότι ο άνθρωπος δεν είναι άξιος της μοίρας του. Αλλά γιατί βλέπει τη ζωή σαν μία σειρά από στιγμές που αλλάζουν τα δεδομένα μας – κι εμείς καλούμαστε να τις αποδεχτούμε, να προσαρμοστούμε και να προχωρήσουμε μπροστά.

Πόλυ Λυκούργου

Ριγιουσούκε Χαμαγκούτσι
Ο Ριγιουσούκε Χαμαγκούτσι γεννήθηκε το 1978. Αφού αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο του Τόκιο, δούλεψε για κάποια χρόνια στην κινηματογραφική βιομηχανία προτού παρακολουθήσει το μεταπτυχιακό πρόγραμμα Κινηματογράφου στο University of the Arts στο Τόκιο. Η ταινία αποφοίτησής του, το Passion, συμμετείχε στο Φεστιβάλ του Σαν Σεμπαστιάν το 2008 και στο διαγωνιστικό FILMeX του Τόκιο.  Έκτοτε δουλεύει αδιάλλειπτα σε κινηματογραφικές ταινίες. Η ταινία του Happy Hour έκανε πρεμιέρα στο Λοκάρνο και κέρδισε βραβεία σε διάφορα φεστιβάλ. Το Asako I & II συμμετείχε στο διαγωνιστικό τμήμα των Καννών το 2018 και το Wheel of Fortune and Fantasy κέρδισε την Αργυρή Άρκτο - Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής στο Βερολίνο το 2021. Έγραψε επίσης το σενάριο για το Wife of a Spy του Κιγιόσι Κουροσάουα, το οποίο κέρδισε τον Αργυρό Λέοντα στη Βενετία το 2020.
Φιλμογραφία:  2008 Passion, 2009 I Love Thee for Good (μμ),  2012 Intimacies, 2013 Touching the Skin of Eeriness, 2015 Happy Hour, 2016 Heaven is Still far Away, 2021 Wheel of Fortune and Fantasy,  2021 Drive My Car.