Το προπατορικό αμάρτημα του Κασσελάκη και οι ‘’πορφυρογέννητοι’’ της Αριστεράς

Μόλις πριν από λίγες μέρες ένα αρκετά αισιόδοξο μήνυμα εκπέμφθηκε από μια σημαντική μερίδα των Ελλήνων πολιτών, οι οποίοι, κόντρα σε διαμορφωμένες καταστάσεις, σε ‘’οικόσημα’’ γόνων της ‘’Αγίας Οικογένειας’’ που κυβερνά την Ελλάδα και σε εξομολογημένες φιλοδοξίες απόλυτης ‘’γαλάζιας’’ επικυριαρχίας, πίκραναν τους εκλεκτούς του Πρωθυπουργού, με τους οποίους στην τελική προεκλογική ευθεία ο Κυρ. Μητσοτάκης συμβάδιζε αλά μπρατσέτα, έστω κι αν μετά το αναπάντεχο στραπάτσο για την ήττα τους ευθύνονται αποκλειστικά οι ίδιοι και ο μεγάλος μας ηγέτης ‘’νίπτει τας χείρας του’’.

Δεκάδες χιλιάδες πολίτες, λοιπόν -έστω εκείνοι που δεν αθροίστηκαν στα ολοένα και πιο θηριώδη ποσοστά της αποχής- βροντοφώναξαν ένα μεγαλοπρεπές ‘’basta’’ στην ολοφάνερη πια διάθεση του κ. Μητσοτάκη να ελέγξει όλους τους ‘’αρμούς της εξουσίας’’ (για να θυμηθούμε και την αμαρτωλή φράση που αρεσκόταν να καταλογίζει στο μεγάλο του αντίπαλο, τον Αλέξη Τσίπρα).

Κι ενώ η πρόσφατη αυτή ελπιδοφόρα εξέλιξη (που προέκυψε σε κάποιες περιπτώσεις από τη συσπείρωση δημοκρατικών και προοδευτικών πολιτών και σε άλλες απλώς από την εύλογη αντίδραση όσων δεν νοούν να δώσουν ‘’λευκή επιταγή’’ στον ηγεμόνα, παραδίδοντάς του ολοκληρωτικά, εκτός από την κυβέρνηση, και τα… κλειδιά της Αυτοδιοίκησης ανά την επικράτεια) θα έπρεπε να πυροδοτήσει έναν οργασμό ζυμώσεων για το πώς θα μπορούσε να αξιοποιηθεί η συγκυρία, ούτως ώστε να συστρατευτούν οι πιο ζωογόνες δυνάμεις της ελληνικής κοινωνίας, προκειμένου να ξημερώσει μια καλύτερη μέρα γι’ αυτούς που κάποτε περιγράφαμε ως μη προνομιούχους, τι παρατηρούμε να επικρατεί τις τελευταίες μέρες στο πολιτικό σκηνικό;

Μια ακατάσχετη ‘’ανθρωποφαγία’’ στο ΣΥΡΙΖΑ, όπου τα ‘’στρατόπεδα’’ συνεχίζουν τις… αιματηρές μάχες, λες και δεν έγιναν εκλογές με ξεκάθαρο νικητή πριν από ένα μόλις μήνα.

Στελέχη με μακρά ιστορία στους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες, αδυνατώντας να συνέλθουν από το σοκ της εκλογής Κασσελάκη, μοιάζουν να έχουν πλήρως λησμονήσει εναντίον ποίου οφείλουν να ξοδεύουν τα πυρομαχικά τους, έχοντας πιάσει στασίδι στα ίδια εκείνα ΜΜΕ που θεωρούσαν μέχρι πριν από λίγες μέρες θανάσιμους εχθρούς τους και ‘’από φυλακής πρωίας άχρι νυκτός’’ ξιφουλκούν κατά της νέας ηγεσίας, σέρνοντάς της τα εξ αμάξης!

