Ο Πυργιώτης Ζακ Φάμελλος «έφυγε» πρόωρα σε τροχαίο- «Έσβησε» ένα ταλέντο της ηλεκτρονικής μουσικής

Θλίψη έχει προκαλέσει τόσο στην τοπική κοινωνία του Πύργου, όσο και τους κόλπους της ηλεκτρονικής μουσικής και της νυχτερινής διασκέδασης της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης (και όχι μόνο), η απώλεια του Ζακ (Ζαχαρία) Φάμελλου.

Το τραγικό δυστύχημα συνέβη περίπου στη μια τα ξημερώματα της Πέμπτης στην διασταύρωση της Λεωφόρου Βουλιαγμένης με την οδό Ανδρέα Παπανδρέου.

Ένα αυτοκίνητο υπό συνθήκες που ερευνώνται από την Τροχαία, συγκρούστηκε με τη μοτοσικλέτα που οδηγούσε ο 38χρονος Ζακ. Ο τραυματισμός του ήταν βαρύς, τον παρέλαβε ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ και τον μετέφερε στο κοντινό στη Γλυφάδα, νοσοκομείο “Ασκληπιείο Βούλας”. Εκεί παρά τις προσπάθειες των γιατρών κατέληξε.

Για τις συνθήκες του ατυχήματος η Αστυνομία εξετάζει τις μαρτυρίες αυτοπτών μαρτύρων.

Το εξειδικευμένο στο χώρο της μουσικής portal avopolis.gr, αναφερόμενο στον Ζακ Φάμελλο, γράφει ότι υπήρξε μια ξεχωριστή, δημιουργική παρουσία στην ελληνική ηλεκτρονική σκηνή. DJ επί σειρά ετών, με εμφανίσεις σε αναγνωρισμένους χώρους της Αθήνας και ολόκληρης της χώρας, αλλά και συνθέτης με προσωπικές κυκλοφορίες στην Ελλάδα και το εξωτερικό, συνδύαζε την αγάπη του για τη μουσική με την τεχνική του κατάρτιση ως ηλεκτρονικός μηχανικός.
Για τους ανθρώπους της σκηνής ήταν ένας μάστορας των ατμοσφαιρικών balearic αποχρώσεων, ένας αφοσιωμένος σκαπανέας του italodisco, ένας δημιουργός που αγαπούσε τις υφές των synths των 80s και τα αναγέννησε με προσωπικό ύφος.

Το remix του στο κομμάτι του Μιχάλη Ρακιντζή, "Δεν Πιστεύω", με τη συμμετοχή της Ελένης Δήμου, του άνοιξε τις πόρτες του εξωτερικού μέσω της ISIGUDERecs. Το maxi single του ταξίδεψε από την Αμερική έως την Ιαπωνία, ενώ οι εξαιρετικές κριτικές από τη Juno Records και τη Phonica Records για το τελευταίο του remix, που αναβίωσε με ευαισθησία την Αρλέτα του ’90, (Το μπαρ το ναυάγιο) επιβεβαίωσαν την ανοδική του πορεία και άφησαν μεγάλες προσδοκίες για το μέλλον του.

Όσοι τον γνώρισαν κάνουν λόγο για έναν καλλιτέχνη με βαθιά γνώση της αναλογικής κουλτούρας, χιούμορ, ευγένεια και πάθος για το συλλογικό βίωμα της νύχτας. Τον θυμούνται να μιλά με ενθουσιασμό για τα ελληνικά δεδομένα, την αθηναϊκή καθημερινότητα, με εκείνη τη γήινη αμεσότητα που τον χαρακτήριζε.

Η απώλειά του αφήνει ένα μεγάλο κενό. Ο Zaq ήταν από εκείνους τους δημιουργούς που δεν επιδίωκαν φασαρία, αλλά άφηναν πίσω τους έργο. Ένα έργο που τώρα γίνεται μνήμη, και μάλιστα πολύτιμη.

Πίσω στον Πύργο, η θλίψη είναι μεγάλη για τους ανθρώπους που τον γνώρισαν, συναναστράφηκαν μαζί του, “ταξίδεψαν” με τις μουσικές του, είχαν κοινά βιώματα στην παραλία της Σπιάντζας, όπως γράφει το ilialive.gr.

Την ιδιαίτερη επαφή του με την μουσική, κατέθεσε και στο “Κολωνάκι” των Κρουνών, φιλοξενούμενος του εμπνευστή Ανδρέα Κοπτερίδη, που τον αποχαιρέτησε μέσω των social media.

Ένας ευγενής, ευαίσθητος καλλιτέχνης, γνώστης της ηλεκτρονικής μουσικής, ένας παθιασμένος δημιουργός, “έφυγε” πρόωρα.