κείμενο Κυριάκου Δ. Σκιαθᾶ, εκπαιδευτικού αναλυτή-συγγραφέα
Εν έτει 2021 και σ’ όλες τις πόλεις της χώρας υπάρχουν δρόμοι, πλατείες, μικρά και μεγάλα αγάλματα, προτομές, προς τιμήν του Κολοκοτρώνη, του Καραϊσκάκη, του Παπαφλέσσα, του Ανδρούτσου, του Καποδίστρια και άλλων πρωτεργατών του ’21. Όλων αυτών των ηρώων, που έκαναν την Επανάσταση, όχι για να φροντίσουν το προσωπικό τους συμφέρον, ούτε θυσίασαν τα αίματα τους ή απώλεσαν ζωές αγαπημένων προσώπων για να τους φτιάξουν αγάλματα. Αγωνίστηκαν κατά της οθωμανικής αυτοκρατορίας για ελευθερία και πολέμησαν για εθνική ανεξαρτησία και κράτος δικαίου. Αν μπορούσαν να δουν και να ακούσουν τι έγινε, τι λέχθηκε, τι γράφηκε τα μετέπειτα χρόνια γι’ αυτούς από τους νεοέλληνες, δεν θα ήταν καθόλου ευχαριστημένοι, γιατί ο αγώνας τους στην πράξη δεν δικαιώθηκε!
Το παράπονο τους αποτυπώνεται από τον Ιάκωβο Καμπανέλη, στο έργο του, «Το μεγάλο μας τσίρκο» (θίασος Καρέζη – Καζάκου, πρεμιέρα 22 Ιουνίου 1973, θέατρο Αθήναιον), στο οποίο ο σημαντικός θεατρικός συγγραφέας δίνει φωνή σ’ ένα άγαλμα του Γέρου του Μοριά, την παραμονή του εορτασμού της εθνικής επετείου:
«Αύριο ξημερώνει πάλι 25 του Μάρτη… θα ’ρθουνε με στεφάνια και τούμπανα… Εγώ θα ’μαι εκεί πάνω σαν άγαλμα… Και σαν έρθη η στιγμή να βγή μπροστά ο μαγκούφης που θα βγάλει το λόγο… «Στάσου»… θα του πω! … «Κάθε χρόνο το λόγο τον εβγάνατε εσείς! Φέτος θα τον βγάλουμε μεις
Και πρώτα-πρώτα εσύ κύριε ρήτορα της ημέρας… Ελόγου σου δεν είσαι πούριξες φυλακή τον Νικηταρά;… Κρύψε τα χαρτιά σου!... Κρύψτα π’ ανάθεμά σε, σπεκουλαδόρε της ελευθερίας, γιατί θα σε βάλω να τα καταπιής και θα στουμπώση το κωλάντερο σου… Κάνε πίσω τώρα… Για ακούτε βρε τωρινοί Έλληνες… Άμα σας φέρνουνε για παράδειγμα εμάς τους πεθαμένους, μάθετε να ξεχωρίζετε με ποια πονηριά σας το λένε… Κι άμα σας λένε για την ελευθερία που πολεμήσαμε, να τη βλέπετε πρώτα αν έχη τέσσερα μάτια. Δύο μπροστά για να βλέπη τον Τούρκο και δύο πίσω για να βλέπη εκείνον που θέλει να φύγη ο Τούρκος για να γίνη αφέντης ατός του.
Προσέχετε Έλληνες, εμείς οι παλιοί όσο ζούσαμε πολλά επικραθήκαμε και αδικηθήκαμε, μην αφήνετε τους σπεκουλαδόρους να κάνουνε τους πεθαμένους πολεμιστές κάλπικη μονέδα για να σας πουλάν και να σας αγοράζουνε (…)
Εμείς πολεμήσαμε για να ‘χετε σεις τα γράμματα και ψωμί που δεν είχαμε και να μη χρειάζεστε θάματα για να ζήσετε ζωή ανθρώπινη…»
Ένα «εθνικό» θεατρικό κείμενο που πλημμυρίζει Ρωμιοσύνη και μιλάει για τους προδομένους αγώνες ενός λαού που δεν υπέστειλε ποτέ τη σημαία του αγώνα. Μέσα σε λίγα λόγια είναι συμπυκνωμένη όλη η αλήθεια του ’21. Λόγια «αληθινά», βγαλμένα αριστοτεχνικά από το αγαλματένιο στόμα του πολέμαρχου. Λόγια επίκαιρα, περισσότερο από ποτέ. Διακόσια χρόνια πέρασαν από εκείνη την ηρωική εποχή και την Ελλάδα γέμισαν οι επιτροπές εορτασμού. Πλούσιο το καλεντάρι των προγραμματισμένων εκδηλώσεων σ’ όλη τη χώρα, με τους νεοέλληνες (έστω και αργά) ν’ ανακαλύπτουν το Εικοσιένα. Οι ιστορικές πληροφορίες για την Επανάσταση πέφτουν βροχή στο διαδίκτυο και τα μηνύματα των πολιτικών για τον απελευθερωτικό αγώνα φουσκωμένα με περισσή λεξιλαγνεία. Θα ακουστούν αρκετά, αναρίθμητα παλαμάκια θα πέσουν, άπειρα θα είναι τα ουρανομήκη ΖΗΤΩ που θα τα ακολουθήσουν…
Εν προκειμένω, η διακοσιοστή επέτειος του Εικοσιένα, το καθιερωμένο εθνικό μνημόσυνο των αγωνιστών, δεν είναι ευκαιρία μόνο για πανηγυρισμούς, αλλά κυρίως, ευκαιρία για περίσκεψη και για άντληση χρήσιμων διδαγμάτων από τους αγώνες του λαού μας, απέναντι σ’ όλους αυτούς, που με πρόσχημα την προστασία των αδικημένων, των φτωχών και των αδυνάτων, προσπάθησαν και προσπαθούν να μασκαρέψουν τους αγώνες του, την εθνική του ψυχούλα, την κληρονομιά του 1821!
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr