Πάτρα:Επισκεφθήκαμε την Ορχήστρα Νυκτών Εγχόρδων στις πρόβες της και συναντήσαμε την διάδοχο του Θανάση Τσιπινάκη

Όσα μοιράστηκαν μαζί μας τα μέλη της ορχήστρας

Για πολλούς είναι το στολίδι της Πάτρας.Πρόκειται για τον Ορχήστρα Νυκτών Εγχόρδων του Δήμου της Πάτρας , που μετά τον Θάνατο του μαέστρου της Θανάση Τσιπινάκη πήρε το όνομα του . Η Ορχήστρα συνεχίζει το έργο του με αγάπη και όρεξη για δημιουργία.

Μάλιστα τους τελευταίους μήνες ιδρύθηκε ένας σύλλογος φίλων της Ορχήστρας. Υποστηρίζεται ηθικά και οικονομικά (εκτός από τον Δήμο) από τους ανθρώπους που ακολουθούν εδώ και χρόνια την ορχήστρα, την οικογένεια του Θανάση Τσιπινάκη, φίλους και θαυμαστές.

Μια ορχήστρα δωματίου με μαντολίνα πρώτα και δεύτερα, μαντόλες, κλασσικές κιθάρες και κόντρα μπάσο...

H Ορχήστρα Νυκτών Εγχόρδων του Δήμου Πατρέων ιδρύθηκε το 1985 από τον Θανάση Τσιπινάκη. Επί σκηνής" κατά τη διάρκεια των 30 χρόνων παρουσίας της, συνεργάστηκε με την πλειοψηφία των πιο σημαντικών Ελλήνων ερμηνευτών όπως οι: Mανώλης Mητσιάς, Aφροδίτη Mάνου, Tάνια Tσανακλίδου, Kώστας Θωμαϊδης, Έλλη Πασπαλά, Mάριος Φραγκούλης, Ελένη Tσαλιγοπούλου, Χρήστος Θηβαίος, Μελίνα Κανά, Διονύσης Σαββόπουλος, Δήμητρα Γαλάνη, Κώστας Μακεδόνας, Φωτεινή Δάρρα, Μίλτος Πασχαλίδης, Δημήτρης Μπάσης, Γιάννης Πάριος, Παντελής Θαλασσινός, Γιάννης Βογιατζής, Γιώτα Νέγκα, Ρίτα Αντωνοπούλου, Γιάννης Κότσιρας, Μαρία Φαραντούρη, Γιάννης Χαρούλης, κ.α. καθώς και με τους Yutaka Shiina Jazz Quartet και την Deborah Mayers.

Από τις κορυφαίες στιγμές της Ορχήστρας ήταν η συναυλία της με τον διάσημο τενόρο Jose Carreras, στο Ρωμαϊκό Ωδείο της Πάτρας, το 2006.

Της Κωνσταντίνας Τσίχλα

Το thebest.gr βρέθηκε στον χώρο όπου η Ορχήστρα κάνει πρόβες. Η εικόνα του μαέστρου με τα μάτια στραμμένα στην ορχήστρα σου δίνει την αίσθηση οτι είναι εκεί, μαζί τους.

Η καλλιτεχνική διευθύντρια Βάγια Ζεππάτου αλλά και τα μέλη της Ορχήστρας μοιράστηκαν μαζί μας σκέψεις,συναισθήματα και ξεχωριστές στιγμές τους.

Βάγια Ζεππάτου

Έχεις αναλάβει την καλλιτεχνική διεύθυνση της Ορχήστρας. Ξέρω ότι είναι κάτι που ήθελε ο ίδιος ο Θανάσης Τσιπινάκης αλλά πώς ακριβώς προέκυψε;

Ήταν επιλογή του, τους λόγους τους ήξερε μόνο αυτός...
Ήθελε να τον αντικαταστήσω για όσο θα έλειπε, δεν είχε προβλέψει ότι θα «έφευγε», Μετά τον θάνατο του η Ορχήστρα ψήφισε και αποφάσισε να συνεχίσω εγώ.

