Δουλεύουμε λιγότερο απ΄όσο ψηφίζουμε!

Τα τελευταία έντεκα χρόνια, στήθηκαν κάλπες δέκα φορές: το 1998, το 2002 και το 2006 για την Αυτοδιοίκηση, το 1999, το 2004 και το 2009 για την Ευρωβουλή, το 2000, το 2007 και το 2009 για το Εθνικό Κοινοβούλιο. Δηλαδή, κατά μέσο όρο, είχαμε εκλογές, μία φορά το χρόνο.

Σύμφωνοι, οι εκλογές είναι «η κορυφαία στιγμή της Δημοκρατίας», δίνουν το δικαίωμα να «εκφράζεται ο κυρίαρχος λαός», και άλλα παρόμοια που λέγαμε και στα αμφιθέατρα όταν ήμασταν φοιτητές, την περίοδο της έντονης πολιτικοποίησης του φοιτητικού κινήματος.

Όμως, κάθε φορά που στήνονται κάλπες, έχουμε:

• Υπολειτουργία, για να μην πω διάλυση, του Κράτους, καθώς οι υπουργοί αποφεύγουν να πάρουν αποφάσεις που πιθανόν έχουν πολιτικό κόστος. Πέραν του ότι παρατάνε τα υπουργεία, για να τρέχουν ως ομιλητές σε κομματικές συγκεντρώσεις.
• Τη δαπάνη αρκετών εκατομμύριων ευρώ για τις ανάγκες της εκλογικής διαδικασίας.
• Τη δαπάνη, αρκετών δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ από τα κόμματα για προεκλογικές καμπάνιες, τα οποία κατά κύριο λόγο χρηματοδοτούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Ε, ο «κυρίαρχος λαός» μπορεί να παραμείνει κυρίαρχος και να καθορίζει τις εξελίξεις, χωρίς να βρίσκεται σε μια διαρκή προεκλογική περίοδο, που σχεδόν όλοι συμφωνούν ότι δεν είναι ό,τι καλύτερο για την οικονομία και την κρατική λειτουργία...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ  ΣΤΟ BEST ΠΟΥ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΑΥΡΙΟ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 30 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ. ΖΗΤΗΣΤΕ ΤΟ ΣΤΑ ΠΕΡΙΠΤΕΡΑ