Η μητέρα, η ψυχίατρος, ο δολοφόνος, το έγκλημα
Στο Θέατρο «Γραμμές Τέχνης» της Πάτρας παρουσιάζεται η παράσταση «Frozen» της Bryony Lavery σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Λάσκαρη, για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων, κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:30 το βράδυ. Τρεις χαρακτήρες στη σκιά του πιο αποτρόπαιου εγκλήματος καλούνται να υπερβούν την ανθρώπινη φύση τους.
Το Frozen δεν είναι ένα ακόμα ψυχολογικό θρίλερ, δεν έχει σαν θέμα του έναν ακόμα παρανοϊκό δολοφόνο. Είναι η ιστορία δύο πολύ γενναίων γυναικών που ξεπερνάνε ό,τι χειρότερο μπορούσε να τους συμβεί. Είναι μια ιστορία για δύο ηρωικές γυναίκες. Ένα έργο για το κουράγιο των απλών ανθρώπων.
Η συγγραφέας Bryony Lavery ξέρει να εισάγει το χιούμορ ακόμη και σε θέματα σκοτεινά όπως οι κατά συρροήν δολοφόνοι και ο κανιβαλισμός.
Μέσα από το έργο καταρρίπτει ένα προς ένα κλισέ και στερεότυπα και θέτει ερωτήματα. Είμαστε όλοι εν δυνάμει δολοφόνοι; Πόσα πράγματα γνωρίζουμε για τις αιτίες που μας κάνουν βίαιους; Πόσα θέλουμε να μάθουμε για τις αιτίες αυτές; Μερικές φορές λειτουργούμε σαν να μην έχουμε την παραμικρή ιδέα για τους λόγους που κάνουν έναν άνθρωπο φονιά. Στη πραγματικότητα όμως γνωρίζουμε πολύ περισσότερα για το θέμα από όσα θα θέλαμε να παραδεχτούμε. Το να καταλάβεις, μερικές φορές σημαίνει και να συγχωρέσεις και στις μέρες μας οι περισσότεροι από εμάς δεν έχουμε καμία διάθεση για συγγνώμες. Όλοι γνωρίζουμε πως οι δολοφόνοι δεν γεννιούνται, κατασκευάζονται.
Οι πρωταγωνιστές της παράστασης μίλησαν στο thebest.gr για το ιδιαίτερο έργο αλλά και την παράσταση που κεντρίζει το ενδιαφέρον.
Της Κωνσταντίνας Τσίχλα
Δημήτρης Μαγκλάρας
Δυο λόγια για το έργο και τον ρόλο που υποδύεστε…
Το Frozen είναι ένα έργο της Βρετανίδας BryonyLavery, γραμμένο στα τέλη της δεκαετίας του 90. Μας μιλάει για την εξαφάνιση ενός παιδιού και την πορεία μέσα στο χρόνο της μητέρας της αλλά και του δολοφόνου της. Τους δύο αυτούς ανθρώπους "ενώνει" μία ψυχίατρος, η οποία μελετάει τις συμπεριφορές των κατά συρροή δολοφόνων.
Ο Ραλφ είναι ένας μοναχικός τύπος, γύρω στα 30. Αυτό που δεν ξέρει ο κόσμος γι αυτόν είναι ότι ευθύνεται για την απαγωγή, το βιασμό και το φόνο ενός αριθμού κοριτσιών, ανάμεσα στα οποία και το συγκεκριμένο παιδί στο οποίο αναφέρεται το έργο. Το έργο παρακολουθεί την πορεία του πριν και μετά τη σύλληψή του και επιχειρεί μέσω της ψυχιάτρου που τον παρακολουθεί να ρίξει φως στη συμπεριφορά του.
