Μετά τον θρυλικό και cult πλέον "Γιαγκόναν" έρχεται η Ελληνική ταινία επικής φαντασίας "Αδάμαστος - Τα Χρονικά του Δρακοφοίνικα"

Η Ελληνική ταινία φαντασίας με τον τίτλο «Αδάμαστος – Τα Χρονικά του Δρακοφοίνικα» του Θάνου Κερμίτση που διαφημίζεται ως η πρώτη εγχώρια κινηματογραφική παραγωγή επικής φαντασίας, κέρδισε το βραβείο Καλύτερων Σκηνικών και Κοστουμιών ("Best Sets and Costumes") στο Διεθνές Φεστιβάλ Κύπρου (CYIFF) ενώ ήταν υποψήφιο και για Καλύτερη Φωτογραφία.

Η σπουδαία δουλειά όλης της ομάδας και ιδιαίτερα των Λουίζας Καραμούζη και Μέη Καραμανίδη επιβραβεύτηκε με αυτό το βραβείο καθώς και η εξαιρετική φωτογραφία του Αντώνη Αποστόλου με την υποψηφιότητα.

Η συγκεκριμένη Ελληνική ταινία φαντασίας πρωτοπροβλήθηκε με επιτυχία τον περασμένο Σεπτέμβριο στο 19^ο Φεστιβάλ της Αθήνας «ΝΥΧΤΕΣ ΠΡΕΜΙΕΡΑΣ» (έγινε μάλιστα και 2^η επαναληπτική προβολή) και αναμένεται να συμμετάσχει σε πολλά Διεθνή φεστιβάλ την επόμενη χρονιά.

Στις Ελληνικές αίθουσες θα αρχίσει να προβάλλεται αποκλειστικά στον κινηματογράφο ΙΝΤΕΑΛ, στην οδό Πανεπιστημίου, στην Αθήνα από 14 Νοεμβρίου 2013 ενώ αργότερα θα προβληθεί και σε άλλες πόλεις, ανάμεσα τους και η Πάτρα.

Όπως γράφει το movie blog, filmboy.gr, ο δρόμος του «Αδάμαστου» ήταν εξαρχής δύσκολος, έχοντας να αντιμετωπίσει ακριβώς τη δυσπιστία, για μια πράγματι πρωτόγνωρη απόπειρα για τα ελληνικά δεδομένα να γυριστεί μία ταινία επικού περιεχομένου και φαντασίας. Θα προσπαθούσε να είναι μια σοβαρή προσπάθεια που θα προέκυπτε υπέρμετρα σοβαροφανής και θα καταντούσε παρωδία;

Θα ήταν εξαρχής action-comedy γιατί έτσι μας βολεύει πιο εύκολα να αποδεχτούμε την οποιαδήποτε διαφορετική ελληνική προσπάθεια; Να μην ξεχνάμε πως αξιόλογες προσπάθειες σαν το «Κακό» με τα στοιχεία κωμωδίας, το σπλάτερ και το low-budget που δίνουν cult άλλοθι, γίνονται πιο εύκολα αποδεκτές.

Ο Αδάμαστος το κερδίζει το αναθεματισμένο το στοίχημα, κόντρα σε όλα αυτά και δικαιολογεί τόσο την αναμονή από τους σινεφίλ για το πως θα προκύψει, όσο και τον θόρυβο από τις Νύχτες Πρεμιέρας και τα sold-out στις προβολές στις αίθουσες του ΙΝΤΕΑΛ και της Ταινιοθήκης.

ΥΠΟΘΕΣΗ

Η ταινία είναι βασισμένη στο βραβευμένο κόμικ του "Τα Χρονικά του Δρακοφοίνικα" από τον πρωταγωνιστή της ταινίας Γιάννη Ρουμπούλια, αλλά εκτυλίσσεται σε μια διαφορετική χρονική περίοδο και με άλλους χαρακτήρες.

Βρισκόμαστε 200 χρόνια μετά τα γεγονότα του κόμικ στο φανταστικό κόσμο του Έλεμπρος και τη βόρεια περιοχή Νοσβαλντί.

Πρωταγωνιστής της ιστορίας είναι ο Ντράγκαρ (Γιάννης Ρουμπούλιας), ένας βάρβαρος πολεμιστής που έχει πιαστεί αιχμάλωτος από τον έμπορο σκλάβων Φλάβιο (Γιώργος Μπούγος).

Για 4 χρόνια ήταν αναγκασμένος να συμμετέχει σε βάναυσους αγώνες για χάρη του χρήματος και της ευχαρίστησης των ανθρώπων της πανίσχυρης Αυτοκρατορίας του Δρακοφοίνικα αλλά και του αυταρχικού στρατηγού Ακιλόνιου  (Μελέτης Γεωργιάδης, Το Κακό Στην Εποχή των ηρώων, Μπιγκ Χιτ).

Ο Ντράγκαρ προσπαθεί να κάνει υπομονή ενώ ταυτόχρονα βασανίζεται από εφιάλτες, στους οποίους βλέπει τη γυναίκα του  Μπρέννα (Γεωργία Γιαννακούδη) και τη σφοδρή επιθυμία του να αποδράσει και να γυρίσει πίσω σε κείνη.

Ύστερα από μια ακόμα συμμετοχή του σε αγώνες προς εορτασμό των γενεθλίων της Βαλέριας (Κωνσταντίνα Γεωργαντά), η κακομαθημένη κόρη του στρατηγού Ακιλόνιου θα απαιτήσει τον Ντράγκαρ για δώρο της.

Ο Ντράγκαρ δράττεται της ευκαιρίας και απαγάγει τη Βαλέρια κρατώντας την ως όμηρο και ο στρατηγός Ακιλόνιος θα βάλει λυτούς και δεμένους για να τον κυνηγήσουν.

Έτσι ο ίδιος μαζί με τον γιο του Οκτάβιο (Κυριάκος Κορογιάννης), τον κυνηγό επικηρυγμένων Φλάβιο (Θάνος Κερμίτσης) και μερικούς ακόμα, θα κάνουν ότι μπορούν για να την πάρουν πίσω, την ώρα που ο Ντράγκαρ δίνει αγώνα για να επιστρέψει στη γυναίκα του, κόντρα σε πάσης φύσεως επιθέσεις από τέρατα, μάγισσες και στρατιώτες.

Η αναμονή για να ξαναδεί τη γυναίκα που αγαπάει είναι μεγάλη όμως και δεν σκοπεύει να λυγίσει μπροστά σε τίποτα.

*Βέβαια όπως επισημαίνεται από πολλούς, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι πριν περίπου δέκα χρόνια ο Πατρινός Γιάγκος Ραυτόπουλος (έχει σπουδάσει πολιτικός μηχανικός στο Πανεπιστήμιο Πατρών και είναι ερασιτέχνης κινηματογραφιστής) είχε γυρίσει με μηδαμινά σχεδόν μέσα μία ταινία ανάλογου επικού περιεχομένου που παρέπεμπε σε Κόναν ο βάρβαρος, με έντονο βέβαια το στοιχείο της παρωδίας, που είχε κάνει αίσθηση και είχε φτάσει να προβληθεί μέχρι και στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης, αποσπώντας πλέον έναν cult χαρακτήρα.