Πάτρα: Περί κοινωνικού φαρμακείου ο λόγος

Με αφορμή τα όσα έγιναν και ειπώθηκαν και αφορούν στην οριακή ψήφιση του κανονισμού λειτουργίας του Κοινωνικού Φαρμακείου  από  το Δημοτικό μας  Συμβούλιο, θα ήθελα και εγώ ως εθελόντρια φαρμακοποιός αλλά και ως διαμερισματική σύμβουλος να καταθέσω τις απόψεις μου.

Αν και δεν έχω τα πρακτικά όλης της συζήτησης για το θέμα πραγματικά θλίβομαι με όσα διάβασα στον τύπο και αφορούν συγκεκριμένες τοποθετήσεις.

Θα προσπαθήσω να είμαι σύντομη και να πω επιγραμματικά τα εξής:

1)Το κοινωνικό φαρμακείο είναι μια εθελοντική προσπάθεια συγκεκριμένης κοινωνικής ομάδας και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αποτελεί  υποχρέωση της πολιτείας! Η πολιτεία, το κράτος δηλαδή, έχει υποχρέωση μέσω του υπουργείου υγείας να στηρίξει ένα ασφαλές  και σωστό σύστημα υγείας προς το πολίτη και για το οποίο θα κριθεί. Να θυμίσω εδώ ότι ο εθελοντισμός στην χώρα μας βρίσκεται σε πολύ χαμηλό ποσοστό.(0,1% του ΑΕΠ ενώ  σε άλλες χώρες φτάνει και το 5%).Αυτό λοιπόν θα μπορούσε  είναι ένα θέμα που θα έπρεπε να απασχολεί τον κ.Χασμάν  και όχι αν η πολιτεία πρέπει να φτιάξει το κοινωνικό φαρμακείο!

2)Η  διαχείριση του φαρμάκου στη χώρα μας διέπεται από συγκεκριμένη νομοθεσία και γίνεται από πτυχιούχους-αδειούχους φαρμακοποιούς και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να έχει λόγο ο Ιατρικός Σύλλογος!.Όσοι  λοιπόν προβάλλουν αντιρρήσεις ότι δήθεν αγνοήθηκαν ως ιδρυτές του Κοινωνικού Τομέα, αν είχαν κοινωνική ευαισθησία ας φρόντιζαν να ιδρύσουν ένα κοινωνικό ιατρείο.

3)Σε καμία περίπτωση το κοινωνικό φαρμακείο δεν μπορεί και δεν πρέπει να υποκαταστήσει την κοινωνική ασφάλιση. Δεν μπορεί να γίνει το συγχωροχάρτι της κυβέρνησης! Κάποιοι λοιπόν μεταξύ του ιατρείου τους και του γραφείου του κόμματος έχουν ξεχάσει ότι σε αυτή την πόλη ζουν και κάποιοι μετανάστες οι οποίοι καθημερινά καταλήγουν στα φαρμακεία μας για πρωτοβάθμια περίθαλψη. Και δεν είναι μόνο αυτοί. Υπάρχουν και συμπολίτες μας που για οικονομικούς λόγους δεν έχουν πληρώσει τις ασφαλιστικές τους εισφορές και η διαδικασία μετάβασής τους στην πρόνοια είναι χρονοβόρα. Στο διάστημα αυτό από  πού θα παίρνουν τα φάρμακα;

4)Και φτάνω στο εγχείρημα περί ρατσισμού! Αναφέρθηκα ήδη στις ομάδες ανθρώπων που θα μπορούν να προμηθεύονται τα φάρμακα από το κοινωνικό φαρμακείο. Θεωρώ αυτονόητους τους λόγους για τους οποίους αυτοί οι άνθρωποι δεν μπορούν να τα προμηθεύονται δωρεάν από τα ιδιωτικά φαρμακεία.

Και καταλήγω στο κορυφαίο εγχείρημα ,ότι δηλαδή θα έπρεπε το κοινωνικό φαρμακείο να ανήκει στον Κοινωνικό Οργανισμό και όχι στην Αντιδημαρχία Εθελοντισμού. Αναρωτιέμαι τι θα άλλαζε ως προς τον τελικό αποδέκτη της εθελοντικής αυτής προσπάθειας αν το κοινωνικό φαρμακείο ανήκε είτε στον οργανισμό είτε στην Αντιδημαρχία;

Στο σημείο αυτό θα ήθελα να ενημερώσω τους συμπολίτες μου ότι ενώ για το θέμα του κοινωνικού φαρμακείου, επικράτησε ένταση και το θέμα πέρασε οριακά από το Δημοτικό Συμβούλιο ,λίγες ημέρες πριν πέρασε ομόφωνα εισήγηση για την αντιμισθία των διαμερισματκών  συμβούλων. Τι  σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι ενώ η Ελλάδα χάνεται, κάποιοι, εκμεταλλευόμενοι το υπάρχον διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα προσπαθούν να

"τσοντάρουν", όπως οι ίδιοι ομολογούν ,στο εισόδημά τους ,ενώ οι απλοί πολίτες που δεν στρατολογήθηκαν σε κόμματα και παρατάξεις ,υπομένουν όλα αυτά τα δεινά χωρίς καμία ελπίδα σωτηρίας . Να ενημερώσω επίσης τους συμπολίτες μου ότι ο μισθός του προέδρου διαμερίσματος επί  Καποδίστρια έφτανε τα 700 ευρώ ,χώρια τις παραστάσεις  στα Δημοτικά Συμβούλια. Όσο για το έργο των διαμερισματικών το αφήνω στη κρίση των συμπολιτών μου. Το ψάρι βέβαια βρωμάει από το κεφάλι. Έτσι και στη βουλή. Ψηφίζονται ομόφωνα αντιμισθίες και χρηματοδοτήσεις κομμάτων. Αυτοί λοιπόν οι κομματικοί στρατοί που αναγάγουν σε παράγοντα με θέση ευθύνης το κάθε απαίδευτο ,επι 30 χρόνια εργάστηκαν για να οδηγήσουν τη χώρα στο γκρεμό. Σε αυτές λοιπόν τις δύσκολες στιγμές που όλοι είμαστε μουδιασμένοι μπροστά στην εξαθλίωση ,οι ίδιοι άνθρωποι ασκούν τις ίδιες πολιτικές σαν να μην καταλαβαίνουν τίποτα.

Σας ευχαριστώ

Με εκτίμηση

Σαλονικίδη-Τσολάκη Ξανθή