Ποια είναι τα μηνύματα που περνάει η παράσταση;
Η συγγραφέας έχει πει ότι το Frozen δεν είναι η ιστορία ενός ακόμα κατά συρροή δολοφόνου αλλά η ιστορία δύο γενναίων γυναικών που προσπαθούν να ξεπεράσουν ότι χειρότερο θα μπορούσε να τους συμβεί. Το Frozen θέτει ερωτήματα όπως: τι μπορεί να ευθύνεται για τη συμπεριφορά ενός κατά συρροή δολοφόνου; Γνωρίζουμε; Ή, ακόμα περισσότερο, θέλουμε να μάθουμε; Η κατανόηση σημαίνει και συγχώρεση; Μπορεί μία μάνα να συγχωρέσει το δολοφόνο του παιδιού της;
Πώς θα την χαρακτηρίζατε με τρεις λέξεις;
Μου είναι πολύ δύσκολο να χαρακτηρίσω την παράστασή μας με τρεις λέξεις. Για το έργο, θα δανειστώ την κριτική των Times που με εκφράζει απόλυτα: “Ένα σπουδαίο έργο... συναρπαστικό και βαθύτατα ανθρώπινο”.
Δημήτρης Μαγκλάρας
Δυο λόγια για το έργο και τον ρόλο που υποδύεστε…
Το Frozen είναι ένα έργο της Βρετανίδας Bryony Lavery, γραμμένο στα τέλη της δεκαετίας του 90. Μας μιλάει για την εξαφάνιση ενός παιδιού και την πορεία μέσα στο χρόνο της μητέρας της αλλά και του δολοφόνου της. Τους δύο αυτούς ανθρώπους "ενώνει" μία ψυχίατρος, η οποία μελετάει τις συμπεριφορές των κατά συρροή δολοφόνων.
Ο Ραλφ είναι ένας μοναχικός τύπος, γύρω στα 30. Αυτό που δεν ξέρει ο κόσμος γι αυτόν είναι ότι ευθύνεται για την απαγωγή, το βιασμό και το φόνο ενός αριθμού κοριτσιών, ανάμεσα στα οποία και το συγκεκριμένο παιδί στο οποίο αναφέρεται το έργο. Το έργο παρακολουθεί την πορεία του πριν και μετά τη σύλληψή του και επιχειρεί μέσω της ψυχιάτρου που τον παρακολουθεί να ρίξει φως στη συμπεριφορά του.
Ποια είναι τα μηνύματα που περνάει η παράσταση;
Η συγγραφέας έχει πει ότι το Frozen δεν είναι η ιστορία ενός ακόμα κατά συρροή δολοφόνου αλλά η ιστορία δύο γενναίων γυναικών που προσπαθούν να ξεπεράσουν ότι χειρότερο θα μπορούσε να τους συμβεί. Το Frozen θέτει ερωτήματα όπως: τι μπορεί να ευθύνεται για τη συμπεριφορά ενός κατά συρροή δολοφόνου; Γνωρίζουμε; Ή, ακόμα περισσότερο, θέλουμε να μάθουμε; Η κατανόηση σημαίνει και συγχώρεση; Μπορεί μία μάνα να συγχωρέσει το δολοφόνο του παιδιού της;
Πώς θα την χαρακτηρίζατε με τρεις λέξεις;
Μου είναι πολύ δύσκολο να χαρακτηρίσω την παράστασή μας με τρεις λέξεις. Για το έργο, θα δανειστώ την κριτική των Times που με εκφράζει απόλυτα: “Ένα σπουδαίο έργο... συναρπαστικό και βαθύτατα ανθρώπινο”.
Κατερίνα Δημάτη
Δυο λόγια για το έργο και τον ρόλο που υποδύεστε…
Το Frozen είναι ένα έργο που θίγει ένα πολύ δύσκολο κοινωνικά θέμα, αλλά γραμμένο με πάρα πολύ προσοχή και σεβασμό από τη συγγραφέα. Αυτό είναι που το κάνει τόσο ξεχωριστό και σπουδαίο. Γιατί ενώ φαίνεται να μιλά για ένα αποτρόπαιο έγκλημα εκεί που δίνει τελικά το βάρος της είναι στη δύναμη της ανθρώπινης φύσης να ξεπερνά ακόμη και πράγματα που είναι αβάσταχτα. Για μένα σε μια τέτοια εποχή με χαροποιεί πολύ που μπορώ μέσω της τέχνης μου να μιλάω για αυτή τη δύναμη!
