Όταν ο σακχαρώδης διαβήτης εμφανίζεται στην κύηση

Ο σακχαρώδης διαβήτης κύησης είναι η περίπτωση σύμφωνα με την οποία τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα αυξάνονται και ο μεταβολισμός διαταράσσεται με αποτέλεσμα την εμφάνιση του διαβήτη για πρώτη φορά κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Υπάρχουν φυσικά περιπτώσεις που ο διαβήτης προϋπάρχει της εγκυμοσύνης. Σε οποιαδήποτε από τις δύο περιπτώσεις κι αν ανήκει ο διαβήτης όμως είναι σημαντική η επίσκεψη στο γιατρό προκειμένου να υπάρχει έλεγχος και παρακολούθηση με τις κατάλληλες οδηγίες για την πρόληψη οποιαδήποτε επιπλοκής.

Μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης σακχαρώδη διαβήτη αντιμετωπίζουν γυναίκες αν υπάρχει αντίστοιχο ιστορικό κληρονομικότητας στην οικογένεια, αν εμφανίζεται σάκχαρο στα ούρα καθώς επίσης και γυναίκες που ανήκουν στην κατηγορία των παχύσαρκων ή έχουν ξεπεράσει τα 30 χρόνια. Γυναίκες που εμφάνισαν και σε προηγούμενη εγκυμοσύνη ή έτυχε να παρουσιάσουν αυξημένη αρτηριακή πίεση ανήκουν επίσης στις ομάδες αυξημένου κινδύνου εμφάνισης διαβήτη κύησης.

Η μακροσωμία είναι η επιπλοκή που μπορεί να προκληθεί αν δεν διαγνωστεί και αντιμετωπιστεί με την κατάλληλη θεραπεία έγκαιρα ο διαβήτης στην εγκυμοσύνη. Σε αυτές τις περιπτώσεις επειδή οι μητέρες έχουν υψηλό σάκχαρο και αυτό μεταφέρεται μέσα από τον πλακούντα στο έμβρυο το λίπος συσσωρεύεται στο σώμα του με αποτέλεσμα να γεννιέται με βάρος που ξεπερνά τα 4 χλγρ. Το αυξημένο μέγεθος μπορεί να προκαλέσει δυσκολίες στον τοκετό και πολλές φορές είναι η αιτία που επιλέγεται η καισαρική τομή προκειμένου να πραγματοποιηθεί ο τοκετός με την μεγαλύτερη δυνατή ασφάλεια. Πολύ συχνά οι περιπτώσεις των παιδιών αυτών εμφανίζουν στην εφηβεία παχυσαρκία.

Η διάγνωση του γίνεται συνήθως στον 6ο μήνα κύησης κατόπιν της διεξαγωγής της αντίστοιχης εξέτασης που ονομάζεται καμπύλη σακχάρου και η θεραπεία ορίζεται ανάλογα το περιστατικό.

 Το πρώτο βήμα είναι η χορήγηση ειδικού διαιτολογίου σύμφωνα με το σωματικό βάρος της εγκύου και φυσικά με τις ανάγκες της κύησης. Όλες οι γυναίκες που αντιμετωπίζουν διαβήτη στην κύηση είναι απαραίτητο να ακολουθούν συγκεκριμένη διατροφή προκειμένου να διατηρείται το σάκχαρο σε φυσιολογικά επίπεδα και να εξασφαλίζεται η καλή υγεία του εμβρύου.

Συνδυαστικά προτείνεται η σωματική άσκηση που βοηθάει στην καλή φυσική κατάσταση της εγκύου και του εμβρύου εφόσον φυσικά υπάρχουν οι κατάλληλες ιατρικές συνθήκες και δεν υπάρχει κάποια πιθανότητα βλάβης.

Αν ωστόσο οι φυσικοί τρόποι με την δίαιτα και την άσκηση δεν αποδώσουν και τα επίπεδα του σακχάρου είναι ανεξέλεγκτα θα χρειαστεί χορήγηση ινσουλίνης.

Τέλος είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι η πλειοψηφία των περιπτώσεων των γυναικών που εμφανίζουν διαβήτη κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης επανέρχεται μετά τον τοκετό στα φυσιολογικά επίπεδα σακχάρου χωρίς ο διαβήτης να αποτελεί μια μόνιμη πάθηση.