Ένα απόγευμα στην Πάτρα με τον Κώστα Λειβαδά-Όσα είπε στο thebest πριν το αποψινό του live

Ποια είναι η σχέση σου με την Πάτρα;

Οι αδελφές του παππού μου και ένα μεγάλο μέρος της οικογένειας μου έμεναν από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα εδώ. Η οικογένεια Λειβαδά ήταν από την Κεφαλονιά. Οι μισοί έζησαν στο Μεσολόγγι και οι άλλοι μισοί στην Πάτρα. Ο καλύτερος μου φίλος πέρασε στο τμήμα Βιολογίας του Πανεπιστημίου της Πάτρας. Αμέσως τότε βρήκα μια νέα διασύνδεση και μια νέα παρέα που δημιούργησε εδώ.  Η πρώτη φορά που ξεχώρισε δικό μου τραγούδι ήταν εδώ.

Μετέπειτα ήρθα πολλές φορές για εμφανίσεις με την Ελένη Τσαλιγοπούλου, τον Νίκο Πορτοκάλογλου, τα «Υπόγεια ρεύματα», την Ανδριάνα Μπάμπαλη.  Επίσης έχω μια ιδιαίτερη σχέση με την Ορχήστρα Νυκτών Εγχόρδων. Με τον Θανάση Τσιπινάκη αγαπιόμασταν πολύ. Έχω σημαντικές γνωριμίες και σχέσεις σε αυτή την πόλη. Από τον Διονύση Καρατζά και τον Τηλέμαχο Τσαρδάκα. Στο act έχω βρεθεί κι άλλες φορές.

Δεν θα μπορούσε η καρδιά μου να μην χτυπάει σε ένα λιμάνι. Περπατάς στην πόλη και σε κάθε γωνία αισθάνεσαι ότι θα έρθει να σε συναντήσει ένα καράβι όταν βρίσκεσαι στο παραλιακό μέρος της πόλης.

Τι θα ακούσουμε σήμερα στο act;

Μια γενναία και ανοιχτή αναφορά στα 18 χρόνια της διαδρομής μου. Τα τραγούδια που έχει αγαπήσει ο κόσμος. Από το «Κάθε μπαλκόνι έχει άλλη θέα» μέχρι την «Επιμονή σου». Ο καινούργιος μου δίσκος είναι μια best συλλογή οπότε γίνεται μια γιορτή όταν τον παίζουμε. Συμμετέχουν 20 καλλιτέχνες και έχει και τρία καινούργια τραγούδια. Βέβαια με την Βίκυ Καρατζόγλου μπολιάζουμε το πρόγραμμα και με άλλα ελληνικά τραγούδια που αγαπάμε. Ακόμα και ξένα.

Όσο ετοίμαζες αυτό το album… έκανες τον απολογισμό σου;

Βέβαια. Αυτή η δουλειά κυκλοφόρησε στο τελείωμα μιας διετίας όπου, παρά τις δυσκολίες και τις συνθήκες, εγώ έκλεισα κάποιους σημαντικούς κύκλους, συγκεντρωμένος στο ταξίδι μέσα μου. Πήρα το πτυχίο μου μετά από αρκετά χρόνια. Βρέθηκα ξανά με το πρώτο μου group και ηχογραφήσαμε ένα πολύ ηλεκτρικό υλικό και επιτέλους έκανα και αυτό το album που ήταν έτοιμο πάνω από πέντε χρόνια για φίλους, γνωστούς, δημοσιογράφους, ραδιοφωνικούς παραγωγούς. Μου έλεγαν: «Μάζεψε αυτά τα τραγούδια που είναι σκορπισμένα σε τόσες εκδόσεις έτσι ώστε να υπάρχουν κάπου μαζί και για χρηστικούς λόγους.

Κοιτάζοντας πίσω… έμεινες «πιστός» σε αυτό που ήθελες να κάνεις στο ξεκίνημα σου;

Ξεκίνησα στα 22 μου ερχόμενος από ένα ηλεκτρικό περιβάλλον. Με το που «μπήκα» στο τραγούδι αυτό άρχισε να αλλάζει. Χάθηκε ο παλιός, παραδοσιακός τρόπος της αγοράς της δισκογραφίας. Ακολούθησα μια μεγάλη τεθλασμένη και πολλές μεγάλες περιφερειακές καμπύλες που πάντα στο τέλος με οδηγούσαν στον ίδιο στόχο, στην καρδιά μου και στην ψυχή μου. Σε μονοπάτια που δεν μπορούσα να ανταπεξέλθω καλά, αμέσως «τσίνησα» και κατάλαβα ότι πρέπει να φύγω από αυτά γιατί δεν ήμουν καλά εκεί. Υπήρξε και μια διετία όπου επί της ουσίας είχα αποσυρθεί από τις πολλές δραστηριότητες. Τηρουμένων των αναλογιών θα έλεγα ότι ακολούθησα με μια συνέπεια την διαδρομή αυτή.

Οι εποχές αλλάζουν… Αυτό που έχει μέσα του ένας δημιουργός;

Ο δημιουργός αποτυπώνει συχνά μέρος της εποχής του. Ακολουθεί και αυτός θέτοντας και νέα ερωτήματα στον εαυτό του. Βρίσκει καινούργιες παραστάσεις και ερεθίσματα.

Η εποχή επηρεάζει τους δημιουργούς…. Το αντίθετο μπορεί να συμβεί;

Φυσικά. Είμαι από εκείνα τα «φρικιά» της δεκαετίας του ’60 που πίστευαν ότι ο κόσμος μπορεί να αλλάξει με ένα τραγούδι. Όσοι ακολούθησαν τους ήρωες τους άλλαξαν τις ζωές τους. Φτάνεις σε αυτή την τόσο χαοτική εποχή όπου δεν υπάρχουν κατευθύνσεις για το που να ψάξεις ή για το πώς διαμορφώνεις παιδεία. Να σταματήσει η mainstream αισθητική της εποχής που «ρίχνει» προβολείς στα πιο ευτελισμένα είδη.

Ποιά θυμάσαι να είναι τα ακούσματα σου;

Μεγάλωσα σε ένα σπίτι φανατικών ακροατών όπου ο καθένας είχε την δική του δισκοθήκη. Η μάνα μου είχε 200 45αρια που "έπιαναν" ένα μέρος του ελληνικού ελαφρού τραγουδιού (από τον Γιαννίδη έως την Βάνου που ήταν και προσωπική της φίλη). Ο πατέρας μου που ήταν ποδοσφαιριστής και του λαϊκού. Είχε τα δικά του 100 45αρια από τον Βαμβακάρη ως τον Διονυσίου. Ο αδελφός μου ήταν πολύ ανοιχτός στην δισκοθήκη του.

Πώς γεννιέται ένα τραγούδι;

Μπορεί να γεννηθεί σαν αστείο ή σαν την χειρότερη περιπέτεια. Από το τίποτα ή σαν μέρος – κατάληξη ενός εφιάλτη.  Είναι σημαντικό να μην προκαταβάλει κανείς ποιο είναι το θέμα του τραγουδιού. Είναι καλό να δείχνει η ιστορία ποιο είναι.

Ξεχωρίζεις δημιουργούς που γνωρίσαμε τα τελευταία χρόνια;

Έχω πάθος με τα groups και το ηλεκτρικό τραγούδι. Περιμένω ανά πάσα στιγμή επειδή οι πιτσιρικάδες, έχοντας παραστάσεις και από το διαδίκτυο, να δυναμώσουν …περιμένω να γεννηθεί ένα νέο ελληνόφωνο group που με τον ήχο και τα λόγια του «θα ταράξει τα νερά».

Είναι δύσκολο να επιβιώσει ένα τέτοιο group στην Ελλάδα…

Οι εταιρείες ποτέ δεν πήραν στα σοβαρά το ηλεκτρικό τραγούδι.  Αυτό είναι αλήθεια αλλά στην εποχή του διαδικτύου δεν είναι δύσκολο να συμβεί. Δύσκολο είναι το group να ζήσει την ζωή του με ελπίδα και πίστη. Εξαιρέσεις  έχουν πετύχει για λίγο.

Έγινε κάποια στιγμή ένα χρονικό άλμα. Από τις κυρίαρχες γενιές του ’60 και του ’70 περάσαμε σε αυτούς που σήμερα είναι στα 30. Δεν είναι έτσι όμως γιατί και οι «ενδιάμεσοι» έχουν ακόμα να δώσουν και να πουν πράγματα. Και οι επόμενοι θα πρέπει να βρουν ένα βήμα λόγου. Συγκρίνοντας το ελληνικό τραγούδι με το γαλλικό και το ιταλικό είναι σε καλό επίπεδο.

Υπάρχουν πράγματα που δεν έχεις κάνει ακόμα;

Ναι, αλλά όχι ονομαστικά.Περισσότερο σαν ιδέες- ενότητες –κύκλους. Σαν αλλαγές στον ήχο.

Πώς φαντάζεσαι τον Κώστα Λειβαδά 10 χρόνια μετά;

Με group έχοντας γυρίσει στηνβάση του, πιο ηλεκτρικά από ποτέ. Ελπίζω να έχουν καλυτερεύσει τα πράγματα σε σχέση με το πώς μπορεί να ζει ένας μουσικός σε αυτή την χώρα.

Τι υπάρχει στα άμεσα σχέδια σου;

Συναυλίες και παρουσιάσεις με αφορμή τον δίσκο. Την άνοιξη θα ξεκινήσει και η ηχογράφηση νέου υλικού.

Ένα μήνυμα για τους Πατρινούς…

Να αγαπούν την Πάτρα. Να δίνουν δυνατότητα σε όλους τους ανεκμετάλλευτους θησαυρούς της να αναπτυχθούν . Να παραμείνουν φιλότεχνοι και με διάθεση επικοινωνίας.

Κώστας Λειβαδάς : 18 Χρόνια Δρόμος | μαζί του η Βίκυ Καρατζόγλου
στο θέατρο act (σκάλες Γεροκωστοπούλου 65)
Πέμπτη 11 Φεβρουαρίου στις 21.30
Γενική είσοδος: 10 ευρώ με ένα ποτήρι κρασί 
Πληροφορίες - Κρατήσεις: 26102720372610272037 & 69361222636936122263