"Μεγαλώνοντας", μία κινηματογραφική εμπειρία που αξίζει να ζήσετε

Μία από τις ταινίες που ήρθε και προβάλλεται αυτή την εβδομάδα στην Πάτρα, στα Ster Cinemas, στη Βέσο Μάρε στην Ακτή Δυμαίων και αξίζει πράγματι την προσοχή μας, είναι το «Boyhood – Μεγαλώνοντας» του 54χρονου Αμερικανού ανεξάρτητου κινηματογραφικού δημιουργού Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ.

Το διάρκειας περίπου 160 λεπτών φιλμ (είναι γεγονός ότι διαρκεί λίγο παραπάνω) ήδη έχει χαρακτηριστεί ένα μοναδικό κινηματογραφικό επίτευγμα και η επιβράβευση που λαμβάνει από πέρυσι στο Φεστιβάλ του Σάντανς όπου πρωτοπροβλήθηκε μέχρι το Φεστιβάλ του Βερολίνου όπου τιμήθηκε με την Αργυρή Άρκτο καλύτερης σκηνοθεσίας, είναι αξιέπαινη και δίκαιη.

Η ταινία ήδη φιγουράρει και σε 6 βασικές κατηγορίες των Όσκαρ (καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας αλλά και πρωτότυπου σεναρίου και ερμηνειών στους β΄ ρόλους για την Πατρίτσια Αρκέτ και τον Ίθαν Χοκ). Επίσης την περασμένη Πέμπτη στα φετινά Critics Choice Awards κέρδισε το βραβείο καλύτερης ταινίας. Τιμήθηκε και ο Λινκλέιτερ και η Αρκέτ αλλά και ο 20χρονος Έλαρ Κολτρέιν, ο νεαρός ηθοποιός της ταινίας ως ο καλύτερος νέος ηθοποιός της χρονιάς, ο οποίος «μεγαλώνει» κυριολεκτικά μέσα στην ταινία αφού τον βλέπουμε από την ηλικία των περίπου 6 ετών μέχρι που τελειώνει το λύκειο στα 18 και αφήνει την οικογενειακή εστία για να πάει στο κολέγιο.

Σίγουρα αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στον Λινκλέιτερ, ο οποίος μάλιστα πρόπερσι γύρισε στην Μεσσηνιακή Μάνη το «Πριν τα Μεσάνυχτα» με τον Ίθαν Χοκ και την Ζιλί Ντελπί.

Η ιδέα του φιλμ "Boyhood" που γυριζόταν κομμάτι κομμάτι επί 12 χρόνια (τα γυρίσματα κρατούσαν περίπου 39 μέρες κάθε χρόνο) με τους ηθοποιούς όπως τον Έλαρ Κολτρέιν από το Τέξας ή τους γονείς του στην ταινία (Πατρίτσια Αρκέτ και Ίθαν Χοκ ή την 2 χρόνια μεγαλύτερη αδελφή του, την οποία υποδύεται η Λορελάι Λινκλέιτερ, πραγματική κόρη του σκηνοθέτη) να μεγαλώνουν και να αλλάζουν στη διάρκεια της ταινίας, είναι πολύ πρωτότυπη και όπως σχολιάζεται σε σάιτ του εξωτερικού, κάτι τέτοιο δεν πρέπει να έχει ξαναεπιχειρηθεί στον κινηματογράφο.

Ένα ασυνήθιστο λοιπόν εγχείρημα για μία συνηθισμένη, καθημερινή, οικογενειακή ιστορία με πολύ συναίσθημα, ωραία μηνύματα και σκηνές που σε κάνουν να χαμογελάσεις, να εκνευριστείς αλλά και να συγκινηθείς. Η τελευταία σκηνή της 46χρονης (όταν ξεκίνησε η ταινία ήταν 33) Πατρίτσια Αρκέτ, γνώριμης μας από φιλμ όπως η «Χαμένη Λεωφόρος» του Λιντς ή το «True Romance» και το «Εd Wood», μάλλον είναι κι αυτή που θα της δώσει το Όσκαρ β’ γυναικείου ρόλου (αν και είναι θαυμάσια σε όλη την ταινία όπως και ο 44χρονος Ίθαν Χοκ, σταθερός συνεργάτης του Λινκλέιτερ).

Όλο αυτό το πέρασμα του χρόνου με τα καλά και κακά, η αθωότητα της παιδικής ηλικίας, η εφηβεία, οι δυσκολίες και λάθος επιλογές των μεγάλων και το αλλοτινό παιδί που πλέον πάει να σπουδάσει στο κολέγιο και να ανοίξει τα φτερά του, μπορεί να φαντάζουν τετριμμένα αλλά είναι τόσο ουσιαστικά παρουσιασμένα στην ταινία που μας αφορούν όλους.

Μία ευαίσθητη, ανθρώπινη ταινία χωρίς υπερβολές και με το κουράγιο του σκηνοθέτη και των ηθοποιών να σμίγουν κάθε χρόνο και να γυρίζουν από λίγο από το σενάριο, ξαναζώντας τους χαρακτήρες τους. Μπράβο και στο Φεστιβάλ Ανεξάρτητου Κινηματογράφου του Σάντανς στην Γιούτα, δημιούργημα του Ρόμπερτ Ρέντφορντ, που πρώτο πρόβαλλε και αναγνώρισε την συγκεκριμένη ταινία.

Σπεύστε να την δείτε και να μην σας φοβίσει η διάρκεια.

Το φιλμ διανέμεται στην Ελλάδα από την εταιρεία UIP.

Στα Αμερικάνικα ταμεία ήδη έχει κάνει εισπράξεις 25 εκατομμυρίων δολαρίων.

Επιμέλεια - ΤΑΚΗΣ Γ. ΜΑΡΤΑΤΟΣ