Του Ν.Π. Νασόπουλου
Ο τρόπος που έγινε η επίσπευση της προεδρικής εκλογής(χωρίς δηλαδή να συνοδεύεται από ένα ισχυρό δίλημμα) και το όνομα του υποψηφίου Προέδρου(που παραπέμπει σε μια μετριοπαθή μεν, αλλά κομματική επιλογή) εκ πρώτης όψεως ερμηνεύονται ως κινήσεις αποδοχής του πεπρωμένου, εκ μέρους Σαμαρά και Βενιζέλου.
Από τις πρώτες κιόλας αντιδράσεις των ανεξάρτητων βουλευτών και των μικρότερων κομμάτων (ΔΗΜΑΡ, ΑΝΕΛ, Ποτάμι) φαίνεται αδύνατη η συγκέντρωση των 180 βουλευτών και άρα ως μοναδική κατάληξη προβάλλει η προσφυγή σε εκλογές.
Και το ερώτημα είναι: γιατί «πέταξαν λευκή πετσέτα» οι κ. Σαμαράς και Βενιζέλος; Γιατί αποφάσισαν να παραδώσουν την εξουσία σχεδόν αμαχητί;
Δύο είναι οι (λογικές) απαντήσεις σε αυτό το ερώτημα:
Πρώτη απάντηση: Σαμαράς και Βενιζέλος ακολουθούν τα χνάρια του Καραμανλή το 2009, που μόλις είδε ότι έρχεται η καταιγίδα προκήρυξε εκλογές ξέροντας ότι θα τις χάσει, προκειμένου η «καυτή πατάτα» να πάει στα χέρια του επόμενου. Όπως και πήγε. Αν ισχύει αυτό το ενδεχόμενο, ο Πρωθυπουργός και ο Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης γνωρίζουν στοιχεία που δεν τα λένε και από τα οποία προκύπτει ότι όχι μόνον δεν βρισκόμαστε στην άκρη του τούνελ, αλλά έρχονται ακόμα πιο δύσκολες μέρες για την Ελληνική οικονομία. Έτσι, αποφάσισαν να παραδώσουν την «καυτή πατάτα» στον Τσίπρα.
Δεύτερη απάντηση: Σαμαράς και Βενιζέλος δεν έχουν ξεδιπλώσει ακόμα όλο το σχεδιασμό τους ενόψει προεδρικής εκλογής και απλώς η ανακοίνωση της υποψηφιότητας Δήμα, είναι μόνον ο πρόλογος. Τι μπορεί να ακολουθεί; Κατ’ αρχήν μια ενορχηστρωμένη παρέμβαση Ευρωπαίων φίλων της κυβέρνησης για τη διαμόρφωση ενός κλίματος επερχόμενης καταστροφής, αν δεν εκλεγεί Πρόεδρος.
Ήδη, κάτι τέτοιο έχει αρχίσει να διαφαίνεται από χθεσινές δηλώσεις Ευρωπαίων και άρθρα εφημερίδων, αλλά και από την βουτιά του Χρηματιστηρίου, την οποία σύμφωνα με κάποιες εκτιμήσεις την καθοδήγησε ξένο κερδοσκοπικό fund. Αν λοιπόν το Χρηματιστήριο συνεχίσει την κατηφόρα, τα spread πάρουν την ανηφόρα, οι δηλώσεις για έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ πυκνώσουν, τότε θα έχει στρωθεί το χαλί της καταστροφής.
Και πάνω σε αυτό το χαλί θα πατήσουν τη δεδομένη στιγμή Σαμαράς και Βενιζέλος, θα αποσύρουν τον Δήμα και στο όνομα της περίφημης εθνικής συνεννόησης θα βάλουν κατά την τρίτη ψηφοφορία άλλο υποψήφιο Πρόεδρο που θα συγκεντρώσει τους 180 βουλευτές.
Αυτή η εκδοχή προϋποθέτει την ύπαρξη «προθύμων» βουλευτών να συναινέσουν. Όμως οι έως τώρα κινήσεις δεν διευκολύνουν τους «πρόθυμους» που κινδυνεύουν με εξευτελισμό, αν ψηφίσουν έναν κομματικό υποψήφιο Πρόεδρο. Αν όμως βρεθούν σε ένα κλίμα «επερχόμενης εθνικής καταστροφής» και έχουν απέναντί τους έναν μη κομματικό υποψήφιο, τότε θα έχουν τη δικαιολογία που αναζητούν, πιστεύοντας ότι έτσι θα γλυτώσουν τον εξευτελισμό.
Και επειδή, «πρόθυμοι» υπάρχουν, μην αποκλείετε αυτό το σενάριο.
«Και πότε θα γίνουν όλα αυτά, την άλλη εβδομάδα ψηφίζουν για Πρόεδρο, περνούν οι μέρες» ίσως ρωτήσει κάποιος. Ο πολιτικός χρόνος δεν έχει καμία σχέση με τη συμβατική μέτρηση του χρόνου, είναι η απάντηση. Στην πολιτική, μπορεί να περάσουν δέκα χρόνια και να μην έχει συμβεί τίποτε αξιόλογο και σε ένα βράδυ (γιατί νύχτα γίνονται αυτές οι δουλειές…) να έλθουν τα πάνω, κάτω. Ως εκ τούτου, κανείς μην θεωρεί δεδομένο ότι «Σαμαράς και Βενιζέλος έριξαν λευκή πετσέτα». ‘Έχει πολύ δρόμο ακόμα το παιχνίδι, Άλλωστε, μόλις τώρα άρχισε…
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr