Στις 16 και 17 Νοεμβρίου στο Ιντεάλ η βραβευμένη ταινία ντοκιμαντέρ "Encardia,η πέτρα που χορεύει"

Μετά την Αθήνα όπου προβάλλεται στον κινηματογράφο Λαίς-Ταινιοθήκη της Ελλάδας, στο Γκάζι από την 1^η Νοεμβρίου, έρχεται και στην Πάτρα το διήμερο 16 και 17 Νοεμβρίου 2012 στις 21.30, στην αίθουσα του πολυχώρου Ιντεάλ της Αγίου Νικολάου το ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ «Εncardia, η πέτρα που χορεύει».

Πρόκειται για μία αξιόλογη ταινία ντοκιμαντέρ για τη γλώσσα, τη ποίηση και τη μουσική από τα Ελληνόφωνα Χωριά της Κάτω Ιταλίας, η οποία διακρίθηκε στο 14ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ της Θεσσαλονίκης 2012, την περασμένη άνοιξη.

Όπως σημειώνει ο 58χρονος σκηνοθέτης του φιλμ Άγγελος Κοβότσος, «εν αρχή ην η πέτρα η άγνωστη. Το Σαλέντο. Κάποιες γέρικες φωνές υπόκωφες μέσα απ' το κλειστό μπαούλο.  Οι λέξεις όμως κάτι θυμίζουν! Αααα ναι, το θ γίνεται τ και το λλ γίνεται ντ.

Έρχονται: Ταμπορέλλα, μπαγιάν, κιθάρες, κοντραμπάσα. Ο Κώστας, ο Βαγγέλης, ο Δημήτρης, η Γιάννα, ο Μιχάλης, η Κωνσταντίνα ....  η Αναστασία να κι η Ναταλία η μικρή οι φωνές ... Η κομπανία, παλιά-καινούργια, από τα βάθη της θάλασσας. Απ' τη μικρή Ελλάδα στη Μεγάλη. Θα συναντήσουν τον Ρομπέρτο, τη Σίντσια, την Έντσα, το Λουίτζι, το Ντανιέλε, τον παπού Τζιοβάνι και τη γιαγιά Αντζολίνα, το Ρόκο.

Όλοι μαζί ανοίγουν το μπαούλο για να ξεχυθούν τα αρώματα κι οι φωνές. Οι λέξεις θα λευτερωθούν, σπαραχτικές κι ερωτικές ... Κι η γλώσσα θα ταξιδέψει πάλι κι οι λέξεις θα γυρίσουν πίσω, στον τόπο που τις γέννησε, ίδιες μα όχι απαράλλαχτες ....

Η κάμερα χορεύει το χορό τους».

H ιδέα για την συγκεκριμένη ταινία όπως εξηγεί ο σκηνοθέτης και ο παραγωγός Γιώργος Πουλίδης, ήταν παλιά. «Το προσκλητήριο έγινε. Μαζεύτηκαν φίλοι αγαπημένοι παλιοί αλλά και καινούργιοι, ξεκινήσαμε προς μια Μη-terra. Ταξίδι για ταξιδιώτες και όχι για τουρίστες, με όλα τα συν και τα πλήν. Το παιδί – η ταινία «Encardia, η πέτρα που χορεύει»- που μεγάλωσε μέσα από αυτό το ταξίδι κρατάει στο πυρήνα του όλη τη περιπέτεια.

Μια περιπέτεια δυνατή και τρυφερή συγχρόνως όπως η γη και οι άνθρωποι του Salento. Ένα από τα τελευταία λόγια ενός βουρκωμένου θεατή «…ήταν σαν να πήγα στην εξοχή για ένα μήνα ….. και πήρα βαθιές, πολύ βαθιές  ανάσες…!!!!»

O Άγγελος Κοβότσος, όπως λέει ο Κώστας Κωσταντάτος από τους Encardia,  «κατάφερε μέσα σε 80 λεπτά (από υλικό συνολικά εκατό και πλέον ωρών) να δώσει το χρώμα και τον πλούτο που είχαμε μέσα στην ψυχή μας έπειτα από αμέτρητα ταξίδια στα χωριά της πεδιάδας του Σαλέντο.

Οκτώ χρόνια είναι αυτά. Ούτε πολλά ούτε λίγα. Οκτώ χρόνια γλέντια, αμέτρητα παιξίματα, καρδιοκτύπια, ήλιος, βροχές και θάλασσα, χοροί στα κτήματα κάτω απ' τις ελιές, νοσταλγίες και δάκρυα. Και μια γλώσσα που χάνεται.  Στα τραγούδια όμως αντέχει. Αντέχει και μας δονεί ακόμα».

Οι παραπάνω δηλώσεις είναι από τρισέλιδο αφιέρωμα που έκανε στην ταινία ο βιβλιοκριτικός Νίκος Μπακουνάκης στο Βήμα της Κυριακής.

Επίσης οι συντελεστές της ταινίας προτείνουν στο κοινό να σπεύσει και να δει το «Encardia η πέτρα που χορεύει» για να γνωρίσει το Ελληνικό συγκρότημα Encardia, που αναζητά και φέρνει στην επιφάνεια έναν ολόκληρο κόσμο που ασχολείται, εμπνέεται και αναδημιουργεί με εργαλείο τα Grico, την ελληνική διάλεκτο που μιλιέται ακόμη στη Κάτω Ιταλία. Επίσης για να ταξιδέψει και να γνωρίσει υπέροχους τόπους και ανθρώπους και να ακούσει σε πρωτότυπη εκδοχή μουσικές, φωνές και μελωδίες εξαίσιες.

Η ταινία αναμένεται να παρασύρει τους θεατές με τους ξέφρενους ρυθμούς του χορού της ταραντέλας αλλά και με την ποίηση της καθημερινής ζωής από τα Ελληνόφωνα χωριά της πεδιάδας του Σαλέντο, του πανέμορφου Ιταλικού Νότου.