Όταν βρέθηκες σε αυτή την θέση τι σκεφτόσουν;

Δεν είχα σκεφτεί ποτέ τον εαυτό μου σε αυτή την θέση. Είμαι στην Ορχήστρα από το 1996 δηλαδή 19 χρόνια. Όλα αυτά τα χρόνια υπήρξα μέλος και δασκάλα μαντολίνου στην σχολή μαντολίνου της Ορχήστρας. Δεν είχα προετοιμάσει το εαυτό μου γι΄ αυτή την θέση, ούτε φανταζόμουν ότι ο Θανάσης (Τσιπινάκης) θα είχε αυτό το πρόωρο και απρόσμενο τέλος . Βέβαια ήμουν πάντα φίλη του, δίπλα του και γνώριζα πολύ καλά την λειτουργία της Ορχήστρας, με εμπιστευόταν.

Τρόμαξα γιατί έχασα την δική μου ισορροπία μέσα στην ορχήστρα. Εκεί που ερχόμουν χαρούμενη και ξέγνοιαστη ένιωθα πλέον ότι έχω χάσει την γη κάτω από τα πόδια μου. Είχα μια ευθύνη , έπρεπε να σκεφτώ σαν τον Θανάση, να βρω πράγματα που θα με εκφράσουν, να προσφέρω κάτι νέο. Πολλές φορές θα ήθελα να ήταν εδώ όλο αυτό τον καιρό, τον αναζήτησα.

Συνεχίζεις επάξια το έργο του. Όλοι μιλάνε για αυτή την ορχήστρα με τα καλύτερα λόγια. Τι πιστεύεις ότι έφτασε αυτή την ορχήστρα τόσο ψηλά;

'Ήταν πάνω από όλα το όραμα του Θανάση. Θα την έφτανε ψηλά είτε ήμασταν εμείς είτε κάποιοι άλλοι. Είχε στόχο, όραμα, τρομερή διάθεση για δουλειά και έμπνευση. Έβαζε έναν στόχο και τον πετύχαινε. ΌΛΗ ΤΟΥ Η ΖΩΉ ΉΤΑΝ Η Ορχήστρα και το πώς θα δημιουργήσει κίνητρα σε μια ομάδα μουσικών, εθελοντών- Ερασιτεχνών (όπως μας αποκαλούν). Βέβαια να σου πω ότι μπορεί η ορχήστρα να αποτελείται από εθελοντές αλλά οι περισσότεροι είναι επαγγελματίες μουσικοί με σημαντικές σπουδές στην μουσική. Μόνο το 40% των μελών έμαθαν μουσική εδώ.

Μια από τις πιο σημαντικές δράσεις της Ορχήστρας;

Το γεγονός οτι κάθε χρόνο υπάρχουν δάσκαλοι που διδάσκουν μαντολίνο σε νέους μαθητές . Όλη η εβδομάδα κυλάει με μαθήματα. Αυτό παρατείνει την ζωή της Ορχήστρας. Δεν ψάχνουμε μουσικούς αλλά τους δημιουργούμε. Η ορχήστρα έχει 15 δικούς της δίσκους και έχει συμμετάσχει σε πολλούς δίσκους διαφόρων καλλιτεχνών. Επίσης έχουν γραφτεί έργα ειδικά για αυτή την ορχήστρα. Αυτό είναι σπουδαίο και σημαίνει πολλά γιατί μια ορχήστρα που έχει δική της εργογραφία αφήνει το προσωπικό της στίγμα στην μουσική δημιουργία. .

Μετά τον θάνατο του Θανάση Τσιπινάκη τι είναι αυτό που την κράτησε στην θέση της;

Η αγάπη για τον ίδιο τον Θανάση, για την μουσική, η αγάπη για τα συγκεκριμένα όργανα, η αγάπη για την ανιδιοτελή προσφορά.

