«Δόξα τω Θεώ» θα έχουμε συμφωνία. «Παναγία βόηθα», τι μέτρα φέρνει…

Επιφωνήματα και δοξασίες ανακούφισης ακούγονται σήμερα παντού: «Δόξα τω Θεώ» βαδίζουμε ολοταχώς για συμφωνία». Ειδικώς οι «Μένουμε Ευρώπη» έχουν κάθε λόγο το βράδυ στο Σύνταγμα, στην πλατεία Γεωργίου στην Πάτρα και στις άλλες πλατείες ανά την Ελλάδα που μαζεύονται, να στήσουν σωστό πανηγύρι. Η απαίτησή τους εισακούστηκε, η συμφωνία βρίσκεται επί θύραις, άρα μένουμε Ευρώπη.

Όλα δείχνουν ότι η συμφωνία θα κλείσει την Πέμπτη.

Και από Παρασκευή ετοιμαστείτε για άλλα επιφωνήματα και δοξασίες του στυλ «Παναγία βόηθα, τι μέτρα είναι αυτά». Θα είναι η σειρά των «Όχι στη λιτότητα» (αυτών που συγκεντρώθηκαν χθες Κυριακή, στις πλατείες) να αναστενάξουν, αλλά όχι από χαρά. Από τρόμο.

Γιατί, όλοι όσοι χαίρονται σήμερα, δεν ξέρουν τι τους περιμένει. Από τέλος του μήνα αρχίζουν: τέλος επιτηδεύματος, φόρος εισοδήματος, ακολουθεί ο ΕΝΦΙΑ (αυτός που δεν καταργήθηκε με …ένα νόμο κι ένα άρθρο), ο αυξημένος ΦΠΑ σε εκατοντάδες είδη και στην εστίαση, όπως όλα δείχνουν, οι έκτακτες εισφορές και οι αυξημένες εισφορές αλληλεγγύης. Και από κοντά ακολουθούν οι απειλές των (πρώτη φορά Αριστερά) Στρατούλη και Βαλαβάνη ότι αρχίζει κυνηγητό σε όσους δεν εντάχθηκαν στη ρύθμιση των 100 δόσεων σε ταμεία και εφορία (λήγει η προθεσμία στις 26 Ιουνίου).

Που να πάρουν χαμπάρι ο Στρατούλης και η Βαλαβάνη ότι εδώ και ένα μήνα (λόγω και των …αέναων διαπραγματεύσεων)  στην αγορά έχει …πέσει ακρίδα, δεν υπάρχει μία και ως εκ τούτου πολλοί κι από αυτούς που ρύθμισαν δεν θα έχουν να πληρώσουν τη δόση και ότι πολλοί από αυτούς που δεν ρύθμισαν το έκαναν επειδή δεν είχαν ούτε την πρώτη δόση να πληρώσουν.

Προφανώς και δεν υπονοώ ότι δεν πρέπει να υπάρξει συμφωνία. Αλλά συμφωνία «έντιμη, βιώσιμη και κοινωνικά ανεκτή» . Όμως όσα φτάνουν από Βρυξέλλες μεριά, προμηνύουν μαύρα μαντάτα.

Μακάρι να είναι ανυπόστατες φήμες και τελικώς η συμφωνία να μην είναι φορομπηχτική και υφεσιακή, αλλά να διακρίνεται από κοινωνική δικαιοσύνη και ευαισθησία και να δίνει ώθηση στην ελληνική οικονομία.

Πολύ φοβάμαι ότι δεν θα είναι.

Και θα μείνουμε να πανηγυρίζουμε ότι δεν καταργήθηκε το ΕΚΑΣ (μεταξύ μας, ποτέ δεν πίεσε κάποιος για την κατάργησή του, πρόταση που έπεσε στο τραπέζι για να αποσυρθεί ήταν και έτσι να δείξουν οι δανειστές ότι είναι διαλλακτικοί) και δεν ανέβηκε ο ΦΠΑ στο ρεύμα, την ώρα που θα μάς έρθει ο ΦΠΑ …σφοντύλι σε εκατοντάδες άλλα προϊόντα.

Κι αν, εντέλει, οι «κόκκινες γραμμές» μιας «πρώτη φορά Αριστερά, κυβέρνησης» εξαντλούνται στην μη κατάργηση του (χαρτζιλικιού) ΕΚΑΣ και στην μη αύξηση του ΦΠΑ στο ρεύμα, τότε  πολύ φοβάμαι ότι οι γραμμές που χωρίζουν την Αριστερά από τη Δεξιά, είναι …άχρωμες.

Μακάρι, ξαναλέω, όλα τούτα να είναι εφιάλτες που δεν θα δούμε και όλοι να βγούμε στους δρόμους φωνάζοντας «Τι καλά, τι καλά μείναμε Ευρώπη βάζοντας τέλος στο μαρτύριο της τελευταίας πενταετίας».

Απλά και μέχρι να διαβάσουμε το κείμενο της συμφωνίας, ας κρατάμε μικρά καλάθια και ας βγάζουμε τα επιφωνήματα ανακούφισης με φειδώ…

Το εξαιρετικό σκίτσο που τα λέει όλα, είναι του Γεωργοπάλης. Είναι από το 2012, αλλά πάντα επίκαιρο...