Η Ζιλιέτ Μπινός στο φιλμ «Κάθε Χίλια Χρόνια – Vision» της Ναόμι Καβάσε από την Ιαπωνία

Το φιλμ με τίτλο «Κάθε Χίλια Χρόνια – Vision» με πρωταγωνίστρια τη Γαλλίδα ηθοποιό Ζιλιέτ Μπινός, βραβευμένη με Όσκαρ β’ γυναικείου το 1997 για τον «Άγγλο ασθενή», έρχεται στις 7 Μαρτίου 2019 στις Ελληνικές αίθουσες σε διανομή της Tanweer.

Σενάριο/Σκηνοθεσία: Ναόμι Καβάσε ή Καουάσε.

Πρωταγωνιστούν: Ζιλιέτ Μπινός, Μαζατόσι Ναγκάσε, Τακανόρι Ιβάτα, Μιράι Μοριγιάμα, Καζούκο Σιρακάβα.

Διεύθυνση Φωτογραφίας: Αράτα Ντόντο

Σχεδιασμός Παραγωγής: Σετσούκο Σιοκάβα

Κοστούμια: Μεγκ Μοτσιντούκι

Μοντάζ: Φρανσουά Ζεντιζιέ, Γιοίτσι Σιμπούγια

Μουσική: Μακότο Οζόνε

Διάρκεια: 1 ώρα και 49 λεπτά.

To φιλμ συμμετείχε και προβλήθηκε στο Διεθνές Φεστιβάλ του Τορόντο 2018 καθώς και στο Διεθνές Φεστιβάλ του Σαν Σεμπαστιάν.

H διεθνώς αναγνωρισμένη Ναόμι Καβάσε (Βραβείο Οικουμενικής Επιτροπής στο 70ο Φεστιβάλ Καννών για την Τυφλή Αγάπη) σκηνοθετεί εδώ τη βραβευμένη με Όσκαρ Zιλιέτ Μπινός σε μία ονειρική, μυστηριώδη και μεταφυσική ιστορία που διαδραματίζεται στα ειδυλλιακά δάση της Ιαπωνίας. Μοναδική ατμόσφαιρα, εξαιρετικές ερμηνείες και πανανθρώπινα μηνύματα, όπως αναφέρει το σχετικό δελτίο Τύπου.

Σύνοψη

Η Ζαν (Ζιλιέτ Μπινός) ταξιδεύει στην Ιαπωνία αναζητώντας ένα σπάνιο ιαματικό φυτό που σύμφωνα με τον θρύλο εμφανίζεται μια φορά κάθε 997 χρόνια υπό σπάνιες συνθήκες. Στο ταξίδι της, συναντά τον Τόμο,  έναν δασοφύλακα, που τη συνοδεύει στην αναζήτηση της και τη βοηθάει να ανατρέξει στο παρελθόν της. Είκοσι χρόνια πριν, στο ίδιο δάσος στο οποίο ελπίζει να βρει το θεραπευτικό φυτό, η Ζαν ερωτεύτηκε για πρώτη φορά.

Σημείωμα της σκηνοθέτη Ναόμι Καβάσε

Η ιδέα μου ήλθε στο μυαλό καθώς οδηγούσα το αυτοκίνητο  μου. Η σύγχρονη κοινωνία τελειοποιεί έναν κόσμο μοναχικότητας. Στις ταινίες για την Καταστροφή της Ανθρωπότητας, μία ξαφνική έκρηξη ή ένας ιός προκαλεί την καταστροφή. Αλλά ποια καταστροφή επέρχεται με τη συγκατάθεση μας;

Είναι μπελάς να εμπλεκόμαστε με τους άλλους. Η ζωή είναι πιο εύκολη χωρίς γάμο ή παιδιά. Δεν χρειάζεται να συνεισφέρεις στην κοινότητα, μπορείς απλώς να πληρώσεις και να έχεις όποια υπηρεσία θέλεις. Έτσι ξεκίνησε η εποχή που ο άνθρωπος μπορεί να ζήσει χωρίς να αναζητά τη σύνδεση με τους άλλους.

Αλλά…

Αυτό έψαχνε η ανθρωπότητα;

Αυτό είναι το μέλλον της αφθονίας που υποσχόταν η κατάκτηση της σοφίας; Αναρωτιέμαι.

Ο αποκλεισμός της σύνδεσης, η άρνηση να περάσουμε τα γονίδια μας στην άλλη γενιά ή να μοιραστούμε τον πόνο του γείτονα δημιουργούν μία κοινωνία χωρίς πρόσωπο. Και πέρα από τη ζωή του καθενός μεμονωμένα, τίποτα παραπάνω δεν είναι ζητούμενο. Δεν αποδεικνύει αυτό ότι έχουμε ήδη μπει στην εποχή της Καταστροφής;

Αν υπάρχει ζωή αλλού στο σύμπαν, γιατί δεν μας έχει προσεγγίσει κάποια πιο εξελιγμένη μορφή ζωής; Υπάρχει μόνο μια απάντηση. Όταν ένας πολιτισμός εξελίσσεται πέρα από το κανονικό, έρχεται η Καταστροφή. Τα φαινόμενα που προανέφερα ταιριάζουν με αυτήν τη θεωρία.

Πώς επηρεάζει η Τέχνη την ανθρωπότητα; Οι καλλιτέχνες από διαφορετικά είδη έχουν ψάξει για απαντήσεις μέσα στους αιώνες, αλλά δεν τις έχουν βρει. Όποια μορφή τέχνης κι αν επιστρατεύσαμε, ο πόλεμος δεν έχει εκλείψει. Η ανισότητα και η φτώχια δεν έχουν απαλειφθεί από τη Γη. Όμως, όταν εμπλέκομαι σε μία καλλιτεχνική δημιουργία που εξερευνά τον ρόλο της Τέχνης, ανακαλύπτω πράγματα μέσα στα πλαίσια μιας ταινίας και μοιράζομαι τις πόρτες που οδηγούν σε μία γνήσια αφθονία.

Αυτή η ταινία ρίχνει φως στην αμηχανία της σύγχρονης κοινωνίας ενώ ενστερνίζεται τις διαφορές μεταξύ μας και προτείνει το επόμενο βήμα για την ανθρωπότητα.

Πιθανόν το φιλμ να έρθει για προβολή και στην Πάτρα.