Τι προβλήματα έχει να αντιμετωπίσει η Ορχήστρα;

Ουσιαστικά το γεγονός ότι τα μέλη της πρέπει να φέρονται εντελώς επαγγελματικά ενώ βρίσκονται σε ένα ερασιτεχνικό πλαίσιο. Όλο αυτό απαιτεί χρόνο και πολλές πρόβες που δεν μπορεί κάποιος να διαθέσει εύκολα σε όλες τις φάσεις της ζωής του. Παρόλα αυτά το κάνει και αυτό δημιουργεί την διαφορά. Χρειάζεται διαρκώς κίνητρο, συγκέντρωση και αφοσίωση.

Ποια ήταν η πιο συγκινητική σου στιγμή μέσα στην ορχήστρα;

Η πιο συγκινητική και δύσκολη στιγμή είναι αυτή που άνοιξα την πόρτα της Ορχήστρας και ο Θανάσης έλειπε. Τότε θυμήθηκα πράγματα που πιο παλιά μπορεί να μην τα εκτιμούσα τόσο. Έχασα απότομα την παιδικότητα μου. Από τις πιο συγκινητικές στιγμές είναι η συναυλία με τον Χοσέ Καρέρας. Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για την Πάτρα, Πολιτιστική πρωτεύουσα 2006 .

Τι οραματίζεσαι για αυτή την Ορχήστρα;

Θέλω αυτό που έζησα εγώ μέσα στη Ορχήστρα να το νιώσουν και τα καινούργια μέλη. Αυτά είναι το μέλλον της ορχήστρας και αυτό θέλω να τους το μεταφέρω

Ο Βασίλης Πουρνιάς βρίσκεται στην Ορχήστρα 27 χρόνια, είναι το 2ο η 3ο μακροβιότερα μέλος της. Όπως εξομολογείται μένουν πάντα χαραγμένες στην μνήμη του οι συναυλίες και το χειροκρότημα του κοινού.

Η Αγγελική Τσιπινάκη(ανιψιά του Θανάση Τσιπινάκη) μεγάλωσε μέσα στην ορχήστρα αλλά επίσημα είναι μέλος της εδώ και οκτώ μήνες. «Το ότι κατάφερα και μπήκα τελικά στην ορχήστρα ήταν μια δικαίωση και για εμένα και για τον Θανάση. Για εκείνον η Ορχήστρα ήταν η ζωή του. Η στιγμή που κάθισα στην καρέκλα μου και έκανα την πρώτη μου πρόβα ήταν συγκινητική για εμένα».

Ο Κωσνταντίνος Λοτσάρης είναι στην Ορχήστρα από το 2011. .Ξεχωρίζει την στιγμή όπου η Ορχήστρα βρέθηκε στην Επίδαυρο.

Ο Παναγιώτης Ρουσσέας βρίσκεται εδώ και 10 χρόνια στην Ορχήστρα και ελπίζει ότι δεν θα λείψει από αυτήν ποτέ για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Ο Δμήτρης Πανούτσος επέστρεψε στην ορχήστρα μετά από πολλά χρόνια. «Πάντα την είχα στο μυαλό μου και ήθελα να γυρίσω πίσω .Η συνύπαρξη με τους άλλους μουσικούς και η μουσική που προκύπτει από αυτή την κοινότητα με κρατάει εδώ. Την πρώτη συναυλία που συμμετείχα σε ηλικία 13 ετών την θυμάμαι ακόμα».

Η Ανθή Ταμβάκη βρίσκεται 1 χρόνο στην Ορχήστρα. Έπαιζε πιάνο αλλά αποφάσισε στα 44 της να μάθει μαντολίνο και να μπει στην Ορχήστρα όπου βρίσκεται και ο γιος της. Εκεί την κρατάει η αγάπη της για την μουσική και η συνύπαρξη της με τους υπόλοιπους.