Ο ρόλος που υποδύομαι πρόκειται για μια γυναίκα που έχει τρομερό πάθος για τη δουλειά της και έχει αφιερώσει τα πάντα σ αυτή. Ακόμη και αν το τίμημα είναι να ζει μόνη. Είναι μια ψυχίατρος που μέσω της επιστήμης της προσπαθεί να δώσει απαντήσεις στις πιο αποτρόπαιες και απάνθρωπες πράξεις που έχουν διαπράξει στυγνοί εγκληματίες, ενώ ταυτόχρονα έχει να αντιμετωπίσει δικές τις σκοτεινές πτυχές και την καταπίεση που νιώθει μέσα στον πολιτισμένο κόσμο. Μια γυναίκα μόνη, φοβισμένη αλλά με θάρρος. Καταβεβλημένη αλλά δυνατή.
Ποια είναι τα συναισθήματα που αφήνει η παράσταση στον θεατή;
Η παράστασή μας αγγίζει ένα θέμα που είναι κοινωνικά εύφλεκτο. Οπότε θεωρώ ότι είναι πολύ προσωπικό για τον καθένα πως θα νιώσει στο τέλος της παράστασης. Τα συναισθήματα που κυριαρχούν είναι νομίζω ανάμεικτα τόσο στους θεατές όσο και σε εμάς τους ίδιους. Πολλές φορές θεατές μετά την παράσταση μας ρωτάνε πως νιώθουμε εμείς μετά από όλο αυτό που δημιουργείται σαν κατάσταση στην σκηνή και πιστεύω ότι ίσως να είναι και μια προσπάθειά τους να βοηθήσουν τον εαυτό τους να αναγνωρίσουν το συναίσθημά τους. Μπορεί να φαίνεται παράξενο αλλά πολλές φορές νιώθουμε πράγματα που μας είναι ξένα με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να δώσουμε όνομα σ αυτό που νιώθουμε. Σε πολλούς θεατές μας ,συμβαίνει αυτό, γιατί μπορεί η συγγραφέας να μην δικαιολογεί τον παιδεραστή αλλά αναδύει πράγματα για εγκληματίες που ποτέ κανείς μας δεν μπήκε στη διαδικασία να μάθει ή να σκεφτεί και αυτό είναι ξένο.
Ποιο είναι το πιο «ξεχωριστό» σχόλιο που σας έχει γίνει για την παράσταση;
Συνήθως τα πιο έντονα φορτισμένα σχόλια γίνονται από τους γονείς. Θυμάμαι έναν πατέρα που μου είπε «Συγγνώμη, πρέπει να φύγω γιατί έχω πολλά να σκεφτώ απόψε». Είχα γελάσει θυμάμαι αλλά όταν έφυγε ένιωσα πολύ άμορφα που του δημιουργήθηκε η ανάγκη της σκέψης.
Λωρίνα Χατζημανώλη
Δυο λόγια για το έργο και τον ρόλο που υποδύεστε…
Το θεατρικό έργο Frozen της Bryony Lavery φέρνει κοντά μας τρεις χαρακτήρες άκρως διαφορετικούς: μία μητέρα που έχει χάσει το παιδί της, μία ψυχίατρο που μελετάει τους παράγοντες της βίας σε ακραία περιστατικά και έναν κατά συρροή δολοφόνο. Τρεις διαδρομές που θα συναντηθούν στην σκιά του χειρότερου εγκλήματος. Τρεις ζωές που παλεύουν να βγούνε από τον πάγο όπου είναι εγκλωβισμένες η ψυχή τους και η ικανότητα τους να αγαπήσουν τον εαυτό τους και τους άλλους.
