Πάτρα: Ο δημοτικός σύμβουλος που στέλνει το πρoϊόν του τόπου του στις αγορές του κόσμου- Ο Μπακαλάρος και τα ρόδια του

Άλλοι βλέπουν την κρίση και παθαίνουν..κρίση. Και άλλοι, την κοιτάζουν με νόημα

Άλλοι βλέπουν την κρίση και παθαίνουν..κρίση. Και άλλοι, την κοιτάζουν με νόημα και την χρησιμοποιούν ως ευκαιρία για νέους ορίζοντες, για μια "στροφή" που θα γίνει στην... πίστα της νέας εποχής, αλλά με τις ταχύτητες της φύσης, στην οποία επιστρέφει σιγά σιγά ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού, ιδίως δε των νέων ανθρώπων, για να αντλήσουν μυστικά, εμπειρίες αλλά κυρίως ...επάγγελμα.

Ο Χρήστος Μπακαλάρος, ο πρώην πρόεδρος της ΔΕΥΑΠ και νυν δημοτικός σύμβουλος του Δήμου Πατρέων, σίγουρα δεν ανήκει στην κατηγορία αυτών που ψάχνουν δουλειά στην φύση. Έχοντας στο ενεργητικό του δύο εργοληπτικές κατασκευαστικές εταιρείες εκ των οποίων η μια ασχολείται με δημόσια έργα και η άλλη με οικοδομές, και μια οικοκομική άνεση που του επιτρέπει να καυχιέται για την δικαίωση της επιχειρηματικής του διαδρομής, είπε να κάνει την κρίση αφορμή για νέες επιδόσεις στο πεδίο της γης, και έτσι το 2010, όταν οι οικοδομές άρχισαν να δέχονται το βαρύ πλήγμα της οικονομικής ασφυξίας, αυτός κοίταξε προς τα ορεινά της περιοχής και σταμάτησε το μάτι του στις ροδιές της Χαλανδρίτσας.

Τι μπορεί να γίνει όταν ένα επιχειρηματικό μυαλό συναντηθεί με αυτό το αντιμικροβιακό, αντιφλεγμονώδες, αντιβηχικό, επουλωτικό, που επί αιώνες χρησιμοποιείται για πλήθος θεραπευτικών σκοπών;

Η απάντηση είναι ότι μπορούν να γίνουν θααύματα. Ο Μπακαλάρος έκανε το δικό του. Και το όνομα αυτού Bacfresh.

"Το 2010 όταν ξεκίνησε η κρίση βλέποντας ότι η οικοδομές που ήταν το ένα σκέλος των δραστηριοτήτων μας, έμπαιναν σε περίοδο μακράς ύφεσης, αναζητήσαμε ένα νέο αντικείμενο δραστηριότητας. Μιλάω στον πληθυντικό γιατί όλοι στην οικογένεια εκτός απο την μια μου κόρη ασχολούμαστε με τον τομέα των κατασκευών. Τόσο εγώ που είμαι αρχιτέκτονας, όσο και η γυναίκα μου που είναι πολιιτκός μηχανικός όσο και τα τρία απο τα τέσσερα παιδιά μου που έκαναν σπουδές πάνω σε αυτό το αντικείμενο." μου λέει και μου εξηγεί: "Η κρίση μας έκανε να σκεφτούμε ποιος τομέας μπορεί να έχει μέλλον και προοπτικές ανάπτυξης ώστε να δραστηριοποιηθούμε παράλληλα με την εργοληπτική εταιρεία. Και αποφασίσαμε ότι αυτός ο τομέας είναι ο πρωτογενής τομέας. Τότε αφού σκεφτήκαμε με προσοχή τα προίόντα, καταλήξαμε ότι το ρόδι Φαρρών είναι ένα θαύμα της φύσης πάνω στο οποίο μπορεί να στηριχθεί όχι μόνο μια εγχώρια επιχειρηματική αλλά και μια εξαγωγική δραστηριότητα.

Έτσι προχωρήσαμε στη δημιουργία της εταιρείας Bacfresh και στήσαμε αυτή τη μονάδα καλλιέργειας και διαχείρισης του προιόντος φτιάχνοντας και τις κατάλληλες σύγχρονες υποδομές. Συγκετρώνουμε τα ρόδια που καλλιεργούμε σε ψυγεία και τα διακινούμε στην χώρα μας και στην Ευρώπη. Ήδη κάνουμε εξαγωγή στην Ιταλία και την Αγγλία και σκοπεύουμε να επεκτείνουμε τη δραστηριότητά μας σε όλη την Ευρώπη".

Στα μελλοντικά σχέδια του Χρήστου Μπακαλάρου είναι και η επεξεργασία του ροδιού. Ήδη έχει υποβάλλει επεδυτικό πρόγραμμα για την παραγωγή και υποπροϊόντων όπως π.χ. ο χυμός ροδιού.

Η μονάδα Μπακαλάρου εκτείνεται σε 160 στρέμματα στην περιοχή της Χαλανδρίτσας. Γύρω της υπάρχουν και άλλά κτήματα στα οποία δραστηριοποιύνται ντόπιοι παραγωγοί που συνεργάζονται μαζί της.

"Άν δεις τα πράγματα ορθολογικά, καταλήγεις ότι πρέπει να βρούμε νέους δρόμους που θα βοηθήσουν και την χώρα. Πρέπει και εμείς οι ίδιοι να σηκώσουμε το βάρος, κανένας δεν μας χαρίζει τίποτα. Δεν αρκεί μόνο να διαμαρτυρόμαστε.

Κάνοντας εξαγωγή φέρνεις συνάλλαγμα αυξάνεις το πρωογενές πλεόνασμα. Μην περιμένουμκε απο τους πολιτικούς ας κοιτάξουμε και μόνοι μας να πάρουμε το βάρος να πάμε μπροστά. Η γη της Αχαϊας δίνει πολλές τέτοιες δυνατότητες" λέει ο κ. Μπακαλάρος.

"Άλλωστε, τα μυστικά της καλύτερης υγείας και της μακροζωίας είναι ο χυμός του ροδιού και μισή ώρα τρέξιμο την μέρα, όπως έλεγε ο Γάλλος Νομπελίστας γιατρός Λυκ Μοντανιέ», καταλήγει ο κ. Μπακαλάρος που κοιτάζει αισιόδοξα τα ρόδια του τα οποία όσο πάνε του ανοίγουν όλο και πιο διάπλατα ορίζοντες και του προσφέρουν απλόχερα τη χαρά να στέλνει το προϊόν του τόπου του στις αγορές του κόσμου.

Γιώτα Κοντογεωργοπούλου