Πάνω από 7.000 Πατρινοί στη συναυλία Αλεξίου και Γαλάνη -Δείτε ΦΩΤΟ ΚΑΙ ΒΙΝΤΕΟ και διαβάστε τις εντυπώσεις του thebest.gr

Η συναυλία στο στάδιο της Παναχαικής διάρκεσε δύο ώρες και δέκα λεπτά και έκλεισε με το πολυαγαπημένο κομμάτι, την «Τζαμάικα» του Μάνου Λοίζου

Μεγάλη ήταν η επιτυχία της συναυλίας που έδωσαν οι δύο ιδιαίτερα αγαπητές ερμηνεύτριες και τραγουδοποιοί Χάρις Αλεξίου και Δήμητρα Γαλάνη χθες Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου 2012 το βράδυ στο Γήπεδο της Παναχαικής στην Πάτρα. Η προσέλευση των θεατών ήταν αθρόα και σύμφωνα με τους υπεύθυνους του Διεθνούς Φεστιβάλ του Πολιτιστικού Οργανισμού του Δήμου Πατρέων ξεπέρασε τα 7.000 άτομα.

Όλο το αριστερό πέταλο των κερκίδων είχε γεμίσει ενώ στον αγωνιστικό χώρο είχαν τοποθετηθεί πλαστικές καρέκλες όπου επίσης κάθισε πολύς κόσμος. Η μόνη διαφορά ήταν ότι δεν έλειψαν τα μικροπροβλήματα και παρεξηγήσεις με τις καρέκλες καθώς σε πολλά σημεία οι εθελοντές και υπεύθυνοι ασφάλειας δεν επέτρεπαν στους θεατές να βάλουν τις καρέκλες και να καθίσουν προκειμένου να μην κλείνουν τους απαραίτητους διαδρόμους σε περίπτωση κάποιου ατυχήματος.

Πάντως γενικά υπήρχε καλή οργάνωση, τόσο στον έλεγχο των εισιτηρίων στην είσοδο όσο και μέσα στο γήπεδο με αρκετούς εθελοντές να συμβάλλουν ενώ έντονη ήταν και η παρουσία των ανδρών της ομάδας σεκιούριτι και του πληρώματος του Ερυθρού Σταυρού.

Είδαμε γνωστή εθελόντρια να βοηθά μία γηραιά κυρία με κινητικό πρόβλημα η οποία σε κάποια στιγμή έπρεπε να πάει στην τουαλέτα. Επίσης αξιοσημείωτο ήταν το γεγονός ότι η ηλικία του κοινού που πήγε να απολαύσει τη συναυλία ήταν από μικρά παιδιά μέχρι νεολαία, μεσήλικες και αρκετούς άνω των 70 ακόμα και των 80 χρονών αποδεικνύοντας το μεγάλο, ευρύ κοινό που αγαπάει και παρακολουθεί όλα αυτά τα χρόνια τη διαδρομή των δύο σημαντικών αυτών τραγουδιστριών.

Η συναυλία ξεκίνησε λίγο πριν τις 10 το βράδυ με την Χάρη Αλεξίου και τη Δήμητρα Γαλάνη παρέα στη σκηνή να ερμηνεύουν το κομμάτι του Νίκου Αντύπα και της Λίνας Νικολακοπούλου «Συναυλία» που περιέχει τον ενδεικτικό και τόσο επίκαιρο στίχο «μας φάγαν όλα μας τα χρήματα αλλά μας έμεινε η ροκιά». «Είμαστε στον αφαλό της γης, καλώς σας βρήκαμε, μας λείψατε» ήταν το καλωσόρισμα τους προς το κοινό που πέρασε καλά, τραγούδησε, ξεχάστηκε και χόρεψε.

Η Δήμητρα Γαλάνη αποδείχτηκε για άλλη μία φορά η πιο ομιλητική και επικοινωνιακή της παρέας αν και σιγοντάριζε και η Χαρούλα Αλεξίου ενώ σε κάποια στιγμή η μία είπε στην άλλη, «όταν είμαστε μαζί νιώθω σαν νάμαι σπίτι μου, σαν οικογένεια, είμαστε σαν αδελφάδες». Ανάμεσα στις δύο τραγουδίστριες που ανήκουν και στην ίδια γενιά ήταν ευδιάκριτη μία τρυφερότητα, εκτίμηση και αγάπη. Όπως χαρακτηριστικά είπε η Χάρις Αλεξίου σε ένα σημείο, «εγώ ξεκίνησα με τα λαικά, τα Σμυρνέικα και τα δημοτικά ενώ η Δήμητρα Γαλάνη με τον Χατζιδάκι, τον Δήμο Μούτση. Η μία παρακολουθούσε τη διαδρομή της άλλης, αγαπούσε και ζήλευε την άλλη. Τραγουδούσαμε στην Πλάκα, ζήσαμε πολλά ωραία πράγματα, μακάρι να νιώσετε όλη αυτή τη συγκίνηση και ευχαρίστησε που νιώθουμε κι εμείς στη σκηνή».

