Ελλάδα Κοίτα τι Έκανες... "Εγέρθητω"!!!

Ο θυμός δεν υπήρξε ποτέ καλός σύμβουλος, ούτε στον έρωτα, ούτε στην...πολιτική. Σε ένα περιβάλλον γενικευμένου θυμού, είθισται να γεννιούνται και οι μεγαλύτεροι εφιάλτες.

Η επόμενη ημέρα της έκρηξης του θυμού μάλιστα, είναι  σχεδόν πάντα συνυφασμένη με την μετάνοια. Μόνο που το λάθος είναι πλέον πολύ δύσκολο- αν όχι αδύνατο- να διορθωθεί.

Η χώρα σήμερα το πρωί, δεν ξυπνησε με την αίσθηση της δικαίωσης μέσω της δημιουργικής επίθεσης που φέρνει μαζί της μια πολιτική άνοιξη, μια μεγάλη ανατροπή που γεννιέται με ουσιαστικά πολιτικά κριτήρια και με σαφείς πολιτικές επιταγές που μεταφράζονται σε ψήφους συνειδητοποιημένων πολιτών. Ξύπνησε με την αίσθηση του "κοίτα εγώ τι σου έκανα".

Και ξαφνικά, αφού...νίφτηκε και χτενίστηκε, αφού ήπιε και τον πρωινό της καφέ, άρχισε να αντιλαμβάνεται ότι κάποιες από τις επιλογές της πρηγούμενης μέρας, έμοιαζαν με το σπίτι του... τραγουδιστή του βίντεο κλιπ, όπου την παραμονή μπήκε μέσα η εκνευρισμένη γκόμενα- και τα έκανε μπίλιες, επειδή την...απάτησε.

Η αρχή αυτής της αίσθησης έγινε σαφώς με τα πρώτα πρωινά πλανα- επανάληψη της χθεσινοβραδινής κρυολουσίας της συνέντευξης Μιχαλολιάκου και εκείνου του και γραμματικώς τερατώδους "εγέρθητω", που ακόμη ακούω στα αυτιά μου να κουδουνίζει, και "σκιάζομαι".

Διότι μόνο η λέξη "σκιάχτηκα" μπορεί να περιγράψει το συναίσθημα που ένιωσαν οι Έλληνες τηλεθεατές βλέποντας χθες τον Πρόεδρο της "Χρυσής Αυγής", τον κάτοχο ενός περηφανούς 7% να προβαίνει σε  διάγγελμα- σχολιασμό του αποτελέσματος των εκλογών, σε τόνο τηλεσιγράφου, συγχαίροντας τα παιδιά με τις μαύρες μπλούζες (αλήθεια γιατί αυτή η στυλιστική εμμονή;), προειδοποιώντας μας με εκείνο το "ερχόμαστε" και δίνοντάς μας ένα δείγμα του τι σημαίνει αυτό, πετώντας έξω απο την συνέντευξη τους δημοσιογράφους που δεν  βάρεσαν προσοχή σερβίροντάς μας τη λογική ότι ο σεβασμός είναι κάτι που επιβάλλεται και δεν κατακτιέται.

Εναι σχεδόν βέβαιο ότι τώρα που ήρθαν στο φως όλοι αυτοί οι "προοδευτικοί" τύποι θα τύχουν και της αναλόγου αποτιμήσεως απο τους πολίτες, μεγάλη μερίδα των οποίων ούτε καν τους γνώριζαν παρά ταύτα τους έδωσαν ένα 7% έτσι για να τραβήξουν το αυτί όσων τους εκνεύρισαν και να αποδείξουν οτι η ωριμότητα πάει περίπατο  όταν σε πιάνουν τα νεύρα σου, ακόμη και αν είσαι χώρα που έχεις υποφέρει από τους ναζί, ή ακόμη χειρότερα αν είσαι τα Καλάβρυτα που έχουν καεί κιόλας...

Βουλή με νοσταλγούς των ναζί λοιπόν και μάλιστα με βουλευτές που θα επιλέξει ο ίδιος ο Μιχαλολιάκος - κατά δήλωσή του- και όχι ο λαός. Από που ακούστηκε τώρα να αποφασίζει ο λαός....

Τα ΜΜΕ φέρουν σίγουρα τη δική τους ευθυνη για το γεγονός ότι δεν φώτισαν προεκλογικά όλο αυτό το σκοτάδι, διότι δεν μετέφεραν  σκηνές απο τις συνάξεις  των ξυρισμένων κεφαλιών με τις δάδες, διότι δεν κατακεραύνωσαν τη λογική του παραλογισμού του κ. Μιχαλολιάκου.

Ορισμένα ΜΜΕ μάλιστα με τον τρόπο τους, σχεδόν βοήθησαν σκορπίζοντας έναν αέρα μυστηρίου γύρω απο αυτή την οργάνωση που θέλει να γίνει κόμμα.

Αυτό ήταν το πρώτο σοκ της κάλπης. Το άλλο έρχεται και φαίνεται να ακούει στο όνομα "ακυβερνησία".

Και ίσως αυτό να είναι το μεγαλύτερο σοκ που θα πάθουν οι πολίτες μιας χώρας που θέλουν μεν ευρωπαική πορεία και ευρώ, αλλά δεν θέλουν μνημόνιο και ίσως να μην έχουν κυβέρνηση για να οδηγήσει είτε στον ένα, είτε στον άλλο δρόμο.

Το σοκ του δρόμου που δεν υπάρχει, είναι χειρότερο και από το δρόμο τον στραβό.