Σήμερα η 2η μέρα του τριήμερου αφιερώματος της Κοινο_Τοπίας στον Ατόμ Εγκογιάν

Η Εταιρεία Κοινωνικής Δράσης και Πολιτισμού Κοινο_Τοπία σε μια ευρύτερη συζήτηση με θέμα τον άνθρωπο, τη σχέση του με την τεχνολογία, τα media, την αλήθεια, το ψέμα, την αγάπη, το δίκαιο, την έλλειψη επικοινωνίας και προσαρμογής στην πραγματικότητα, την αποξένωση, και τόσα άλλα θέματα που αποτελούν τις εμμονές του κινηματογραφικού σύμπαντος –και όχι μόνο– του Ατόμ Εγκογιάν (Atom Egoyan) παρουσιάζει ένα τριήμερο αφιέρωμα στο σκηνοθέτη.

Οι  προβολές θα γίνουν στον πολυχώρο της Κοινο_Τοπίας, Μαιζώνος 139 και Παντανάσσης 4ος όροφος (έναντι Δημαρχιακού Μεγάρου) στην Πάτρα με ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΙΣΟΔΟ. Τη διοργάνωση του αφιερώματος και τη συζήτηση με το κοινό συντονίζουν οι Π. Καρώνης και Κ. Κυριακόπουλος.

Σάββατο 4 Φεβρουαρίου ADORETION στις 20.00

ΣΕΝΑΡΙΟ-ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Ατόμ Εγκογιάν, ΧΩΡΑ: Καναδάς 2008 ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 100΄

ΜΟΝΤΑΖ: Susan Shipton, ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Paul Sarossy ΜΟΥΣΙΚΗ: Mychael Danna

ΠΑΙΖΟΥΝ: Αρσινέ Χαντζιάν (Arsinée Khanjia), Ντέβον Μπόστικ (Devon Bostick), Σκοτ Σπίντμαν (Scott Speedman), Rachel Blanchard, Louca Tassone, Kenneth Welsh, Yuval Daniel, Jeremy Wright, κ.α.

Πολλοί  ισχυρίζονται πως το διαδίκτυο παρέχει  έναν καταπληκτικό τόπο γνώσεων, συλλογή πληροφοριών, γνωριμιών ανθρώπων που τους χωρίζουν τεράστιες αποστάσεις και τέλος πάντων ένα μέσο που ο άνθρωπος μπορεί να αξιοποιήσει προς όφελός του, αλλάζοντας προς το καλύτερο τη ζωή του. Καμιά αντίρρηση. Πάμε όμως να δούμε το νέο αυτό μέσο όπως ακριβώς είναι.

Θα  αρχίσουμε με τη διαπίστωση ότι κάθε νέα τεχνολογία έχει τα θετικά της  και τα αρνητικά της και όλα  κρίνονται από το πως τη χρησιμοποιούμε. Αρχικά πρέπει να τονιστεί η ανωνυμία του διαδικτύου, η κατάσταση δηλαδή κατά την οποία ο πάσα εις μπορεί να αναρτήσει ένα άρθρο μια πληροφορία, μια είδηση και να ισχυριστεί το οτιδήποτε. Χωρίς βιβλιογραφία διασταύρωση δηλαδή των στοιχείων με γραπτές πηγές, δεν είναι δυνατόν να συγκρίνεις να ελέγξεις και να τεκμηριώσεις το γραφόμενα αυτού του μέσου. Επιπλέον η ανωνυμία βοηθάει στην απρόσωπη επικοινωνία και επαφή φοβισμένων ανθρώπων. Αυτό έχει σα συνέπεια, οι τυχόν σχέσεις που θα αναπτυχθούν μέσω διαδικτύου να είναι σχέσεις αυτοαποκλεισμού και εγκλωβισμού στο χώρο της φαντασίωσης, να είναι εντελώς επιφανειακές να μη βασίζονται σε καμιά ανθρώπινη σχέση και επαφή και δεν κοστίζει σε τίποτα μια απότομη διακοπή τους. Και η επαφή των ανθρώπων που είναι; Εννοώ την καθημερινή επαφή, το άγγιγμα, το κοίταγμα στα μάτια, το χάδι, το να βλέπεις και να οσφραίνεσαι τον άλλο. Μήπως τελικά το διαδίκτυο αποξενώνει τους ανθρώπους χωρίς να επιτυγχάνει να τους φέρει πιο κοντά; Εξάλλου ένα άλλο που πρέπει να τονιστεί είναι η τυποποιημένη και κωδικοποιημένη γλώσσα που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι –κυρίως νέοι- στις μεταξύ τους επαφές στο χώρο του διαδυκτίου.

Στην  υπέροχη ταινία Adoration η οποία είναι η αφορμή για να γραφτεί το παρόν σημείωμα και να ξετυλιχτούν οι παραπάνω σκέψεις, ο Ατόμ Εγκογιάν μας αναπτύσσει την ιστορία ενός αγοριού που είναι μαθητής λυκείου και που ακολουθώντας την πρόταση της δασκάλας του στο μάθημα των γαλλικών για γραπτή εργασία με θέμα έναν τρομοκράτη, εφευρίσκει μια ιστορία όπου για τρομοκράτη-πρωταγωνιστή βάζει τον νεκρό σε αυτοκινητιστικό ατύχημα πατέρα του. Εν συνεχεία χρησιμοποιεί το διαδίκτυο και τους επισκέπτες του για το πόνημά του επιφέροντας σειρά ανατροπών.

Η σεναριακή πλοκή, είναι στην ουσία  η αφορμή για τον Εγκογιάν, που  εκπληκτικά συνδέει την ιστορία με την αναγκαιότητα της μνήμης που τόσο έχουμε ανάγκη, ειδικά σήμερα, στην ψηφιακή εποχή μας. Επιπλέον κοιτάζει την πολιτιστική κληρονομιά την ηθική της τρομοκρατίας και τους ανθρώπους χωρίς θρησκευτικές ετικέτες.

Ο Εγκογιάν, με αυτή την υπέροχη ταινία του έρχεται να μας θυμίσει πως τα μίντια διαμορφώνουν γνώμη και πως η επίδρασή τους με τις αλήθειες και τα ψέματα αλλά και με τη φαντασία τους έχουν παρασύρει τον άνθρωπο σε μια δίνη. Και εν τέλει το ιντερνέτ, το διαδίκτυο ή πείτε το όπως θέλετε, δε μπορεί σε καμιά περίπτωση να αντικαταστήσει τη μνήμη.