Παγκόσμια Ημέρα για τη Σκλήρυνση Κατά Πλάκας

Στο φετινό εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας για την Σκλήρυνση Κατά Πλάκας, δεν φωταγωγούμε μόνον, για συμβολικούς λόγους, κτίρια, αλλά στρέφουμε -με ποικίλους τρόπους- και όλους τους προβολείς στην όξυνση των προβλημάτων των συμπολιτών μας, που πάσχουν από την εν λόγω αυτοάνοση πάθηση, κατά τη διάρκεια της πανδημίας της νόσου covid - 19.

Το ήδη αποδομημένο, τουλάχιστον εδώ και μια δεκαετία, δημόσιο σύστημα Υγείας και, συνεπακόλουθα, η μεταλλαγή -κατά το τελευταίο έτος- των δημόσιων νοσηλευτικών ιδρυμάτων της χώρας, κυρίως σε νοσοκομεία covid 19, προκάλεσαν επιβλαβείς επιπτώσεις στους ασθενείς με έτερες ασθένειες και ιδίως σε εκείνους που ταλαιπωρούνται από χρόνιες παθήσεις, όπως τα άτομα με σκλήρυνση κατά πλάκας -με μεγαλύτερα θύματα, όλους όσοι συγκαταλέγονται στις ασθενέστερες οικονομικά ομάδες, που δεν έχουν δηλαδή τη δυνατότητα να απευθυνθούν στον ιδιωτικό τομέα της Υγείας.

Αν, δε, στα προαναφερθέντα αθροίσουμε και το αναντίρρητο γεγονός πως για τα άτομα με σκλήρυνση κατά πλάκας αποτελούν ακόμα ζητούμενο οι αυτονόητες κοινωνικές παροχές και, κατ΄ επέκταση, η εξασφάλιση της αξιοπρεπούς διαβίωσής τους, η εξάλειψη του κοινωνικού στίγματος, με συνέπεια την απομόνωσή τους, και, πάνω απ’ όλα, οι επαρκείς υγειονομικές υπηρεσίες, ούτως ώστε να προκύπτει αβίαστα η  αυτο-φροντίδα και η υγιής διαβίωσής τους, τότε γίνεται ευθέως αντιληπτή η έκταση της δυσχερούς κατάστασης στην οποία έχουν περιέλθει.

Αξίζει, δε, να σημειωθεί, πως η Σκλήρυνση κατά Πλάκας προσβάλλει συνήθως άτομα μεταξύ 20 έως 40 χρόνων, δηλαδή στο πλέον παραγωγικό στάδιο της ζωής τους, οδηγώντας τα σε ένα ευρύ φάσμα λειτουργικών διαταραχών. Αυτό συνεπάγεται μεγάλο κόστος στον οργανικό, ψυχολογικό, οικογενειακό, επαγγελματικό και κοινωνικό τομέα της ζωής των πασχόντων. 

Δεδομένων τούτων, είναι επιτακτική η ανάγκη να ενώσουμε όλοι τις φωνές μας με εκείνες των ατόμων με σκλήρυνση κατά πλάκας και να στείλουμε ηχηρό μήνυμα προς την Πολιτεία, ότι οι ελλειμματικές πολιτικές στην Υγεία και την Κοινωνική Πρόνοια, απαξιώνουν την επιβαλλόμενη στη δημοκρατία κοινωνική δικαιοσύνη, απαξιώνουν την ίδια την ανθρώπινη ζωή.