Οι δυο τους έκαναν και πλάκα όπως εκεί που έφεραν δύο σκαμνάκια στη σκηνή όπως παλιά τότε στην Πλάκα μόνο που πια λόγω των παραπανίσιων κιλών δεν χωράνε, όπως είπαν γελώντας. Στο πρώτο μέρος ερμήνευσαν τραγούδια της αρχικής περιόδου της καριέρας τους όπως την «Οδό Αριστοτέλους» του Γιάννη Σπανού, το «Μία καλημέρα είναι αυτή» του Μάνου Λοίζου και το «Συγνώμη που σε αγάπησα πολύ» του Γιώργου Χατζηνάσιου. Ωραία στιγμή ήταν και όταν ερμήνευσαν κομμάτια που έχουν υπογράψει ως συνθέτριες όπως τα αγαπημένα «Στερεότυπα μου» αλλά και τα «Δικαίωμα», «Το Χειροκρότημα» και «Τραβάω σκανδάλη», η Δ. Γαλάνη (έκανε και χιούμορ για τα τρία τελευταία που έχει δώσει και έχει κάνει επιτυχίες η Άλκηστις Πρωτοψάλτη λέγοντας ότι «εγώ τα έχω πει καλύτερα») και «Ως την άκρη του ουρανού σου», «Πανσέληνος» και «Το ταγκό της Νεφέλης», η Χάρις Αλεξίου.

Από τις πιο απογειωτικές στιγμές της συναυλίας ήταν σίγουρα όταν τραγούδησε η Δήμητρα Γαλάνη το «Ζω» του Γιώργου Χατζηνάσιου σε μία πιο μοντέρνα χορευτική εκτέλεση με πολλούς θεατές να σηκώνονται από τις θέσεις τους και να πλημμυρίζουν όρθιοι το σημείο μπροστά από τη σκηνή.

Επίσης χαμός έγινε όταν η Χάρις Αλεξίου είπε το «Ζήλεια μου» του Χρήστου Νικολόπουλου και το «Έλα στην παρέα μας φαντάρε» του Μάνου Λοίζου όπου αρκετοί σηκώθηκαν όρθιοι στις καρέκλες και στις κερκίδες και χόρευαν ενώ η καλύτερη στιγμή της Χαρούλας Αλεξίου ήταν όταν με παρότρυνση της Δήμητρας Γαλάνη είπε το υπέροχο ζειμπέκικο του Αντώνη Βαρδή «Απόψε θέλω να πιω». Το τελευταίο κομμάτι του κυρίως προγράμματος που διάρκεσε ακριβώς δύο ώρες, ήταν το «Δι’ευχών» του Νίκου Αντύπα ενώ μετά το μπιζάρισμα από το κοινό, οι δυο τραγουδίστριες ξαναβγήκαν και είπαν το «Όλα σε θυμίζουν» και το «Η Αγάπη είναι ζάλη», η Αλεξίου και τα «Σε όποιον αρέσουμε» και «Τα γαλάζια σου γράμματα», η Δήμητρα Γαλάνη. Οι δύο τραγουδίστριες έμειναν ιδιαίτερα ευχαριστημένες από την ολόθερμη υποδοχή που τους επιφύλαξε το Πατρινό κοινό ενώ δεν παρέλειψαν από σκηνής να ευχαριστήσουν και τον Πατρινό βολειμπωλίστα και πρόεδρο της ομάδας βόλει της Παναχαικής, επιχειρηματία, ιδιοκτήτη της καφετέριας Oro Antico, Νίκο Ρουμελιώτη που είχε αναλάβει τη διοργάνωση της συναυλίας σε συνεργασία και υπό την αιγίδα του Διεθνούς Φεστιβάλ Πάτρας.

Παρούσα στα παρασκήνια μάθαμε ότι ήταν και η Όλγα Παυλάτου από την εταιρεία Minos η οποία και είναι υπεύθυνη του μάνατζμεντ της Χαρούλας Αλεξίου. Εντυπωσιακοί ήταν και οι φωτισμοί της Ελευθερίας Ντεκώ, πολύ καλές οι ενορχηστρώσεις του Κώστα Παπαδούκα και του Γιώργου Ζαχαρίου όπως και όλη η ομάδα των μουσικών.

Ωστόσο πολλοί επισήμαναν την έλλειψη ενός βίντεο γουόλ για την πιο άνετη παρακολούθηση ιδίως από τις κερκίδες (πιθανόν λόγω κόστους). Έξω από το στάδιο όπως ήταν φυσικό είχαν στηθεί καντίνες και μικροπωλητές που πουλούσαν από σουβλάκια και αναψυκτικά μέχρι ζεστούς λουκουμάδες.

Γενικά επρόκειτο για μία γνήσια συναυλία με λαικό χρώμα και ευρεία απήχηση, με ωραία αγαπημένα, διαχρονικά τραγούδια (έλειψαν βέβαια και κάποια κομμάτια που δεν τα είπε η Χ. Αλεξίου όπως τη «Δημητρούλα» ή την «Ελένη» του Θάνου Μικρούτσικου). Επίσης το φινάλε της βραδιάς γράφτηκε με την «Τζαμάικα» του Μάνου Λοίζου από τον θρυλικό δίσκο «Τα τραγούδια της χθεσινής μέρας» που είχαν κάνει το 1981 η Δήμητρα Γαλάνη και η Χάρις Αλεξίου.

Πάντως όπως πολλοί έλεγαν φεύγοντας, θα μπορούσαν οι δύο τραγουδίστριες για να ευχαριστήσουν λίγο περισσότερο τον κόσμο να ξέφευγαν από το προγραμματισμένο πλαίσιο της συναυλίας και να τραγουδούσαν για ένα τουλάχιστον ακόμα τέταρτο της ώρας!