Από το success story του Σαμαρά στο success story του Τσίπρα- Η ευκολία του ΣΥΡΙΖΑ να δημιουργεί ελπίδες, συνεχίζεται…

Το success story του Αντώνη Σαμαρά, ασφαλώς το θυμόσαστε, άλλωστε μόλις δύο-δυόμιση χρόνια έχουν περάσει. Ήταν τότε που το δράμα μας (υποτίθεται ότι)  τελείωνε, που η χώρα (υποτίθεται ότι)  έμπαινε σε ανάπτυξη, που η δημοσιονομική προσαρμογή (μα την αλήθεια, ωραίος όρος για να αποδοθεί το κόψιμο μισθών και η αύξηση φόρων) απέδιδε καρπούς.

Ήταν μόλις το 2014 και μάλιστα τόσο success ήταν εκείνο το story, που είχε οδηγήσει και στην μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση (από 23% σε 13%). Για να πούμε πάντως και τη μαύρη αλήθεια, το τελευταίο τρίμηνο του 2014, ήταν το καλύτερο της τελευταίας εξαετίας. Αυτό έδειξε η αγορά που είχε αρχίσει να κινείται και όσοι βρίσκονται στο ελεύθερο επάγγελμα, αυτό το έζησαν και το ένοιωσαν.

Αλλά το συνολικό story ήταν τόσο success, που μας πήρε ο διάολος και μας σήκωσε.  Και για το ότι το καλοκαίρι του 2015 φτάσαμε στο γκρεμό δεν ευθύνονται μόνον οι χειρισμοί Τσίπρα-Βαρουφάκη, αλλά και το γεγονός ότι αυτό που εμφανιζόταν ως success story, ήταν ένα πονεμένο story, που εμφάνισε κάποια εφήμερα θετικά αποτελέσματα, αλλά δεν στηριζόταν σε υγιείς βάσεις, καθώς δεν είχαν αντιμετωπιστεί τα δομικά προβλήματα της Ελληνικής οικονομίας, με πρώτο και καλύτερο την μειωμένη παραγωγή πλούτου και την έλλειψη ανταγωνιστικότητας.

Ο …συγγραφέας εκείνου του success story έχασε κατά Κράτος τις εκλογές που έγιναν τον Ιανουάριο του 2015 και το πολιτικό του story τελείωσε.

Τα τελευταία εικοσιτετράωρα ζούμε το νέο success story, αυτό που …συγγράφει ο Αλέξης Τσίπρας.  Τα χαμόγελα του Πρωθυπουργού και των Υπουργών του δεν χωράνε στα πρόσωπά τους, από τη χαρά της …μεγάλης επιτυχίας στο μέτωπο της διαπραγμάτευσης.

Μακάρι να ναι έτσι, αλλά ακόμα δεν έχουμε δει ούτε ένα τρίμηνο (όπως το τελευταίο του 2014)που να χαμογελάνε λίγο και οι πολίτες.

Μακάρι ο Πρωθυπουργός κάτι να ξέρει και σύντομα να φανούν θετικά αποτελέσματα. Και τότε πιθανόν θα ξεχαστούν και οι αυταπάτες του ΣΥΡΙΖΑ (δεν το λέω εγώ, ο Πρωθυπουργός παραδέχθηκε ότι είχαν αυταπάτες). Όμως ακόμα και τώρα τα δομικά προβλήματα που προκαλούν το Ελληνικό πρόβλημα δεν έχουν αντιμετωπιστεί. Η παραγωγή πλούτου παραμένει αναιμική, η ανταγωνιστικότητα της Ελληνικής οικονομίας, παραμένει στο ναδίρ. Οπότε γερά θεμέλια για να οικοδομηθεί ένα «Ελληνικό θαύμα» δεν έχουν τεθεί και ως εκ τούτου το success strory, μάλλον αργεί.

Είναι κατανοητή η επικοινωνιακή προσπάθεια της κυβέρνησης να γευτεί τα οφέλη από το κλείσιμο της διαπραγμάτευσης. Όμως, το story, οι διαπραγματεύσεις να κλείνουν, αλλά η κατάσταση να χειροτερεύει το έχουμε ζήσει πολλές φορές την τελευταία εξαετία. Θυμίζω ότι ο Παπακωνσταντίνου παρουσιάζοντας το πρώτο μνημόνιο και το κούρεμα του χρέους μέσω PSI, είχε προαναγγείλει την επαναφορά της Ελληνικής οικονομίας στην κανονικότητα. Και ακολούθησαν έξι χρόνια δακρύων. Επειδή δε ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως έχει αποδείξει, έχει μια ιδιαίτερη ευκολία να δημιουργεί μεγάλες ελπίδες και υψηλές προσδοκίες, ας μην συνεχίσει την ίδια τακτική.

Αν στην κυβέρνηση είναι σίγουροι ότι βαδίζουμε σε success story, μην βιάζονται, ας αφήσουν να το διαπιστώσουμε μόλις το ζήσουμε. Κι αν όντως το ζήσουμε, είναι σίγουρο ότι ο λαός θα τους επιβραβεύσει. Μην  το πάθουν όμως κι αυτοί σαν τον Σαμαρά. Για το success story δεν έχει αξία όταν το αφηγείσαι, έχει αξία όταν το ζεις.