Η Οργή

Δεν είμαι εγώ, σπορά ηρώων, ο πλαστουργός νέας ζωής

Εγώ είμαι τέκνο της ανάγκης, εγω είμαι τέκνο της ΟΡΓΗΣ

Δεν έχω, στάλα θείο πνεύμα, να σώσω, ‘σένα που πεινάς

Μα, ξέρω τι θα πει  αγώνας, και με αυτόν, ότι θα φας

Δεν ζω, μ’ εικόνες  φαντασίας, με του μυαλού συλλογισμούς

Μα, νοιώθω ΟΡΓΗ –θυμό – μανία , θύμα στους εξευτελισμούς

Δεν έχω λόγια να σου τάξω ,δεν είμαι εγώ δημαγωγός

Μα, ξέρω στο κάθε σου αγώνα, δίπλα σου να ’μαι αρωγός

Δεν ξέρω νανουρίσματα, και λόγια για  στοργή

Μα ξέρω την διέξοδο, σε κάθε σου ΟΡΓΗ

Την ΨΗΦΟ κράτα στο’ να χέρι, ψάξε τον ένοχο να βρεις

Και να ‘σαι σίγουρος στο τέλος, θα είσαι εσύ ο ΝΙΚΗΤΗΣ

Δεν είναι ψήφος, είναι βόλι, σ’ αυτούς που σε αυτοκτονούν

Σ’ αυτούς που χρόνια σε εμπαίζουν, την ψήφο σου να αποσπούν

Δεν είναι ψήφος, είναι βόλι, στα μέτρα τους ακύρωση

ΤΩΡΑ μονάχα ένας δρόμος Η ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ

Μαρία Τζίμη – Παρασκευάκου

Υποψήφια Δημ.  Σύμβουλος Πύργου