Ο Δένδιας, ο ελληνικός Τύπος, η προπαγάνδα και τα 16 στρέμματα στον Έβρο

Ο Νίκος Δένδιας τα τελευταία εικοσιτετράωρα έχει δηλώσει κατά σειρά τα εξής:

Αρχικά είπε ότι «δεν θα δημιουργήσουμε ένταση (με την Τουρκία) για μερικές δεκάδες μέτρα γης». Στη συνέχεια δήλωσε ότι υπήρξε «πρόσφατη κίνηση περιορισμένου αριθμού Τούρκων πολιτών και στρατιωτικών, οι οποίοι πραγματοποίησαν μετρήσεις στην περιοχή των Φερρών (ελληνικό έδαφος)».

Σήμερα το πρωί είπε πως «παρατηρήθηκε κινητικότητα» σε μία «από τις περιοχές όπου η Ελλάδα ξεκίνησε προπαρασκευαστικές εργασίες και μετρήσεις, για την κατασκευή-προέκταση του φράκτη στον Έβρο». Ενδιάμεσα κατηγόρησε την αξιωματική αντιπολίτευση ότι αναπαράγει fake news (του Βρετανικού Τύπου, άραγε;) περί κατάληψης ελληνικού εδάφους στον Έβρο. Παράλληλα  σε διπλωματικό επίπεδο έγιναν από το υπουργείο Εξωτερικών που ηγείται ο κ. Δένδιας δύο διαβήματα για το θέμα στην τουρκική πλευρά. Γιατί άραγε; Εάν πρόκειται περί fake news;

Η κυβέρνηση είναι προφανές ότι δεν θέλει να παρασυρθεί σε ένταση με την Τουρκία για τα δεκαέξι στρέμματα στον Έβρο. Για να είμαστε ακριβείς καμία ελληνική κυβέρνηση τις τελευταίες δεκαετίες δεν είχε διαφορετική …γραμμή. Καλώς, κακώς ή εξ ανάγκης, οι ελληνικές κυβερνήσεις εδώ και δεκαετίες ακολουθούν την τακτική «κάνω ότι δεν βλέπω» όταν η Τουρκία προσπαθεί να προκαλέσει ένταση, ατύχημα, επεισόδιο, ή όπως αλλιώς το πούμε. Οπότε θα ήταν άδικο να επιρρίψουμε ευθύνες στην σημερινή κυβέρνηση γι αυτή την τακτική της, καθώς η ίδια ακολουθείτο εδώ και δεκαετίες. Ωστόσο ο τρόπος χειρισμού της και οι αλλεπάλληλες αυτοδιαψεύσεις του υπουργού εξωτερικών Νίκου Δένδια έχουν προκαλέσει ενόχληση ακόμη και στους κύκλους της κυβέρνησης.

Υπάρχει, όμως, μία ακόμη διαφορά στη συγκεκριμένη περίπτωση. Τους τελευταίους τρεις μήνες η κυβέρνηση με σειρά ανακοινωθέντων, δηλώσεων και πολλών  …ταρατατζούμ μας ενημέρωνε σε καθημερινή βάση για το έπος του Έβρου.

Υπό μορφή πολεμικών ανταποκρίσεων πληροφορούμαστε καθημερινά για τον αριθμό των ρακένδυτων μεταναστών που καταφέρναμε να απωθήσουμε από τα σύνορά μας, για τον πετροπόλεμο που καταφέρναμε να κερδίσουμε κ.ο.κ. Και ξαφνικά μόλις προκύπτει πραγματικό πρόβλημα, μόλις τούρκοι χωροφύλακες εισβάλουν σε ελληνικό έδαφος, όλοι οι «Μακεδονομάχοι» και λοιποί Έλληνες πολεμιστές …εξαφανίστηκαν.

Ανακάλυψαν την πολύτιμη συμβολή της διπλωματίας, έγιναν συνετοί, ηπίων τόνων και αποφάσισαν ότι το καλύτερο είναι να μην προκαλέσουμε ένταση με την γείτονα. Οκ, αυτό κάναμε εδώ και χρόνια, αλλά το πρόβλημα είναι ότι δεν μπορείς να καπηλεύεσαι αλά καρτ τον πατριωτισμό.

Το ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα είναι με τον ελληνικό Τύπο.

Από τα πρωτοσέλιδα για τον πόλεμο που κερδίζαμε με τους μετανάστες ξαφνικά ούτε μονόστηλο για την τουρκική εισβολή. Την ώρα που ακόμη και ο κ. Δένδιας παραδέχεται ότι υπήρξε τουρκική εισβολή. Διαφωνεί (προφανώς με την daily mail) μόνο για το εάν έγινε κατάληψη.

Με καθυστέρηση τριών ημερών ο ελληνικός Τύπος στην συντριπτική πλειοψηφία του (μιλάμε για ποσοστό άνω του 95%!) ανακάλυψε το θέμα μόλις ο κ. Δένδιας έκανε λόγο για fake news. Και περιορίστηκε σε αυτό. Την ίδια ώρα στα social media γινόταν κόλαση. Ο ευτελισμός της δημοσιογραφίας οδηγεί στην εκ νέου στροφή του κοινού στα social media για ενημέρωση. Εκεί που το αναγνωστικό κοινό γαλουχείται με θεωρίες ότι η γη είναι τετράγωνη, και ανάμεσα σε ψεκάσματα και «μπατριώτες» ψάχνει να ανακαλύψει τι ακριβώς συμβαίνει με τον Έβρο και τα 16 στρέμματα ελληνικής γης.

Μην ενοχλούμαστε λοιπόν εμείς οι άνθρωποι του Τύπου όταν οι αναγνώστες μας γυρίσουν για μια ακόμη φορά την πλάτη. Ούτε οι πολιτικοί όταν ο επόμενος Κασιδιάρης εκμεταλλευτεί την εξόφθαλμη ανικανότητα κάποιων πολιτικών μας να χειριστούν ευαίσθητες εθνικές υποθέσεις.

ΥΓ

Ακόμη και στις περιπτώσεις προφανούς προπαγάνδας σε μη δημοκρατικά καθεστώτα το αιτιολογικό ήταν μιας μορφής ιδεολογία. Στη συγκεκριμένη (ελληνική) περίπτωση το κίνητρο είναι ακόμη πιο ποταπό. Μιας μορφής χρηματοδότησης των ΜΜΕ μέσω κρατικών διαφημίσεων. Αυτό, δυστυχώς, καθορίζει τη στάση τους απέναντι στην είδηση. Κατάντια...