Άρθρο του Νάσου Π. Νασόπουλου από το περιοδικό BEST
"Τα ωραιότερα γράμματα στην εκκλησία διαβάζονται τη Μεγάλη Εβδομάδα" έλεγαν παλία οι γιαγιάδες που συνήθιζαν να ξημεριβραδιάζονται στις εκκλησίες. Εννοούσαν τα τροπάρια και τα εγκώμια που ψάλλονται, και δεν έχουν άδικο. Οι εκκλησιαστικοί υμνωδοί εμπνεύστηκαν τόσο πολύ από την ιστορία του Θείου Πάθους, που πράγματι δημιούργησαν αριστουργήματα. Συγκλονιστικοί είναι και οι συμβολισμοί. ειδικώς της Σταύρωσης, της Αποκαθήλωσης, του Επιταφίου και της Ανάστασης. Λες και τους επιμελήθηκε κάποιος διακεκριμένος σκηνοθέτης, κατορθώνουν με παραστάσεις που διακρίνονται για την λιτότητά τους, να εξάψουν το συναίσθημα, να προκαλέσουν το δεός και τη συγκίνηση. Δεν είνια τυχαίο που τις ημέρες αυτές γεμίζουν οι εκκλησίες. Όλα συμβάλλουν: "τα λόγια του παπά και του ψάλτη", οι συμβολισμοί, η παράδοση. Μα πρωτίστως, η εσωτερική ανάγκη του ανθρώπου να βρει διέξοδο στα αδιέξοδά του, να βρει ένα στήριγμα παρηγοριάς και ελπίδας. Και στον τομέα αυτό, η εκκλησία, οι θρησκείες γενικώς, τα έχουν καταφέρει καλύτερα από κάθε άλλον. Δεν υπάρχει τίποτε πιο άυλο, τίποτε πιο μυστηριώδες από τη θρησκεία. Και ταυτόχρονα, τίποτε πιο παοδεκτό και ελπιδοφόρο. Και όσο τα προβλήματα και τα αδιέξοδα των αθρώπων πληθαίνουν, τόσο αυξάνεται η ανάγκη αναζήτησης της ελπίδας. Και τότε, η εκκλησία πργαματικά θριαμβεύει. όσα κι αν καταμαρτυρούμε σε ιερείς, επισκόπους και ηγουμένους, δεν μειώνεται η δύναμη της πίστης μας, ουσιαστικά δηλαδή, η ανάγκη της ελπίδας.
Οι θρησκείες πέτυχαν εκεί που απέτυχαν παραγωδώς οι πολιτικοί. Όσο διαψεύδουν τις ελπίδες μας οι πολιτικοί, τόσο απεχθανόμαστε την πολιτική. Όσο κι αν μας εξοργίσουν οι Εφραίμ και κάποιοι αετονύχηδες ρασοφόροι, η πίστη μας δεν επηρεάζεται στο ελάχιστο.
Ο Καραμανλής συνετρίβη εκλογικά, λόγω (και) της ιστορίας του Βατοπεδίου (από αυτή την υπόθεση άλλωστε, πήρε την κάτω βόλτα η ΝΔ). Ό,τι κι αν έκανε ο Εφραίμ, οι εκκλησίες πλημμυρίζουν από κόσμο κάθε Μεγάλη Εβδομάδα, κάθε μεγάλη γιορτή.
Και το Πάσχα είναι η μεγαλύτερη γιορτή της Χριστιανοσύνης. Έτσι πέρασε από γενιά σε γενιά, εδώ και 2.000 χρόνια. 'Ετσι παραμένει. όσα χρόνια κι αν περάσουν, όσο κι αν προοδεύσει η επιστήμη που εξηγεί την εμφάνιση και εξέλιξη του ανθρωπίνου είδους, πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι που θα δακρύζουν στη θέα του Εσταυρωμένου, έστω κι αν αντικρίζουν μια άψυχη εικόνα. Πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι που θα ριγούν από συγκίνηση έστω κια να ακούνε λόγια που δεν καταλαβαίνουν. Στην Αναστάσιμη Ακολουθία υπάρχει μια φράση που λέει "Ανέστη Χριστός και πεπτώκασι οι δαίμονες". Κάποτε, σε ένα χωριό, ένας ιερέας που με το ζόρι έμαθε ανάγνωση, διάβασε τη φράση ως εξής: "Ανέστη Χριστός και πεντακόσιοι δαίμονες". Ουδεις αντέδρασε, απεναντίας όλοι συνέχισαν να σταυροκοπιούνται. Γιατί στην εκκλησία δεν πας γι αυτά που καταλαβαίνεις, αλλά γι αυτά που δεν καταλαβαίνεις. Γι αυτό, δεν χρειάζεσαι εξηγήσεις. Απλώς να αφήσεις τον εαυτό σου να παρασυρθεί στα μονοπάτια που έσχει ανάγκη η ψυχή σου. Δηλαδή, στα μονοπάτια της ηρεμίας, της παρηγοριάς και της ελπίδας.
Άρθρο από το Πασχαλινό τεύχος του περιοδικού BEST, που κυκλοφορεί στα περίπτερα.
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr