Πάτρα: Ελένη Στεργίου και Κωνσταντίνος Μάρκελλος έρχονται στο act με τη "Παρέλαση" της Λούλας Αναγνωστάκη και μιλάνε στο thebest.gr

Μιλήστε μας για το έργο της Λούλας Αναγνωστάκη που έφυγε πρόσφατα απ’ τη ζωή. Τι είναι αυτό που σας έκανε να σκύψετε πάνω από αυτό το συγκεκριμένο έργο;

Η Λούλα Αναγνωστάκη είναι ένα πολύ μεγάλο κεφάλαιο για την Ελληνική δραματουργία, για το Θέατρο γενικότερα. Φεύγοντας άφησε παρακαταθήκη ένα σπουδαίο, πολιτικό -με την ευρεία έννοια του όρου- έργο. Ξεκίνησε την συγγραφική της καριέρα με  τρία μονόπρακτα «Η Διανυκτέρευση-Η Πόλη-Η Παρέλαση», τα οποία παρουσίασε σε ενιαία παράσταση ο Κάρολος Κουν το 1965 στο Υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης.

Στην «Παρέλαση» η Λούλα Αναγνωστάκη τοποθετεί δύο παιδιά, δύο αδέλφια ένα αγόρι κι ένα κορίτσι, μέσα στο κλειστοφοβικό περιβάλλον ενός μικρού δωματίου γεμίζοντάς τα με τον φόβο και την ανασφάλεια της συνεχώς αναβαλλόμενης επαφής τους με τον έξω κόσμο. Έναν κόσμο ο οποίος υπόσχεται αρχικά μια «…έκθαμβη παρέλαση…». Όσο το έργο εξελίσσεται, μέσα στο δωμάτιο τα παιδιά παίζουν ένα  πολύ σκληρό παιχνίδι εξουσίας κι επιβολής, παιχνίδι που το χαρακτηρίζει ο νόμος του ισχυρού, συνθήκη που εικονογραφεί επί της ουσίας αυτό που συμβαίνει και στον έξω κόσμο. Εκεί όπου η παρέλαση, το χαρμόσυνο τοπίο της αρχής θα μετατραπεί σε εκτέλεση και το χαρούμενο πλήθος σε κυνηγημένο κοπάδι. Οι ήρωες και οι φίλοι θα γίνουν δήμιοι κι οι οπαδοί τους θα τρέξουν να κρυφτούν.

Η Λούλα Αναγνωστάκη γράφει την «Παρέλαση» το 1965, δυο χρόνια πριν το πραξικόπημα των συνταγματαρχών. Το έργο γράφεται μέσα σε ένα βράδυ. Ο ασθμαίνων λόγος του και οι συμβολικές, σχεδόν αρχετυπικές του εικόνες μαρτυρούν πως στον πυρήνα του κρύβει βιώματα και μνήμες της συγγραφέως. Μνήμες από την ταραγμένη περίοδο της μετεμφυλιακής Ελλάδας όταν, επισκεπτόμενη στις φυλακές του Επταπυργίου τον καταδικασμένο σε θάνατο (για την πολιτική του δράση) αδελφό της, ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη, έζησε μαζί του την φρίκη και την αγωνία της επερχόμενης εκτέλεσής του.

Σε απόλυτη σύνδεση και αναλογία με την οικουμενική, ανθρωποκεντρική ποίηση του αδελφού της Μανόλη, η Λούλα Αναγνωστάκη παραδίδει ένα έργο-Ελεγεία για την Ήττα. Για όλες τις μικρές και μεγάλες απογοητεύσεις, τις ανεπούλωτες πληγές και τα αδιέξοδα της σύγχρονης Ιστορίας μας.

“Τάχα μιαν έκθαμβη Παρέλαση, στο βάθος όλες

οι δικές σου αποτυχίες…”.

Μια φράση που, όταν την συναντήσαμε, κατά τη διάρκεια της έρευνας και της προετοιμασίας της παράστασης ξεκλείδωσε το έργο και την ερμηνεία του στο επίπεδο που -κατά την δική μας αντίληψη- αυτή καθιστά ένα έργο ηλικίας 52 χρόνων επίκαιρο και ζωντανό ακόμη και σήμερα.

Είναι δύσκολο για μία ομάδα ηθοποιών να παίζει και να σκηνοθετεί ταυτόχρονα;

Αντιμετωπίσαμε μια μεγάλη πρόκληση αναλαμβάνοντας την συνολική ευθύνη της παράστασης από κοινού. Η πρόκληση αυτή εμφανίστηκε όλες τις στιγμές που έπρεπε να αλληλεπιδρούμε ως ηθοποιοί μέσα στην πρόβα: Πώς και σε ποιο βαθμό θα αφηνόταν ο ηθοποιός να «ακούσει», να δεχτεί τον ίδιο του τον εαυτό ως σκηνοθέτη; Και πώς ο σκηνοθέτης θα έβρισκε την γενναιοδωρία να αφήσει τον απαραίτητο χώρο στον ηθοποιό-μέσα-του να ζήσει με ειλικρίνεια πάνω στην σκηνή μέσα στα πλαίσια που ο ίδιος έστηνε και κατασκεύαζε για λογαριασμό του χωρίς να τον κρίνει;

Με εμπιστοσύνη, αλληλοϋποστήριξη και υπομονή ξεπεράσαμε τις διαφωνίες, τα εμπόδια και τον αρχικό φόβο απέναντι στο νέο άγνωστο με διάλογο, δοκιμή και παιχνίδι, η συντήρηση του οποίου κατά την διάρκεια των παραστάσεων αποτελεί πλέον μια νέα, μεγαλύτερη πρόκληση.

Η παράστασή σας παίζεται για δεύτερη χρονιά φέτος στην Αθήνα κι έχει πάρει εξαιρετικές κριτικές. Σας δίνει δύναμη αυτό για τη συνέχεια; Έχετε κάτι νέο στα άμεσα σχέδιά σας;

Το γεγονός ότι η παράσταση έχει τύχει αυτής της αποδοχής μας κάνει χαρούμενους και υπερήφανους. Είναι σπουδαίο όταν οι επιλογές και η δουλειά των καλλιτεχνών καταφέρνουν να συναντηθούν με τις «ανάγκες» του κοινού. Είναι, επίσης, σημαντικό το γεγονός ότι αυτό το σπουδαίο έργο έχει τη δύναμη να συγκινεί και να αφορά τον κόσμο ακόμη. Παίζουμε για δεύτερη χρονιά στο Θέατρο της Οδού Κεφαλληνίας (κάθε Σάββατο & Κυριακή στις  21.00  μέχρι 29/10).

Θα θέλαμε να συνεχίσουμε, καθώς η ανταπόκριση του κόσμου είναι πολύ μεγάλη, αλλά υπάρχει ήδη κανονισμένη περιοδεία σε Κρήτη, Δωδεκάνησα και Κυκλάδες, της οποίας ο βασικός κορμός ξεκινάει στις 31/10 και τελειώνει κάπου στις αρχές του Δεκέμβρη.

Παράλληλα θα ξεκινήσουμε πρόβες για την νέα μας παραγωγή «Ο Καραφλομπέκατσος & η Σπυριδούλα» της Λένας Κιτσοπούλου σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μάρκελλου, με τον Κωνσταντίνο Αβαρικιώτη και την Ελένη Στεργίου. Η παράσταση θα παρουσιάζεται από 12  Φεβρουαρίου κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21.00 στο Θέατρο Σταθμός

Συντελεστές
Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Μάρκελλος & Ελένη Στεργίου
Σύμβουλος στην Δραματουργία: Βασιλική Δεμερτζή
Σχεδιασμός Σκηνικού Χώρου: Ζωή Μολυβδά-Φαμέλη & Μπάμπης Καμπανόπουλος
Σχεδιασμός Φωτισμών: Μελίνα Μάσχα
Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα
Μουσική: Νεφέλη Σταματογιαννοπούλου
Μίξη Ήχου-Mastering: Πάνος Τσεκούρας
Κατασκευή Σκηνικών: Μπάμπης Καμπανόπουλος
Βοηθός Σκηνοθέτη: Κατερίνα Παπαγεωργίου
Βίντεο & trailer παράστασης: Κώστας Στάμου & Χάρη Καρακουλίδου / Artlabor Productions
Φωτογραφίες Promo: Γιάννης Μπαριτάκης
Φωτογραφίες Παράστασης: Χάρης Καλαμπόκης, Λάμπρος Ξύτσας, Βασίλης Βαμβακούσης
Γραφιστικά-Αφίσα: Ειρήνη Ματθαίου
Παραγωγή:
THIS FAMOUS TINY CIRCUS theater group
σε συνεργασία με το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

Παίζουν:
Ελένη Στεργίου, Κωνσταντίνος Μάρκελλος

INFO
Πού: Θέατρο ACT, Σκάλες Γεροκωστοπούλου 65, Πάτρα
Πότε: Πέμπτη 19 & Παρασκευή 20 Οκτωβρίου 2017
Ώρα Έναρξης: 21.30
Διάρκεια Παράστασης: 60’
Τιμές εισιτηρίων: 12 ευρώ & 8 ευρώ (μειωμένο)
Τηλ. Κρατήσεων: 2610-272037 & 6936122263
Προπώληση: Στο ταμείο του θεάτρουΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΡΚΕΛΛΟΣ – ΕΛΕΝΗ ΣΤΕΡΓΙΟΥ