Του Σπύρου Ν. Σκιαδαρέση, Καθηγητού Θεολόγου Μ.Α. - υπ. Δημοτικού Συμβούλου Πατρέων
ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΑΤΡΩΝ κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
ΣΤΗΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΩΝ ΕΓΚΩΜΙΩΝ
Κάθε χρόνο πλήθος κόσμου την τελευταία Κυριακή προ της εορτής του «Πάσχα του καλοκαιριού» (όπως συνηθίζουν οι παλαιότεροι να λένε), ανηφορίζει στην ιστορική Ιερά Μονή της Παναγίας Γηροκομητίσσης, προκειμένου να αναπέμψει στην Χάρη της ύμνους και δεήσεις, ψάλλοντας συνάμα τα Εγκώμια στο Θεομητορικό πρόσωπό της.
Ταπεινός προσκυνητής και ο γράφων για ακόμη μια χρονιά, έχοντας και την ιδιότητα του Ιεροψάλτου, καθώς - όπως όλοι μας - ευλαβείται την «Θεοτόκο και Μητέρα του Θεού ημών».
Επιστέγασμα αυτής της λατρευτικής σύναξης ήταν η ομιλία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ.κ. Χρυσοστόμου, ο οποίος μίλησε από καρδιάς, με λόγια απλά και ουσιαστικά. Λόγια τα οποία άγγιξαν τις καρδιές όλων, μικρών και μεγάλων.
Δυστυχώς στις μέρες μας σπανίζουν τέτοιοι λόγοι οι οποίοι είναι αληθινοί, γεμάτοι αγάπη και ειλικρίνεια. Λόγοι ανυπόκριτοι που αφυπνίζουν την ελληνορθόδοξη συνείδησή μας!
Τον όρο «ελληνορθόδοξη» δεν τον χρησιμοποιώ τυχαία.
Μετά την αναφορά του Ιεράρχου μας στο Πανάγιο πρόσωπο της Αειπαρθένου Μαρίας, ο λόγος του επικεντρώθηκε στο θέμα της αποποινικοποίησης της βλασφημίας!
Επ’ αυτού επικαλέσθηκε ιστορικά κείμενα και μάλιστα με την γλώσσα του Μακρυγιάννη, που απηχεί την εθνική μας συνείδηση και δικαιώνεται μέσα στην Ιστορία μας.
Ο Μακρυγιάννης ήταν υπαρκτό πρόσωπο της Ελληνικής Ιστορίας (πού φτάσαμε! Να πρέπει να επιβεβαιώνουμε τα δεδομένα…), καθώς και τα απομνημονεύματά του αποτελούν μνημείο της γλώσσας μας και της νεώτερης Ιστορίας μας. Αυτά και μόνο επιβεβαιώνουν του λόγου ή των λόγων τα αληθή! Και γίνομαι συγκεκριμένος:
Μιλώντας ο Αρχιερεύς ανέφερε χαρακτηριστικούς λόγους του Μακρυγιάννη για την βλασφημία:
«...Ὃταν μοῦ πειράξουν τήν Πατρίδα καί τή Θρησκεία μου, θά μιλήσω, θά ἐνεργήσω κι ὃ, τι θέλουν ἂς μοῦ κάνουν... Καί βγῆκαν τώρα κάτι δικοί μας,..... πού εἶπαν νά μᾶς σβήσουν τήν Ἁγία Πίστη, τήν Ὀρθοδοξία, διότι ἡ Φραγκιά δέν μᾶς θέλει μέ τέτοιο ντύμα Ὀρθόδοξον. Καί ἐκάθησα καί ἔκλαιγα διά τά νέα παθήματα... Ἕνας ἄνθρωπος νά μέ ὑβρίσῃ, νά φονεύσῃ τόν πατέρα μου, τήν μητέρα μου, τόν ἀδελφόν μου καί ὕστερα τό μάτι νά μοῦ βγάλῃ, ἔχω χρέος σάν χριστιανός νά τόν συγχωρήσω. Τό νά ὑβρίσῃ τόν Χριστόν μου καί τήν Παναγία μου, δέν θέλω νά τόν βλέπω...».
Οι λόγοι συγκινητικοί, ιστορικοί και αδιάψευστοι, για εκείνους οι οποίοι ενοχλούνται και ως συνήθως "κρα(υγά)ζουν"! Αλλά εδώ θα θυμηθώ έναν σπουδαίο Ιεράρχη, αληθινό Έλληνα της πρόσφατης ιστορίας μας, σε μια δύσκολη περίοδο για εκείνον και την Εκκλησία μας. Φυσικά αναφέρομαι στον Μακαριστό «Χριστόδουλό μας», στο γραφείο του οποίου όταν τον είχαμε επισκεφθεί εγώ και ο πατέρας μου, μας είχε πει χαρακτηριστικά:
«Από κόρακες κρα θα ακούς πάντα! Τα δε καρποφόρα δέντρα τα πετροβολούν αυτοί που είναι κάτω για να κατεβάσουν τους καρπούς τους!».
Ο παραλληλισμός των λόγων του Μητροπολίτου μας με τον Μακαριστό Χριστόδουλο κάθε άλλο παρά τυχαίος είναι. Μας τον θύμισε και για τον λόγο αυτόν στο τέλος της ομιλίας του, το πλήθος αυθόρμητα χειροκρότησε αισθανόμενο ότι υπάρχει και η φωνή της Εκκλησίας! Ζωντανή, αληθινή, γεμάτη εθνική και ελληνοχριστιανική υπερηφάνεια!
Επιτέλους τέλος στην αφωνία!
Καλή Παναγιά σε όλους!
Ας έχουμε την ευλογία της και τις πρεσβείες της προς τον Υιόν και Θεόν της και Θεόν ημών.
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr