Τα τελευταία χρόνια παρακολουθώ την απουσία οραματικών στόχων όσον αφορά την προσπάθεια για την επίλυση του μεγάλου προβλήματος που ταλανίζει την πόλη μας και λέγεται κυκλοφοριακό πρόβλημα.

Τουναντίον βλέπω πως μεταφέρονται υπηρεσίες του Δήμου με πολυπληθές προσωπικό που θα προσελκύει καθημερινά πλήθος επισκεπτών- πολιτών, στο Αρσάκειο,  που βρίσκεται σε μια πυκνοκατοικημένη περιοχή του κέντρου, χωρίς να υπάρχει πρόβλεψη για θέσεις στάθμευσης αυτοκινήτων. Αυτό σημαίνει ότι θα επιδεινώσει τα ήδη υπάρχοντα προβλήματα.

Σε πολλές πόλεις της Ευρώπης, που είναι κτισμένες σε δύο επίπεδα, όπως η Πάτρα, έχουν αξιοποιήσει αυτό το πλεονέκτημα και έχουν επιλύσει σε σημαντικό βαθμό αυτό το πρόβλημα με δύο τρόπους.

Πρώτον, έχουν δημιουργήσει πολλές θέσεις στάθμευσης κάτω από τους λόφους και έχουν αποσυμφορήσει τις πόλεις από αυτοκίνητα π.χ. Ζυρίχη.

Αυτό θα μπορούσε να ξεκινήσει από το τέρμα Γκότση, που υπάρχει και σχετική μελέτη από προηγούμενη Δημοτική αρχή.

Δεύτερον έχουν συνδέσει την κάτω πόλη με την άνω πόλη, με παραδοσιακά τρενάκια που εξυπηρετούν τους κατοίκους της άνω πόλης με εύκολη πρόσβαση και προσφέρουν υπηρεσίες προς αξιοποίηση στους τουρίστες.

Με την ευκαιρία αυτή λοιπόν θα αναφέρω πως στις 29/2/1967 με την υπ’αριθ 1597. Απόφαση η ΓΛΑΥΚΟΣ Α.Ε.  είχε προκηρύξει διαγωνισμό για την 9/5/67 δια την “κατασκευή ΜΕΤΑΦΟΡΕΩΣ ΠΡΟΣΩΠΩΝ παρά την κλίμακα της οδού Αγίου Νικολάου”. Στην συνέχεια με την υπ’ αριθ. 1599/25.5.1967 απόφαση, παρατάθηκε ο χρόνος διενέργειας του διαγωνισμού. Κατόπιν επιβλήθηκε η δικτατορία, η ΓΛΑΥΚΟΣ Α.Ε. μεταβιβάσθηκε στην ΔΕΗ και το θέμα ξεχάσθηκε. Μετά επί Δημαρχίας Θεόδωρου  Άννινου,  επανέφερε το θέμα ο Αντιδήμαρχος τεχνικών έργων Δημήτρης Αθανασίου, αλλά και πάλι δεν προχώρησε, οι δε μετέπειτα Δημοτικές αρχές δεν ασχολήθηκαν με το θέμα.

Η πρότασή μου είναι πως μπορεί να γίνει νέα μελέτη για τρενάκι ελαφρύ με παραδοσιακή παρουσία (π.χ. σαν το παλιό τραμ της Πάτρας), που θα ενώνει την κάτω πόλη με την άνω.

Οι ωφέλειες για την πόλη, θα είναι οι ακόλουθες

Κυκλοφοριακό.

Επιτυγχάνει, ασφαλή και γρήγορη πρόσβαση των κατοίκων της άνω πόλης προς το ιστορικό κέντρο.

Μπορεί και λεωφορείο (mini-bus), να κάνει κυκλική κίνηση στην άνω πόλη και να μεταφέρει τους επιβάτες στην είσοδο του τρένου (συνεργασία με αστικό ΚΤΕΛ). Άρα μείωση των οχημάτων (Ι.Χ.) και των λεωφορείων στο ιστορικό κέντρο.

Αποφορτίζει κυκλοφοριακά και διευκολύνει για σχεδιασμό πεζοδρόμων, καθώς οι κάτοικοι της άνω πόλης, δεν θα χρησιμοποιούν αυτοκίνητα για την κίνησή της τους στην κάτω πόλη.

Οι κάτοικοι της άνω πόλης θα μπορούν να έχουν μειωμένο εισιτήριο μέσω κάρτας διαρκείας.

Τουριστική ανάπτυξη

Αξιοποιεί την άνω πόλη από πλευράς επισκεψιμότητας , καθώς οι πολίτες και οι επισκέπτες της πόλης θα έχουν εύκολη πρόσβαση, το οποίον σημαίνει πως θα ωφελήσει την ανάπτυξη της άνω πόλης, όπως επίσης θα ωφελήσει  τα καταστήματα εστίασης και αναψυχής.

Γίνεται άμεσα επισκέψιμο το παλαιό νοσοκομείο για ανάπτυξη και ενίσχυση και άλλων δράσεων όπως το μουσείο λαϊκής τέχνης που μεταφέρθηκε εκεί.

Στην έξοδό του , μπορεί να λειτουργεί και τρενάκι, όπως στην φωτογραφία που ακολουθεί, για να κάνει βόλτα τους επισκέπτες με στάσεις στο κάστρο, Δασύλλιο, Ρωμαϊκό Ωδείο κλπ.

Γίνεται αξιοθέατο και προορισμός για

-απόλαυση της δύσης του ηλίου και

-το κάστρο που θα πρέπει να αναμορφωθεί και να αξιοποιηθεί

-πεζοπορία με κατεύθυνση το δασύλλιο ή το ρωμαϊκό κάστρο.

-μπορεί να λειτουργεί και υπαίθρια έκθεση εικαστικών καλλιτεχνών όπως στην Μονμάρτη (έχουμε πολλούς στην Πάτρα).

Γίνεται ένα πολύ καλό έργο με αισθητική και κοινωνική προσφορά, σημείο αναφοράς της πόλης και ταυτόχρονα θα προσφέρει έσοδα στα ταμεία του Δήμου.

Το έργο αυτό μπορεί να γίνει με πολλούς τρόπους χρηματοδότησης και βέβαια με την συνεργασία των κατοίκων της περιοχής και του Συλλόγου των Αρχιτεκτόνων.

Το έργο αυτό το γνωρίζει η παρούσα Δημοτική αρχή, , με φάκελο που τους έχει παραδοθεί αλλά δεν έχει ασχοληθεί καθόλου

Ακολούθως, παρουσιάζω σαν παράδειγμα πως προβάλουν στο Παρίσι το τελεφερίκ για την Μονμάρτη, όπως επίσης και άλλες ευρωπαϊκές πόλεις με τρενάκια – τελεφερίκ.

Μονμάρτη

Ο πιο εύκολος τρόπος να πάτε στο λόφο της Μονμάρτης είναι να χρησιμοποιήσετε το τελεφερίκ για να γλιτώσετε την ανάβαση με τα σκαλιά. Θα πάτε με το μετρό στο σταθμό Anvers και από εκεί θα συνεχίσετε με το τελεφερίκ. Το κατέβασμα είναι πιο εύκολο, οπότε μπορείτε να κατεβείτε με τα πόδια προς τους κοντινούς σταθμούς του μετρό: Anvers ή Blanche (κοντά στο Moulin Rouge).