Εργαστήρι μικροκατασκευών από τεχνητό (πολυμερή) πηλό οργανώνει η Κοινο_Τοπία

Tην πανάρχαια συνήθεια του ανθρώπου να αναμιγνύει και να δουλεύει το χώμα με το νερό δημιουργώντας θα χρησιμοποιήσει η Εταιρεία Κοινωνικής Δράσης και Πολιτισμού Κοινο_Τοπία η οποία διοργανώνει εργαστήρι μικροκατασκευών από τεχνητό (πολυμερή) πηλό διάρκειας τεσσάρων εβδομάδων. Η γνωριμία με την τεχνική θα γίνει με την εθελοντική προσφορά του μέλους της Κοινο_Τοπίας Σαλώμης Βασλαματζή-Χρυσανθακοπoύλου.

Για την κάλυψη βασικών εξόδων λειτουργίας απαιτείται οι μετέχοντες να καταβάλουν 15€. Λόγω του μικρού αριθμού συμμετασχόντων θα ακολουθηθεί σειρά προτεραιότητας. Για κράτηση θέσης μπορείτε να απευθύνεστε στο 2615.002009

Από τα προϊστορικά ακόμη χρόνια ο άνθρωπος είχε μάθει από την εμπειρία να αναμιγνύει το κατάλληλο χώμα με νερό, να φτιάχνει τον πηλό, να τον πλάθει με τα χέρια του και αφού του δώσει το σχήμα που θέλει, να τον αφήνει να στεγνώσει για να τον χρησιμοποιήσει για τις ανάγκες του. Ήταν η αρχή της κεραμικής που χάνεται στις προϊστορικές χιλιετίες.

Το κατάλληλο χώμα είναι αυτό που περιέχει άργιλο (όπως αυτό που λέμε κοκκινόχωμα). Οι άργιλοι είναι συνηθισμένο πέτρωμα (το 80% της επιφάνειας της Γης περίπου) οπότε ήταν εύκολη η ανεύρεσή του και η κεραμική διαδόθηκε εύκολα.

Με την πάροδο των χρόνων η εξέλιξη της κεραμικής συμβάδισε με τον πολιτισμό.Τα κεραμικά αντικείμενα άρχισαν να ψήνονται σε μεγάλη θερμοκρασία για να αποκτήσουν αντοχή, ήρθε η χρήση του τροχού, του υαλώματος, της διακόσμησης ορισμένων αντικειμένων με την εγχάρακτη ή γραπτή (ζωγραφική) τεχνική, η χρήση καλουπιών και η κεραμική από τη μεγάλη ποικιλία των χρηστικών σκευών ανέδειξε ορισμένα σε πραγματικά έργα τέχνης (Μινωική, Μυκηναϊκή κεραμική) με αποκορύφωμα τα φημισμένα αττικά αγγεία των κλασικών χρόνων.

Μέχρι τα μέσα του 20^ου αιώνα τα οικιακά κεραμικά αντικείμενα είχαν ευρύτατη διάδοση και ήταν απαραίτητα στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων. Κατασκευάζονταν από έμπειρους μαστόρους με μεράκι. Κεραμικά αντικείμενα χρησιμοποιούμε και σήμερα όπως τούβλα, κεραμίδια, πλακάκια, είδη υγιεινής κ.α. την κατασκευή των οποίων έχει αναλάβει η βιομηχανία. Πολλά άλλα αντικείμενα όμως που παλαιότερα ήταν σε καθημερινή χρήση, έχουν εκτοπισθεί από το σύγχρονο τρόπο ζωής ή τα νέα βιομηχανικά υλικά κατασκευής, όπως οι στάμνες, τα πιθάρια, οι λεκάνες, τα τσουκάλια, τα ακροκέραμα, τα διακοσμητικά αγάλματα και τόσα άλλα. Ακόμη και οι γλάστρες είναι πλαστικές πλέον. Τα κεραμικά που κυκλοφορούσαν στο καθημερινό εμπόριο μέχρι τη δεκαετία του ’50 σιγά σιγά μπαίνουν στα μουσεία.

Η κατασκευή των κεραμικών αντικειμένων απαιτεί με το πλάσιμο, ψήσιμο σε ειδικούς φούρνους, σε μεγάλες θερμοκρασίες από 500^οc έως 1600^οc με κατάλληλη τεχνική.

Σε πολλά άτομα αρέσει το πλάσιμο και η κατασκευή αντικειμένων από πηλό (τοhobby που λέμε) αλλά δεν είναι δυνατόν να διαθέτουν το φούρνο που απαιτείται για το τελικό ψήσιμο. Για να ξεπεραστεί αυτή η απαίτηση του ψησίματος σε μεγάλες θερμοκρασίες και να δοθεί η ευχέρεια και σε όσους δεν ασχολούνται επαγγελματικά με την κεραμική να μπορούν να κατασκευάζουν κάποια μικροαντικείμενα στο σπίτι τους, μερικές εταιρίες δημιούργησαν –με το αζημίωτο βέβαια– υλικά που είναι τεχνητός πηλός, από πολυμερή υλικά (όπως Fimo,Cernit κτλ). Αυτά τα υλικά που είναι κατάλληλα για μικροκατασκευές, αποκτούν τη σκληρότητά τους με σύντομο ψήσιμο στο φούρνο του σπιτιού σε θερμοκρασία 100-150^οc.

Με την κατασκευή διακοσμητικών κυρίως μικροαντικειμένων με απλά υλικά θα ασχοληθούμε στο εργαστήρι της Κοινο_Τοπίας.