Θεωρώ πως η Bryony Lavery έχει καταφέρει κάτι πολύ δύσκολο: δεν παίρνει το μέρος κανενός και αντί να δικαιολογεί, αποκαλύπτει τον ψυχισμό και των τριών χαρακτήρων με εξαιρετικό σεβασμό και σπάνια οξυδέρκεια. Μέσω ακραίων καταστάσεων μας υπενθυμίζει πως πάντα εμείς σμιλεύουμε την κοινωνία μας.
Η Νάνσυ Σίρλεϊ είναι μητέρα δύο κοριτσιών. Θα μπορούσε να είναι οποιαδήποτε μητέρα. Θα χάσει το ένα από τα δύο της παιδιά με τον χειρότερο τρόπο. Τότε ξεκινάει γι αυτήν ένα μεγάλο ταξίδι με πολλά σταυροδρόμια, δοκιμασίες και ερωτήματα. Έρχεται αντιμέτωπη με πολύ σοβαρά ζητήματα : πότε από θύμα κινδυνεύουμε να γίνουμε θύτης; Πόσες δικαιολογίες έχουμε το δικαίωμα να αντλήσουμε από τα παθήματα μας; Πώς μπορούμε να βγούμε από τον πάγο; Πόση δύναμη έχει ένας άνθρωπος; Πόση δύναμη έχει η βούλησή μας;
Τι είναι αυτό που κάνει την παράσταση να ξεχωρίζει.; Έχει αποσπάσει εξαιρετικές κριτικές…
Είμαι της άποψης πως η σκηνοθεσία του Βαγγέλη Λάσκαρη αναδεικνύει εξαιρετικά τίμια την ευφυΐα αυτού του έργου. Και νομίζω πως αυτή είναι η λέξη-κλειδί: Τιμιότητα. Τόσο ως προς την ανάγνωση του έργου που δίνεται όσο και προς την ίδια την ανθρώπινη φύση. Σημαίνον στοιχείο όταν διαπραγματεύεσαι την ανθρώπινη οδύνη και δύναμη και θέλεις να το μεταδώσεις σε ένα κοινό.
Επίσης η χρήση του live βίντεο στην διάρκεια της παράστασης όπως και η αφαιρετική σκηνογραφία επιτρέπουν την απόλυτη εστίαση και διείσδυση στους χαρακτήρες του έργου.
Τέλος είναι μία παράσταση που στήθηκε με πολλή αγάπη απ'όλους τους συντελεστές, από την αρχή ως το τέλος.... και νομίζω πως αυτό φαίνεται.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Συγγραφέας: Βryony Lavery
Μετάφραση: Λουκία Τζαννίδου
Σκηνοθεσία: Βαγγέλης Λάσκαρης
Επιμέλεια σκηνικών και κουστουμιών : Γίωργος Λιντζέρης
Σχεδιασμός Φωτισμών:
Φωτογραφίες: Κατερίνα Λιακοπούλου και Γιάννης Κυλπάσης
Video Teaser: Θοδωρής Θεοδώρου
Παραγωγή: GG Events
ΔΙΑΝΟΜΗ:
ΑΓΚΝΕΘΑ: Κατερίνα Δημάτη
ΝΑΝΣΥ : Λωρίνα Χατζημανώλη
ΡΑΛΦ: Δημήτρης Μαγκλάρας
Τη φωνή του χαρίζει στην παράσταση ο Μπάμπης Χατζηδάκης.
Ευχαριστίες απευθύνονται για την πολύτιμη βοήθεια τους, στους Δημήτρη Καρατζιά, Μάνο Αντωνιάδη, Άννα Ρεμούνδου, Κατερίνα Πολυχρονοπούλου, Εύα Πίσια και Τόνια Αβδελοπούλου.
ΗΜΕΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ:
Δευτέρα και Τρίτη : 21:30
ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 70 λεπτά.
ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
Κανονικό: 10 ευρώ
Μειωμένο (φοιτητικό, ανέργων, άνω των 65): 8 ευρώ.
Γραμμές Τέχνης
Μαιζώνος 271, Πάτρα
Τηλ. Κρατήσεων 694 475 1079.
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr
