Εβαλε το «αλατοπίπερό της» στις όψεις του μεταναστευτικού
Με την … πολυμέτωπη σφραγίδα της πάντα «ανήσυχης» και δημιουργικής συμπολίτισσας Βικτωρίας Αγγελοπούλου, λογοτέχνιδας, δημιουργού της λέσχης ανάγνωσης «Ανθεία» και πρώην προέδρου της ΔΕΠΑΠ ανεβαίνει στο Επίκεντρο+ η παράσταση «Ευκαριστώ κυρία» από ντόπιο θίασο έμπειρων ερασιτεχνών ηθοποιών. Με γνωστή και πρωτοποριακή για την εποχή της σκηνοθετική θητεία στο καρναβαλικό θέατρο, η κ. Αγγελοπούλου πατάει στο σανίδι μετά από πολύ καιρό με αφορμή ένα συγκινητικό και επίκαιρο κείμενο για την ανοιχτή πληγή του μεταναστευτικού. Τη ρωτήσαμε σχετικά, με αφορμή την πρεμιέρα του σαββατόβραδου αλλά βέβαια μας μίλησε και για άλλα, περί τέχνης και πολιτικής.
-Τι σε κέντρισε στο έργο «Ευκαριστώ κυρία» και σε ξαναβλέπουμε πίσω από την κουίντα; Ο Τζίμης Πολίτης μας συστήνεται αυτή τη φορά μέσω της πένας του.
To κείμενο μου το έδωσε πέρυσι να το διαβάσω ο Τζίμης Πολίτης και ενθουσιάστηκα επειδή είναι ευαίσθητο, ανθρωπιστικό και με χιούμορ, αντικατοπτρίζοντας απόλυτα την ευγένεια της ψυχής του συγγραφέα του. Κοιτάζει κάτω από την ταμπέλα του μετανάστη, τον ίδιο τον άνθρωπο. Μου είπε λοιπόν ο Τζίμης «καν΄ το ό,τι θες». Εβαλα το … αλατοπίπερό μου στη σύνθεση, την προσαρμογή, την αισθητική και τους διαλόγους, απαίτησα τον πρώτο λόγο στο «κάστινγκ» και τώρα έχουμε πρεμιέρα. Θα πρέπει να πω πως η ιστορία γράφτηκε μετά από ένα αληθινό περιστατικό που διάβασε ο Τζίμης σε εφημερίδα, για έναν μετανάστη, που μπήκε σε ένα σπίτι, έφαγε και μετά περίμενε τους ιδιοκτήτες και την αστυνομία για να μπει φυλακή. Προτιμούσε να χάσει την ελευθερία του για να εξασφαλίσει καθημερινό φαγητό. Αρχικά αυτό έγινε ένα πεντάλεπτο θέαμα για το καρναβαλικό φεστιβάλ «Μώμος» και απέσπασε πρώτο βραβείο και μετά γράφτηκε ως κανονικό θεατρικό έργο.
-Ποιοι είναι οι κεντρικοί ήρωες και πώς αποδίδονται;
Τον κεντρικό ήρωα, έναν Αφγανό μετανάστη. ενσαρκώνει καταπληκτικά ο Νίκος Πραγιάννης, σηκώνει δηλαδή το μεγάλο βάρος του έργου. Είναι πολύ πειστικός και σαν εικόνα, καθώς για μένα τα πρόσωπα από μόνα τους μπορούν μεμιάς να μεταδώσουν συναίσθημα. Την κυρία που μπαίνει στο σπίτι της υποδύεται η Μαρία Μακρή. Ο Αφγανός εκπροσωπεί τον βασανισμένο και πονεμένο άνθρωπο, είναι δηλαδή μια φιγούρα που βλέπεις με τρυφερότητα. Εχουμε όμως και έναν άλλο τύπο πρόσφυγα, έναν Σύριο που κάνει ο Τζίμης Πολίτης, πιο μποέμ τύπο, που εκπροσωπεί την άλλη πλευρά του προσφυγικού. Όμως και στους πολίτες έχουμε τη δυσάρεστη όψη, δηλαδή από τη μια τη στοργική και φιλάνθρωπη κυρία με τη μητρική στάση και από την άλλη μια φανατική καρικατούρα που θυμίζει την εγχώρια πολιτική σκηνή με το πρόσωπο του Γιώργου Λογαρά. Ετσι φαίνεται και η διττή σχέση των Ελλήνων απέναντι στο πρόβλημα. Όλα διαδραματίζονται στη σημερινή Πάτρα, το έργο αρχίζει με ενημερωτική μετάδοση, ακούγονται οι φωνές των δημοσιογράφων Κώστα Φλαμή και Νατάσας Τραγουστή.
-Μιλάμε δηλαδή για καταγραφή των επικρατέστερων κοινωνικών τύπων στο μεταναστευτικό.
Εχουμε διάφορες ευρύτερες αναφορές και στη σύγχρονη ιστορία, αφού και οι έλληνες, αν πάμε πίσω στο χρόνο έγιναν μετανάστες, πρόσφυγες, άποικοι, οπότε δεν μπορούν να αντιμετωπίζουν το ζήτημα ως πρόβλημα των άλλων. Ακόμα και σήμερα άλλωστε λόγω της οικονομικής κρίσης, υπάρχουν ελληνες πολίτες ταλαιπωρημένοι και πάμφτωχοι που ψάχνουν ακόμα και τα σκουπίδια.
Η παράσταση στέκεται και στη διαφορετική πίστη, δηλαδή στο Μωάμεθ, καταλήγοντας στο συμπέρασμα: Εσύ Χριστός, εγώ Αλλάχ, όμως και οι δυο μας αχ και βαχ. Θίγεται δηλαδή ο θρησκευτικός φανατισμός ως αιτία για πολέμους και δυστυχίες.
-Ο θεατής θα ευθυμήσει ή θα τον θλίψει η ιστορία στο «Ευκαριστώ κυρία»;
Από την παράσταση φεύγεις χαμογελώντας αλλά σίγουρα δεν πρόκειται για κομεντί. Θα την χαρακτήριζα κοινωνικό χρονικό ή μια ποιητική καταγραφή της καθημερινής πραγματικότητας.
-Γιατί απέχεις τόσο καιρό από το πατρινό θέατρο;
Εχω σχεδόν δεκαετία να ασχοληθώ με το θέατρο. Μετά τις συνεργασίες μου με το Κομιτάτο και πιο πρόσφατα με τους «Ρεφενέ» θεώρησα πως δεν έχω να πω κάτι παραπάνω, δηλαδή πως επαναλαμβάνομαι. Είμαι τελειομανής. Κατάλαβα πως στο Καρναβάλι οι περισσότεροι θέλουν να κάνουν την πλάκα τους στη σκηνή, αντιμετωπίζουν το καρναβαλικό θέαμα πιο ανάλαφρα. Εγώ λόγω χαρακτήρα «τά’ δινα» όλα και τελικά αισθανόμουν πως πιέζω τον κόσμο. Στράφηκα λοιπόν αλλού. Στο γράψιμο ήμουν μόνη μου, οπότε δεν καταπίεζα κανέναν, ούτε δυσκόλευα τη ζωή κάποιου. Γενικότερα όμως πάντα ψάχνομαι και αναζητώ πράγματα. Ψάχνω μέσα μου και στον κόσμο γύρω μου για να αλλάζω επίπεδο όρασης της καθημερινότητας.
-Υπήρξες πρόεδρος της ΔΕΠΑΠ, έκανες ένα δυναμικό πέρασμα από τη διαχείριση στο πολιτιστικό και καρναβαλικό γίγνεσθαι μέσα από το Δήμο. Παρατηρώντας όσα συμβαίνουν σήμερα, σου λείπει εκείνη η εποχή, όταν δηλαδή είχες «λόγο» στα κοινά;
Δεν θα έλεγα πως μου λείπει εκείνη η εποχή στις σημερινές συνθήκες. Βλέπω πως όσα είχαν επιτευχθεί έγιναν επειδή είχα δίπλα μου καλούς συνεργάτες, με πολύ ταλέντο και μεράκι, σε όλους τους τομείς. Ετσι παρουσιάσαμε έργο. Οι θέσεις αυτές δυστυχώς είναι πολιτικές και εγώ δεν είμαι πολιτικός. Εγώ δεν μπορώ να πω ψέματα. Δεν μπορώ να επιβραβεύσω και να αποδεχθώ κάποιον αν δεν πιστεύω στις πράξεις του. Γι΄αυτό ήταν ευτυχής συγκυρία εκείνη η θέση, για να καταλάβω πως δεν ταιριάζω σε όλο αυτό, ούτε τελικά μου αρέσει.
*Συντελεστές: Κίνηση: Λίλα Μιαούλη-Σκηνικά: Βασίλης Ρουντζομάνης-Κατασκευές: Νίκος Αραβαντινός-Μαλλιώρης-Ήχοι-φωτισμοί-κονσόλα: Νίκος Γιατράκος. Οργάνωση: Ιλια Ράγκου. Παίζουν Γιώργος Λογαράς, Μαίρη Μακρή, Μάκης Νικολόπουλος, Τζίμης Πολίτης, Νίκος Πραγιάννης, Μιχάλης Στασινόπουλος.
*Παραστάσεις: 12-13/5 ώρα 9.15 μ.μ. Επίκεντρο+ (Νόρμαν 16 και Αγ. Διονυσίου)
Τιμή εισιτηρίου: είσοδος 10€, μειωμένο-ομαδικό: 8€
Κρατήσεις θέσεων στο: 2610 46 10 50
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr
