Το «Κουρδιστό Πορτοκάλι» στο θέατρο Αποθήκη

Άρρηκτα συνδεδεμένο με την κινηματογραφική μεταφορά από τον Κιούμπρικ, το θεατρικό ανέβασμα του έργου ωστόσο καταφεύγει στο ομότιτλο δυστοπικό μυθιστόρημα του Μπέρτζες (σε μετάφραση Θοδωρή Πετρόπουλου) το οποίο 16 χρόνια αργότερα, μετέγραψε σε θεατρικό έργο, σε μια προσπάθεια να εκφράσει τις ενστάσεις του για την διαχείριση του έργου από τον Κιούμπρικ.Αν και στοιχειωμένο από την αισθητική του ιδιοφυούς σκηνοθέτη, ο Γιάννης Κακλέας επιχειρεί μια πιο σκληρή ανάγνωση του έργου με έντονα τα στοιχεία του σωματικού θεάτρου. Κατά τον Γ. Κακλέα, πρόκειται για μία «ερευνητική παράσταση πάνω στο κείμενο, που δεν βασίζεται στα εφέ αλλά στους αυτοσχεδιασμούς των ηθοποιών που είχαν την κινησιολογική καθοδήγηση του Άρη Σερβετάλη και του επίσης μυημένου στο σωματικό θέατρο, ηθοποιού Δρόσου Σκώτη.

Ένα από τα βασικά ερεθίσματα του Μπέρτζες, όπως είπε ο Γιάννης Κακλέας, είναι ο Ρεμπό. «Ο Αλεξ - ο κεντρικός ήρωας του έργου - είναι μια καταραμένη ποιητική ψυχή, που επιθυμεί να ζει πέρα από τα όρια και βρίσκει μέσα από τη βία την αρνητική πλευρά της δημιουργίας, της έκφρασης και της ηδονής» εξήγησε ο ίδιος. Εξάλλου, η παράσταση τελειώνει και με μία σκέψη του Γάλλου ποιητή που ακούγεται από τον Άρη Σερβετάλη: «Τώρα που θεραπεύτηκα, απαλλαγμένος από κάθε ηθική, οπλισμένος με δύναμη, γίνομαι ένα με τη σκληρή πραγματικότητα. Η εποχή που ανατέλλει είναι αμείλικτη και είμαστε μόνο στην αρχή. Πρέπει οπωσδήποτε να είσαι στο πνεύμα της εποχής, έτσι δεν είναι;».

Τον θίασο του «Κουρδιστού πορτοκαλιού» συμπληρώνουν οι Αλεξάνδρα Αϊδίνη, Αντίνοος Αλμπάνης, Ευδοκία Ρουμελιώτη, Κίμωνας Φιορέτος, Νεκτάριος Λουκιανός και Χρήστος Μαλάκης.