Σήμερα η πόλη μας έχασε έναν ΜΕΓΑΛΟ

Ο Άμπετ Αλέξανδρος Χασμάν υπήρξε ένας πραγματικά «μεγάλος» πολίτης της Πάτρας. Ένας Πατρινός πολίτης με την πλήρη έννοια της λέξης αφού διάλεξε την πόλη μας σαν τόπο, που θα ζούσε, που θα σταδιοδρομούσε, που θα γεννούσε τα παιδιά του, θα έκανε φίλους, που θα πρόσφερε τόσα στους γύρω του και στην κοινωνία, θα «πολιτευόταν» και που θα τελείωνε εδώ ανάμεσά μας την ζωή του.

Ο Άμπετ Αλέξανδρος υπήρξε «φίλος» και «αδελφός» για πολλούς, για τους όλους θα έλεγαν κάποιοι και πρόσφερε τόσα όσα ελάχιστοι γηγενείς Πατρινοί στους συμπολίτες μας.

Ο Άμπετ στήριξε τους αδυνάτους με κάθε έννοια, υποστήριξε και θέσπισε κοινωνικούς θεσμούς σαν Αντιδήμαρχος και σαν απλός Δημοτικός Σύμβουλος.

Ο Άμπετ αποτέλεσε στην Πάτρα, την συνέχεια μεγάλων ιατρών που υπήρξαν για τον ίδιο μέντορες και δάσκαλοι.

Ο Άμπετ έγινε ο «γιατρός» που δεν χρειάζεται όνομα για να τον καλέσεις και έγινε ο «πατέρας» για μερικές χιλιάδες παιδιά στην πόλη μας, εφαρμόζοντας πρωτοποριακές επιστημονικές μεθόδους για την εποχή που ξεκίνησε.

Ο Άμπετ υπήρξε και για εμένα προσωπικά, ένας καλός φίλος. Ένας φίλος που παρ’ όλο που βρισκόμασταν σε διαφορετικές πολιτικές παρατάξεις στο Δημοτικό Συμβούλιο, είχαμε πάντα την δυνατότητα να ανταλλάσουμε απόψεις και να καταλήγουμε σε κοινά συνήθως συμπεράσματα τόσο πριν όσο και μετά από τα Συμβούλια.

Ο Άμπετ τέλος ήταν ο πρώτος άνθρωπος που έβλεπα κάθε πρωί τα τελευταία χρόνια. Η παρέα και ο «πρωινός καφές», η πρώτη κουβέντα και τα πρώτα σχόλια…

Ο Άμπετ Αλέξανδρος Χασμάν, θα λείψει από τα παιδιά του την Μάιρα και τον Αλέξανδρο, θα λείψει από τους δικούς του, θα λείψει από την πόλη μας και τους συμπολίτες μας. Το κενό δύσκολα θα καλυφθεί αλλά ταυτοχρόνως μας αφήνει παρακαταθήκη και υποχρέωση να το καλύψουμε όλοι εμείς που μένουμε πίσω.

Άμπετ φίλε μου, ήλπιζα να μπορούσες να έκανες μόνος σου την αποτίμηση της παρουσίας σου στην πόλη μας, ήξερα ότι το ήθελες. Ελπίζω να μπορέσουμε εμείς οι υπόλοιποι να το πράξουμε.

Καλό σου ταξίδι.