Σχέδιο "Αθηνά" για τη νοσηλευτική - Φτιαγμένο από ποιους για ποιους;

Χρόνια τώρα, (πάνω από 30 έτη), επιστημονικοί φορείς του επαγγέλματος, συνδικαλιστικοί φορείς, Καθηγητές/τριες Νοσηλευτικής του Πανεπιστημίου και του ΤΕΙ, Σύνοδοι Πρυτάνεων (η 61^η συγκεκριμένα) εξέφραζαν ένα αίτημα.

ΕΝΙΑΙΑ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ στο Πανεπιστήμιο, δίπλα από κάθε Ιατρική Σχολή.

Το γιατί είναι αυτονόητο. Ιδού μερικά επιχειρήματα:

1. στις περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες (Ηνωμένο Βασίλειο, Σκανδιναβικά κράτη κ.λ.π.) και στην Αμερική οι σπουδές της Νοσηλευτικής είναι σε Πανεπιστημιακό επίπεδο, αυτοί λογικά κάτι θα ξέρουν….
2. Συγκεκριμένοι ρόλοι όπως αυτοί της κατ’οίκον νοσηλείας, της περιποίησης τραυμάτων και ελκών, της διαχείρισης συγκεκριμένων νοσημάτων (π.χ. σακχαρώδη διαβήτη, ηπατίτιδες κ.λ.π.), του ελέγχου λοιμώξεων, ανήκουν σε Νοσηλευτές Εξειδικευμένους σε αυτά τα αντικείμενα, οι οποίοι σε συνεργασία με τους Ιατρούς παρέχουν υψηλής ποιότητας υπηρεσίες. Σε ορισμένες χώρες π.χ. Αγγλία, οι εξειδικευμένοι Νοσηλευτές έχουν δικαίωμα να συνταγογραφούν.
3. Η φροντίδα του αρρώστου δεν είναι μηχανικές διαδικασίες, είναι πράξεις που επηρεάζουν τον ασθενή και πρέπει ο καθένας να τις τεκμηριώνει μέσα από τη γνώση, «ξέρω όχι μόνο τι κάνω αλλά και γιατί το κάνω».
4. Διεθνώς η βιβλιογραφία τεκμηριώνει ότι η ποσοτική αλλά κυρίως η ποιοτική εκπαίδευση των Νοσηλευτών οδηγεί σε καλύτερους δείκτες ποιότητας των υπηρεσιών υγείας αλλά και μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής των ασθενών.
5. Η συμπόρευση Ιατρικής και Νοσηλευτικής εκπαίδευσης σε μια σειρά μαθημάτων όπως π.χ. Ανατομία, Φυσιολογία κ.λ.π. μπορεί να βοηθήσει τη δημιουργία ολιστικού μοντέλου φροντίδας και όχι ιατροκεντρικού.
6. Η διάσπαση της Νοσηλευτικής σε ΤΕΙ και ΑΕΙ μόνο προβλήματα έχει δημιουργήσει (για να μην ξεχνάμε και τα άλλα επίπεδα των βοηθών νοσηλευτών από το Λύκειο, τις Σχολές των Νοσοκομείων,τα Ιδιωτικά και Δημόσια ΙΕΚ)

Αν παρόλα αυτά κάποιος δεν έχει πεισθεί από αυτά τα επιχειρήματα, επιτρέψτε μου να γίνω λίγο πιο ωμή, πιο πραγματική: Τα χειρουργεία υψηλής εξειδίκευσης, τα Τμήματα Επειγόντων περιστατικών, Επεμβατικής Ακτινολογίας, Ογκολογίας,οι Μονάδες Εντατικής Θεραπείας Ενηλίκων, Νεογνών, οι Μονάδες Εμφραγμάτων, Εγκαυμάτων, στελεχώνονται από νοσηλευτές με γνώση και εμπειρία. Ο ρόλος του Νοσηλευτή/τριας (της νοσοκόμας όπως πολλοί αρέσκονται να λένε με στόμφο) έχει ξεφύγει από το στρώσιμο του κρεβατιού και την καθαριότητα του ασθενή. (Όσοι βέβαια έχουν «θητεύσει» ως ασθενείς ή ως συγγενείς ασθενών ξέρουν πολύ καλά ότι και αυτό είναι πολύ σημαντικό και φυσικά δεν το απαρνιέται κανείς). Ακόμα και η προσέγγιση του ασθενούς έχει μεγάλη βαρύτητα Η επικοινωνία είναι επιστήμη και τέχνη που διδάσκεται και εφαρμόζεται με σεβασμό στον άρρωστο.

Αφού λοιπόν, όλοι οι φορείς επισήμως έχουν συμφωνήσει ότι η Νοσηλευτική πρέπει να διδάσκεται μόνο στο Πανεπιστήμιο, ΓΙΑΤΊ το σχέδιο ΑΘΗΝΑ δεν αλλάζει κάτι;

Γιατί δε λαμβάνεται επιτέλους μια απόφαση που να ανταποκρίνεται στα πάγια αιτήματα όλων των φορέων ενός επαγγελματικού κλάδου όπως οι Νοσηλευτές;

Μήπως γιατί κάποιοι θέλουν το «ΔΙΑΊΡΕΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΕ» στο χώρο της υγείας;

Μήπως γιατί κάποιοι θέλουν να διατηρήσουν τα τσιφλίκια τους;

Μήπως κάποιοι φοβούνται ότι κάτι θα χάσουν;

Μήπως κάποιοι άλλα δηλώνουν και άλλα μεθοδεύουν;

Μήπως κάποιοι φοβούνται κάτι και δε θέλουν ουσιαστικές αλλαγές;

Οι αλλαγές στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση πρέπει να γίνουν με γνώμονα το κοινό συμφέρον και όχι τις ατομικές απόψεις και ιδεοληψίες.

Με φωνή αγωνίας

Μαρία Κάργα, Msc, PhD

Πτυχιούχος Νοσηλευτικής Πανεπιστημίου Αθηνών

Νοσηλευτρια Επιτήρησης Λοιμώξεων στο ΠΓΝ Πατρών