Στις 16 Νοεμβρίου στην Ελλάδα η νέα ταινία του Χάνεκε "Happy End"

“Happy End” τιτλοφορείται η νέα ταινία του 75χρονου Αυστριακού σκηνοθέτη Μίκαελ Χάνεκε που θα βγει στην Ελλάδα στις 16 Νοεμβρίου 2017 σε διανομή της Rosebud.21 και της Seven Films.

Ο Χάνεκε θεωρείται από τους σπουδαιότερους σκηνοθέτες του Ευρωπαικού και παγκόσμιου σινεμά με ταινίες που πάντα προκαλούν συζητήσεις όπως την «Λευκή Κορδέλα», την «Δασκάλα του πιάνου» με την Ιζαμπέλ Ιπέρ ή τα «Παράξενα Παιχνίδια» όπου έκανε εντύπωση η πολλή βία τόσο σωματική όσο και ψυχολογική. Αυτή τη φορά ο Χάνεκε επιστρέφει με μια ακόμη αριστοτεχνικά σκηνοθετημένη, καυστικά επίκαιρη σάτιρα. Όπως αναφέρει το δελτίο Τύπου, ας μην μας παραπλανεί ο τίτλος: τίποτα το «happy» δεν υπάρχει στη ζωή της οικογένειας Λοράν.

Η Αν (η Γαλλίδα σταρ Ιζαμπέλ Ιπέρ συνεργάζεται ξανά με τον Χάνεκε) έχει αναλάβει την οικογενειακή επιχείρηση από τον πατέρα της, Ζορζ (στο ρόλο ο 87χρονος Ζαν-Λουί Τρεντινιάν που είχε έρθει στην Πάτρα το 2006, στην Πολιτιστική Πρωτεύουσα) λόγω της προχωρημένης του ηλικίας.

Η Αν έχει επίσης να διαχειριστεί τις πιθανώς καταστροφικές συνέπειες ενός εργατικού ατυχήματος σε ένα από τα εργοτάξια της επιχείρησης, το οποίο ίσως είναι σφάλμα του γιου της και μελλοντικού διαδόχου της στην κεφαλή της εταιρείας (Φρανζ Ρογκόφσκι), ενώ ταυτόχρονα προετοιμάζει τον γάμο της με τον Λόρενς (Τόμπι Τζόουνς). Εν τω μεταξύ, ο αδερφός της (στο ρόλο ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Ματιέ Κασοβίτς) αναλαμβάνει την επιμέλεια της έφηβης κόρης του από τον πρώτο του γάμο (Φαντίν Αρντουάν) μετά τη μυστηριώδη δηλητηρίαση της μητέρας της και πρώην συζύγου του. Κι εκείνος, όμως, κρύβει μυστικά, τα οποία θα μπορούσαν να βάλουν σε κίνδυνο τον δεύτερό του γάμο…

Κάτι σαν ανεπίσημο σίκουελ του υπερ-επιτυχημένου «Αγάπη - Amour» με τους Εμανουέλ Ριβά και Ζαν Λουί Τρεντινιάν (Χρυσός Φοίνικας και Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας το 2012), το «Happy End» σημαίνει ταυτόχρονα την επιστροφή του Χάνεκε στις θεματικές που τον έχουν απασχολήσει περισσότερο στην καριέρα του: η νοσηρότητα που κρύβει μια μπουρζουά οικογένεια, η ένταση ανάμεσα στις διαφορετικές γενιές και κοινωνικές τάξεις, η υποκρισία της κοινωνίας απέναντι στους πιο αδύναμους, η βία που ξεπηδάει ξαφνικά από τις αναπάντεχες στιγμές, οι πληγές που έχει δεχθεί η ανθρώπινη επικοινωνία παρά την αφθονία της τεχνολογίας. Και το κάνει χωρίς να χάνει το χαρακτηριστικό του χιούμορ.

Ντύνει την ιστορία του με αριστουργηματικά καυστικές στιγμές, όσο οι χαμένες ψυχές στο κέντρο της προσπαθούν να βγουν από τα αδιέξοδά τους, σε ένα πορτρέτο μιας οικογένειας και μιας κοινωνίας, σε βαθιά κρίση.

Ερωτώμενος ο Χάνεκε για την εικόνα της οικογένειας στην ταινία του, είπε πως τη βρίσκει ρεαλιστική.

Επίσης είπε ότι ήθελε πολύ να συνεργαστεί ξανά με την Ιπέρ και τον Τρεντινιάν. «Όταν ο Ζαν-Λουί είπε ότι θα τολμούσε να δουλέψει και πάλι μαζί μου, στρώθηκα και άρχισα να ψάχνω τι θα μπορούσε να είναι αυτό. Είμαι αφοσιωμένος στους συνεργάτες μου. Όταν δουλεύω καλά με κάποιον, είναι εύκολο να εμπνευστείς».

Τέλος ο Χάνεκε πρόσθεσε ότι «αν δεν αναπτύσσεις εμμονή με αυτό με το οποίο ασχολείσαι, τότε δεν ανήκεις στη δουλειά αυτή, ή σε όποια καλλιτεχνική έκφραση. Δεν είναι επιλογή, δεν αποφάσισα δηλαδή να είμαι εμμονικός. Απλώς έτσι είμαι! Δε μου αρέσει όταν δε δουλεύει η σκηνή – αν δε μου βγει, επιμένω μέχρι να βγει.

Η ερμηνεία των ταινιών μου είναι θέμα του θεατή. Προσπαθώ να αφήνω στοιχεία στον τρόπο με τον οποίο σκηνοθετώ και έπειτα αφήνω τη δουλειά σε εκείνους. Ελπίζω ότι ζω τη ζωή μου με ανοιχτά μάτια. Και δεν μπορούμε να μιλήσουμε για την σημερινή κοινωνία, χωρίς να αναφέρουμε την τυφλή κατάσταση μέσα στην οποία ζούμε. Δεν αναζητώ ποτέ μια μόνο θεματική – αυτό είναι κάτι που με ενοχλεί. Πρέπει να με αγγίξει κάτι για να μπορέσω να γράψω κάτι βαθύτερο. Φυσικά, η ταινία έχει μια αίσθηση πικρίας για τον τρόπο που ζούμε. Αλλά αυτή δεν είναι μια ταινία που μιλάει για ένα γαλλικό πρόβλημα… είναι παντού στην Ευρώπη. Το θέμα είναι ο τρόπος ζωής μας».

Το φιλμ που δείχνει ενδιαφέρον, ενδεχομένως να έρθει για προβολή και στην Πάτρα.

Διάρκεια: 107 λεπτά