ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΕΡΙΩΝΗΣ: ΜΙΛΗΣΑΜΕ ΜΕ ΤΟΝ ΕΙΚΑΣΤΙΚΟ ΠΟΥ ΘΑ … «ΑΠΛΩΘΕΙ» ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΑ ΑΠΟΨΕ ΣΤΟ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ

Σύμφωνα με το Γ. Μπόλη «ο θεατής οδηγείται σε μια μη προκαθορισμένη περιήγηση, επιλέγοντας τις κινήσεις και τις στάσεις του, καλούμενος να αποκωδικοποιήσει τα αναπάντεχα εκθέματα, να βρει τους μυστικούς κώδικες και να αναζητήσει τις μεταξύ τους μυστικές συνδέσεις». Η έκθεση προσφέρει εναλλακτικούς τρόπους θέασης, με συνθέσεις που καταδεικνύουν τον εγκλωβισμό του ανθρώπου σ’ έναν σκληρό και αμφίβολο αγώνα επιβίωσης, με ορατό πάντοτε τον κίνδυνο της κατάρρευσής του σε μια τρομακτική ερημιά, τους διχασμούς, τις δυσλειτουργίες και τις επίφοβες ισορροπίες της ύπαρξης, τα τραυματικά βιώματα και τις αγωνίες της».

Εμείς συζητήσαμε με τον ίδιο τον καλλιτέχνη, απόφοιτο της Σχολής Βακαλό, του οποίου τα έργα φιγουράρουν στις συλλογές των ΜΜΣΤ, ΚΜΣΤ, Μπενάκη, Citybank, Alpha Bank κλπ

Με ποιο σκεπτικό και με ποια δομή έχει δημιουργηθεί και στηθεί η έκθεση;

Η έκθεσή μου για την ευθραυστότητα δημιουργήθηκε ειδικά για το Αρχαιολογικό Μουσείο Πατρών. Θα είναι διασπαρμένη σε όλες τις αίθουσες έτσι ώστε τα μόνιμα αρχαιολογικά ευρήματα του μουσείου να «συνομιλούν» με τη σύγχρονη τέχνη. Συγκεκριμένα θα παρουσιάσω 14 έργα - όλα καινούρια εκτός από δυο παλιότερα- τα οποία θα εξαπλωθούν για να επιτευχθεί ένας διάλογος παλιού και σύγχρονου. Πρόκειται για μια ιδέα του επιμελητή αρχαιολόγου του μουσείου Γιάννη Μόσχου. Είναι κάτι που γίνεται για πρώτη φορά στην πόλη. Επειδή όλες οι αρχαιότητες αποτελούν θραύσματα καθώς προυπήρχαν ως μέρος κάποιου μνημείου καταπιάστηκα με την καινούρια εκδοχή του θραύσματος, με την έννοια της κοινωνικής, ιστορικής και ψυχολογικής ανάλυσης. Ολο αυτό είναι ένας συμβολισμός για τα κομμάτια που προσπαθούμε σήμερα να μαζέψουμε…

Οποιος παρατηρεί τα έργα απορεί και αναρρωτιέται για  τα υλικά τους. Είστε οπαδός της απόλυτης ελευθερίας των εικαστικών μέσων, που ενδέχεται να ξενίσουν το θεατή;

Εχω μεγάλη γκάμα υλικών, αλλά κυρίως θα δείτε κεραμικά. Χρησιμοποιώ πολύ τον πηλό. Οσο κι αν μοιάζουν αληθοφανή κάποια αντικείμενα είναι τελικά κεραμικά μαζί με ύφασμα, καρφιά κλπ. Γενικότερα είμαι οπαδός της απόλυτης ελευθερίας υλικών στην τέχνη γιατί το ίδιο το υλικό καθορίζει το θέμα επεξεργασίας. Εχει τη δική του σημειολογία και  συναισθηματική  φόρτιση. Δεν έχω λοιπόν ταμπού στον τομέα αυτό εάν το έργο πείθει με την ειλικρίνεια και την αλήθεια του.

Ο κόσμος στην Ελλάδα είναι πια κοντά στην σύγχρονη τέχνη ή ακόμα του φαίνεται… αλλόκοτη;

Νομίζω η νεώτερη γενιά είναι εξοικειωμένη πια με τη σύγχρονη τέχνη. Δεν υπάρχουν πλέον προκαταλήψεις με τόση ενημέρωση από το ίντερνετ. Μπορείς να δεις εύκολα μια φουάρ σε οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη ή όποια έκθεση επιθυμείς. Με το καινούριο τοπίο της διαφήμισης, της γραφιστικής και των media δεν φαντάζει απρόσιτο και περίεργο το εικαστικό γίγνεσθαι του σήμερα.

Δώστε μας μια γεύση από τα εκθέματα τα δικά σας

Θα δείτε π.χ. ένα κοράκι με τυλιγμένη γύρω του την ελληνική σημαία πλάι σε σαρκοφάγους ως σχόλιο για τη χώρα σε υποστολή στη σύνθεση Native Land 2, κεραμικούς δίσκους στον τοίχο ως γαλαξία, κεραμικά πράσινα σαπούνια, ένα νέο με νεκροκεφαλή κ.α. Το σημαντικό πάντως είναι αυτό το καινοτόμο πάντρεμα με τις αρχαιότητες. Η έκθεση θα δώσει το έναυσμα στον κόσμο να «ξαναδιαβάσει» τα ευρήματα από την αρχή.

Ποια είναι η επαφή σας με την Πάτρα;

Εχω εκθέσει δυο φορές στη γκαλερί Cube, στην Αγορά Αργύρη ενταγμένος στο Re- Culture και στα Παλαιά Λουτρά. Ερχομαι συχνά στην Πάτρα τα τελευταία 15 χρόνια και την έχω δει να αλλάζει σταδιακά. Είναι συναισθηματικός προορισμός για μένα.

*Ακόμα περισσότερα στο site www.fragility.gr, που σχεδιάστηκε ειδικά για την έκθεση από τους BUSYBUILDING, γράφουν οι: Γιάννης Μπόλης, Γιάννης Μόσχος, Άννα Μυκονιάτη, Αποστόλης Αρτινός, Κυριάκος Χατζημιχαηλίδης, Ξενοφών Παπαευθυμίου και Αλεξάνδρα Παναγοπούλου.