Ο Γιάννης Γιαννόπουλος είναι στην Ορχήστρα 4 χρόνια. Την άκουσε και θέλησε να γίνει μέλος της. Η πιο όμορφη στιγμή του μαζί της είναι η συναυλία στην Επίδαυρο.

Ο Βασίλης Σωμάκος είναι 2,5 χρόνια στην ορχήστρα. Είναι 14 ετών και όπως εξομολογείται η συναυλία με τον Γιάννη Χαρούλη ήταν η πιο όμορφη στιγμή που θυμάται.

Ο Γιώργος Καρούμπαλος μπήκε στην Ορχήστρα πριν ένα χρόνο. Είναι 15 ετών και η αγαπημένη του στιγμή ήταν η συνύπαρξη με τον Γιάννη Χαρούλη. Όπως εξομολογείται θέλει να παραμείνει στην Ορχήστρα για πολλά χρόνια.

Η Γιώτα Λουκοπούλου είναι στην ορχήστρα 5 χρόνια. Το γεγονός ότι εκεί έχει την ευκαιρία να παίζει ομαδικά μουσική την χαροποιεί ιδιαίτερα. «Ένιωσα δέος όταν βρεθήκαμε στο Ηρώδειο ενώ ένιωσα μεγάλη συγκίνηση όταν στο Μέγαρο Μουσικής πραγματοποιήσαμε μια συναυλία αφιερωμένη στον μαέστρο μας Θανάση Τσιπινάκη.

Η Μαίρη Ζεππάτου( αδελφή της Βάγιας) βρέθηκε στην Ορχήσστρα 6 ετών.Εδώ και 30 χρόνια είναι το σπίτι της ενώ η 10χρονη κόρη της συνεχίζει την παράδοση.«Θα στηρίζω αυτή την Ορχήστρα όσα χρόνια μπορώ» αναφέρει και εξομολογείται ότι ανάμεσα στα μέλη υπάρχει ιδιαίτερη αγάπη και δέσιμο. Ξεχωρίζει την στιγμή που ο Μίκης θεοδωράκης ανέβηκε στην σκηνή να την διευθύνει

Η Χριστίνα Αντωνοπούλου είναι στην Ορχήστρα τα τελευταία 5 χρόνια. Φαντάζεται τον εαυτό της μέσα σε αυτήν για αρκετά χρόνια. Προσπαθούσε τρία χρόνια για να μπει και η συναυλία με τον Γιάννη Χαρούλη ήταν από τις πιο συγκινητικές στιγμές της.

Η Κωνσταντίνα Βασιλοπούλου βρίσκεται 15 χρόνια στην Ορχήστρα. «Εδώ μέσα έχεις δικό σου προσωπικό χρόνο» αναφέρει . Δεν μπορεί να ξεχωρίσει κάποια στιγμή από τις αμέτρητες συναυλίες ενώ εξομολογείται πώς όταν ήταν μικρή έλεγε πως δεν θα λείψει ποτέ από την Ορχήστρα. Ελπίζει να το τηρήσει.

Ο Νικόλας Φωτόπουλος βρίσκεται από το 2000 στην Ορχήστρα. Οι γονείς του παίζουν επίσης σε αυτή και εξομολογείται ότι η συναυλία στην Επίδαυρο και το Αφιέρωμα στον μαέστρο τους ήταν από τις πιο συγκινητικές στιγμές .

Η Ελένη Λάππα μπήκε στην Ορχήστρα το 2003. Η Ορχήστρα με κράτησε στην Πάτρα» αναφέρει και συνεχίζει λέγοντας ότι δεν θα μπορούσε να είναι σε άλλη Ορχήστρα.

Η Δάφνη Ζουρνατζή είναι μέλος από το 2002 και μαθήτρια από το 2000. Η Οικογενειακή ατμόσφαιρα και η αγάπη για την μουσική την κάνουν να μένει πιστή στην ορχήστρα. Θυμάται σαν πιο συγκινητική στιγμή την συναυλία στο Ηρώδειο όπου και έπαιξε μουσική και τραγούδησε.