Το δράμα σου Χριστίνα μου...

Διάβασα το άρθρο της κυρίας Ταχιάου στο protagon.gr με το οποίο αναλύει γιατί η βουλευτική αποζημίωση και όλες οι παροχές των βουλευτών δε φτάνουν για να ζήσει κανείς αξιοπρεπώς, και δε το κρύβω, βούρκωσα. Μετά το ξανασκέφτηκα για λίγο και εξοργίστηκα.

Είναι πραγματικά να τρελαίνεται κανείς με το περίσσιο θράσος σε έναν τέτοιο εξωφρενικό ισχυρισμό, αλλά κυρίως με την εξής διαπίστωση. Για την εν λόγω κυρία μπορώ να υποθέσω δύο τινά.

Είτε προσπαθεί με τρόπο απροκάλυπτα χυδαίο να προστατέψει το σύστημα που θέλει τους βουλευτές να ζουν με χρυσά κουτάλια, είτε πρόλαβε σε μόλις 8 μήνες(!!!) κοινοβουλευτικής παρουσίας να αφομοιωθεί τόσο πολύ στο σιχαμένο σύστημα των τελευταίων δεκαετιών, που αποκόπηκε τελείως από την κοινωνική πραγματικότητα!

Τι άλλο μπορώ αν υποθέσω όταν διάβασα με μεγάλη οδύνη πως αναγκάστηκε να αγοράσει πολλά ρούχα επειδή δεν προλάβαινε να τα πλύνει;;;

Τα 1.000 ευρώ επιδόματος για ενοίκιο στην Αθήνα δεν ήσαν αρκετά, διαβάζουμε μέσα στο μακροσκελές άρθρο της, επειδή το κάθε σπίτι χρειάζεται και εξοπλισμό μας λέει. Θα μπορούσατε να αποφύγετε το πλυντήριο ρούχων και να αρχίσετε την οικονομία από ‘κει κυρία Ταχιάου, ρούχα πήρατε αρκετά ώστε να μη χρειάζεται να πλένετε από ότι μας είπατε. Φασούλι το φασούλι, γεμίζει το σακούλι.

Οι δύο επιστημονικοί συνεργάτες για κάθε Βουλευτή δεν είναι αρκετοί μάθαμε επίσης. Αναγκάστηκε να πληρώνει και περαιτέρω προσωπικό από την τσέπη της!

Το ένα και μοναδικό αυτοκίνητο με το οποίο την προμήθευσε η Βουλή το χρησιμοποιούσε στη Θεσσαλονίκη, και μάλιστα αναγκαζόταν να του βάζει και βενζίνη από την τσέπη της γιατί το σχετικό επίδομα των 291 ευρώ μέχρι τις 10 του μήνα έφτανε μόνο. Στην Αθήνα χρησιμοποιούσε ταξί.

Ευτυχώς, η Βουλή φρόντιζε να της παρέχει τα αεροπορικά εισιτήρια από και προς τη Θεσσαλονίκη 2 φορές την εβδομάδα, και να της πληρώνει το τηλέφωνο του γραφείου, του σπιτιού και το κινητό της, αλλά αυτά έκαναν μόλις 100 ευρώ το μήνα!

Λοιπόν, έχουμε και λέμε. 5.705 η κοινοβουλευτική αποζημίωση. Δυό επιστημονικοί συνεργάτες, ας πούμε 2 επί 800 το μήνα, 1.600 ευρώ. Ομοίως και δύο δημόσιοι υπάλληλοι των οποίων ζήτησε την απόσπαση. Άλλα 1.600. 1.000 επίδομα ενοικίου. Τέσσερις φορές το μήνα Αθήνα-Θεσσαλονίκη μετ επιστροφής, χονδρικα 200 το μήνα-υπό την προϋπόθεση ότι δεν ήταν Business-Class τα εισιτήρια, πράγμα για το οποίο αμφιβάλλω, αλλά τελοσπάντων. Τα τηλέφωνα, 100 ευρώ. Είναι βέβαια και οι συμμετοχή σε Επιτροπές που αμοίβεται ξεχωρίστα, αλλά ας τα αφήσουμε εκτός. Το σύνολο;

Με μια μετριοπαθή εκτίμηση, η κυριά Ταχιάου, και η κάθε κυρία Ταχιάου, και ο κάθε κύριος Βουλευτής φυσικά, κοστίζει 10.205 ευρώ το μήνα στην τσέπη του φορολογούμενου πολίτη. Στην τσέπη του Έλληνα μέσου πολίτη που είναι –βάσει στοιχείων- ο πιο βαριά φορολογούμενος πολίτης της Ευρώπης και πιθανότατα του Δυτικού κόσμου.

10.205 ευρώ κυρία Ταχιάου, είναι ποσό διπλάσιο και πλέον, από αυτό με το οποίο καλούνται να περάσουν όλη τη χρονιά τους εκατομμύρια πολίτες σε αυτή τη χώρα. 10.205 ευρώ είναι ποσό μεγαλύτερο από όσο κοστίζει το μήνα στο κράτος ένας καρκινοπαθής, ασφαλισμένος, ο οποίος στο φινάλε τις ασφαλιστικές παροχές που απολαμβάνει τις πληρώνει εμμέσως.

Είμαι βέβαιος πως δεν έχετε αντιληφθεί πόσο μεγάλη ανοησία έχετε γράψει. Αλλά δεν είναι αυτό που με θλίβει. Με θλίβει το γεγονός πως πιθανότατα όσοι σας ψήφισαν για να τους εκπροσωπήσετε δεν έχουν καταλάβει τι ανοησία έπραξαν, και θα το ξαναέπρατταν. Τούτος ο ρημαγμένος τόπος δυστυχώς δε θα αλλάξει ποτέ.

Υ.Γ. Καταλήγετε σε ένα συμπέρασμα εξίσου εμετικό με το περιεχόμενο του άρθρου σας. Πως κάποιος μη ευκατάστατος δε μπορεί να συμμετέχει στην πολιτική σκηνή. Είναι βέβαια λογικό. Η συνάδελφος και «συντρόφισσά» σας κα Λυμπεράκη είχε πει πως οι φτωχοί δεν πρέπει να ψηφίζουν, είναι ηλίου φαεινότερο πως δεν πρέπει να πολιτεύονται κιόλας.