Ο «Πλούτος» του Αριστοφάνη όλη τη σεζόν στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης

Το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, στο πλαίσιο των παραστάσεων Αρχαίου Δράματος για τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, φιλοξενεί φέτος την παράσταση της ομάδας πείρα(γ)μα «ΠΛΟΥΤΟΣ» του Αριστοφάνη, βραβευμένη για την σκηνοθεσία της Αγγελικής Κασόλα με τον «Έπαινο Αρχαίου Δράματος 2012» της Ένωσης Κριτικών Θεάτρου και Μουσικής.  Η επίσημη πρεμιέρα πραγματοποιείται την Κυριακή 20 Οκτωβρίου και ώρα 9:00μμ, με είσοδο ελεύθερη για τους εκπαιδευτικούς, μετά από κράτηση στα τηλ: 211 71 57510, 6939-669.218.

Η παράσταση, η οποία έχει ήδη διανύσει μία εξαιρετικά επιτυχημένη πορεία τα τελευταία δύο χρόνια στην Αθήνα και την επαρχία, φέτος θα παίζεται όλη τη σαιζόν στο ΙΔΡΥΜΑ ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ για τα σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.  Έχει αποσπάσει ενθουσιώδεις κριτικές ως ένα «γνήσιο και ευρηματικό αριστοφανικό ανέβασμα με πρωτοποριακή ματιά», που προκαλεί συνάμα προβληματισμό και ευφορία στους θεατές, μέσα από τις ζωηρές ερμηνείες και το δυναμισμό των ηθοποιών, τους γοργούς ρυθμούς, το χιούμορ και τις πολλαπλές σκηνικές εκπλήξεις, καθώς και τις έμμεσες νύξεις και αναφορές της στην παρούσα κατάσταση της χώρας εν μέσω κρίσης, χωρίς να αλλοιώνει το πρωτότυπο κείμενο του Αριστοφάνη.

Οδοιπορικό

Ως μέρος του προγράμματος της ομάδας πείρα(γ)μα «θέατρο και κοινωνία» (community theater), ο «Πλούτος» επισκέφτηκε το καλοκαίρι του 2012 χωριά και κωμοπόλεις της Ελλάδας, εντάσσοντας μέσα στην παράσταση τις δημιουργικές δυνάμεις τοπικών καλλιτεχνών, χορευτών, μουσικών αλλά και μελών της Κοινότητας, κατόπιν κοινών θεατρικών εργαστηρίων που κατέληγαν σε πανηγυρική γιορτή.

Το καλοκαίρι του 2013, η ομάδα πείρα(γ)μα παρουσίασε και πάλι τον «Πλούτο», αυτή τη φορά με μέλη από τη θεατρική ομάδα «Αμαρύσσω» της Αμαρύνθου Εύβοιας, μετά από σύμπραξη και συνεργασία ενός χρόνου εργαστηριακής δουλειάς στην Κοινότητα. Δόθηκαν 5 παραστάσεις (συμπεριλαμβανομένων και 2 παραστάσεων στο Αρχαίο Θέατρο της Ερέτριας) που παρακολούθησαν πάνω από τρεις χιλιάδες θεατές.

Το Έργο

Ο «Πλούτος» γράφτηκε γύρω στο 388 π.Χ., όταν πλέον η Αθηναϊκή Δημοκρατία έχει παρακμάσει, και αποτελεί την τελευταία σωζόμενη κωμωδία του Αριστοφάνη.

Ο θεός Πλούτος είναι τυφλός, με αποτέλεσμα να πηγαίνει μόνο προς τους πονηρούς, τους άδικους και τους ανέντιμους, ενώ οι σοφοί, οι τίμιοι και οι εργατικοί υποφέρουν. Ο φτωχός πλην έντιμος αγρότης Χρεμύλος, μετά από χρησμό του Απόλλωνα, ακολουθεί τον τυφλό Πλούτο, τον βοηθάει να βρει και πάλι το φως του και τον πείθει από άδικος να καταστεί δίκαιος, αφού πρώτα εξορίσει μαζί με τον χορό την Πενία από τη σκηνή. Με την εκπλήρωση της ουτοπίας (θεραπείας) και την αποκατάσταση της δικαιοσύνης, ένα γαϊτανάκι από χαρακτηριστικούς τύπους παρελαύνει από τη σκηνή, είτε για να ευχαριστήσει τον θεό Πλούτο, είτε για να τον κατηγορήσει, με κομβική τη σκηνή του Συκοφάντη (το δεύτερο πρόσωπο που εξορίζει ο ποιητής από τη σκηνή) και το έργο καταλήγει εορταστικά από το προσωπικό όφελος στο συλλογικό, με την τοποθέτηση του Πλούτου στο θησαυροφυλάκιο της Πόλης για την ευημερία των πολιτών της...

Η παράσταση

Καθώς η «Πενία» και η συνεπακόλουθη καταστρατήγηση της ποιότητας στην ιδιωτική, κοινωνική αλλά και πολιτική ζωή μας, εξαπλώνεται σε όλη την Ευρώπη, σαρώνοντας και συκοφαντώντας τις κατακτήσεις ενός ανθρωπιστικού πολιτισμού κι απαιτώντας την εξαθλίωση και την υποδούλωση μας, η ομάδα πείρα(γ)μα αρνείται να καταπέσει σε κατάθλιψη, αντιστέκεται μέσα από τη δημιουργία και ανακαλύπτει στον Αριστοφάνη έναν δαιμόνιο σύμμαχο.  Μέσα από ένα λόγο δημοκρατικά αναρχικό, αλλά και λόγο ανθρώπινο, ο Αριστοφάνης επιμένει στην αναγκαιότητα της δικαιοσύνης και στη χαρά της ζωής ως ύψιστα αγαθά, καθώς και στην εορταστική διακωμώδηση κι εκδίωξη από σκηνής κάθε άδικης και ανέντιμης εξουσίας που τη «ζωή μας κυνηγά...».

Η παράσταση είναι αφιερωμένη στον σκηνογράφο του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου Τάσο Ζωγράφο, αγαπημένο φίλο και συνεργάτη της θεατρικής ομάδας πείρα(γ)μα, που η ομάδα είχε την ευτυχία να γνωρίσει και να αγαπήσει λίγο πριν φύγει από τη ζωή.