Το πέλαγο είναι βαθύ κι η αγάπη είναι μεγάλη

Είναι κάποια πράγματα που τη στιγμή που γίνονται φαντάζουν ασήμαντα, όμως η πάροδος του χρόνου τα κάνει μοναδικά, σπάνια, δυσεύρετα, στο όριο του μύθου.

Πολύ θα θέλαμε να υπήρχε μηχανή του χρόνου, να την γυρίσουμε 57 χρόνια πίσω, στο 1961. Να πηγαίναμε στο σπίτι του Μάνου Χατζιδάκι, εκείνο το πρωί. Ή μήπως ήταν μεσημέρι; ‘Η βράδυ και δεν τον έπαιρνε ο ύπνος;

Μήπως ήταν χειμώνας ή καλοκαίρι μετά από κάποιο μπάνιο. Που ήταν ο Μάνος όταν έγραψε το βαθύ του πέλαγος; Πως το εμπνεύστηκε; Τι έβλεπε, τι σκεφτόταν όταν έγραφε πως το πέλαγο είναι παιδί; Στην εξοχή ήταν; Έβλεπε τη θάλασσα ή μήπως στο διαμέρισμά του; Έγραψε πρώτα τη μουσική ή είχαν προηγηθεί οι στίχοι; Γιατί διάλεξε αυτό το μελαγχολικό, θαρρείς πένθιμο, επαναλαμβανόμενο μοτίβο;

Αυτά για τον Μάνο και το τραγούδι του, μεγάλη Παρασκευή ανήμερα.

Το πέλαγο είναι βαθύ

(1961)

Στίχοι: Μάνος Χατζιδάκις

Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις

Το πέλαγο είναι βαθύ,

κι η αγάπη είναι μεγάλη

έχω έναν πόνο στην ψυχή

και ποιος θα μου τον βγάλει

Το πέλαγο είναι γλυκό,

χάδι μαζί και δάκρυ

και με κυλάει αφρίζοντας

στου ορίζοντα την άκρη.

Το πέλαγο είναι παιδί,

τρέχει και δεν το φτάνω

παιδί και στην αγάπη του,

που σαν με δει το χάνω.

Εδώ, σε μια ιδιαίτερη ερμηνεία, από την αδικημένη, αλλά χαρισματική Αλεξάνδρα.

https://www.youtube.com/watch?v=ALPW2hjyaTU

ΤΆΣΣΟΣ ΣΤΑΘΌΠΟΥΛΟΣ