Κι εδώ θα μπορούσε κανείς καλόπιστα ν’ αναρωτηθεί: Πότε ακριβώς ανακάλυψαν τι μέρος του λόγου είναι αυτός ο… τρισκατάρατος Κασσελάκης; Όταν τον τοποθετούσε ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης του χώρου, Αλέξης Τσίπρας, στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας ήταν καλός και άγιος και άρχισε να μας… βρομάει όταν έθεσε υποψηφιότητα;

Όταν με μεγάλη πλειοψηφία τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ διαμόρφωναν τις συνθήκες και τους όρους του εκλογικού παιχνιδιού όλα ήταν καλά καμωμένα και τώρα, κατόπιν εορτής και αφού, με βάση ακριβώς αυτούς τους κανόνες, που συνομολόγησαν άλλοι κι όχι ο Κασσελάκης, προέκυψε το εκλογικό αποτέλεσμα που προέκυψε θυμήθηκαν να κάνουν την αριστερή τους επανάσταση;

Δεν θέλω να κάνω προσωπική αναφορά σε μεγαλοστελέχη, διότι τα τιμώ όλα για τη διαδρομή και τους αγώνες τους, αλλά μήπως καταντά λίγο προκλητικό να καταλογίζουν στον Κασσελάκη ελλιπή αριστεροσύνη κάποιοι σύντροφοί του με όχι λιγότερο παχυλές τσέπες από τον ίδιο;

Αφήστε δε που εσχάτως είχαμε και το… κερασάκι στην τούρτα. Επιφανείς δημοσιογράφοι της Αριστεράς, που κυριολεκτικά χαιρόσουν ν’ απολαμβάνεις την ερευνητική και αποκαλυπτική τους δημοσιογραφία, αναλώνουν πλέον την ικμάδα και την ενεργητικότητά τους στο πώς θ’ αποδομήσουν μια ώρα αρχύτερα αυτόν που εξέλεξαν μόλις προ μηνός πρόεδρο τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς να ζητήσουν την… άδεια της κομματικής νομενκλατούρας και των ‘’πορτιέρηδων’’ της αριστεροφροσύνης.

Έτσι, κοντά στ’ άλλα, ανακάλυψαν και το… προπατορικό αμάρτημα του Κασσελάκη: δημοσιευμένες απόψεις του σε ομογενειακό μέσο των ΗΠΑ, σχεόν μόλις είχε αποφοιτήσει από το… Λύκειο, που δεν συνάδουν με αυτές αριστερού ηγέτη.

Κι αν, άραγε, ο Κασσελάκης ακολούθησε αντίθετη διαδρομή από αυτή άλλων πολιτικών στελεχών, που ξεκίνησαν από γραμματείς της ΚΝΕ και κατέληξαν ‘’δεξιά χέρια’’ του Μητσοτάκη;

Δεν τους νοιάζει! Αρκεί, φαίνεται, για την καταδίκη του που δεν ανήκει στη συνομοταξία των ‘’πορφυρογέννητων της Αριστεράς’’, αυτών, δηλαδή, που γεννήθηκαν σε δωμάτια με πορφυρά λάβαρα και δεν καταδέχονται να εισέλθουν στο ιερό οι αμύητοι.

Πόσο μάλλον αν έχουμε προσεχώς και καμιά… σπουδαιότερη αποκάλυψη. Φανταστείτε, δηλαδή, η ερευνητική δημοσιογραφία ν’ ανακαλύψει -ρωτώντας ασφαλώς τον μπαμπά του- ότι ως μωρό ο Κασσελάκης μπουσουλούσε προς τα δεξιά, αντί να έχει την ενδεδειγμένη αριστερή κλίση!!!

‘’Έτσι είναι, αν έτσι νομίζετε’’, αγαπητοί, για να θυμηθούμε και τον Πιραντέλο. Μην απορήσετε, όμως, αν, με τούτα σας τα καμώματα, επέλθει η οριστική απογοήτευση και αποστράτευση όσων είχαν ως τώρα το κουράγιο να τρέφουν κάποιες ελπίδες από το χώρο σας.

Και τότε, όταν ο αγώνας σας θα έχει… δικαιωθεί, το ιερό θα μείνει τάχα μου αμόλυντο, αλλά ο ναός άδειος.

Και ο νοών νοήτω!